|
หัวข้อ: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 24 สิงหาคม, 2557, 01:17:03 AM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/44/31044/images/hands.jpg) (http://imageshack.us/a/img692/2059/i38v.gif) ด้วยระยะระหว่างเส้นทางนั้น คอยกางกั้นวันวัยให้คิดถึง บทสุดท้ายทำได้เพียงคำนึง แลรำพึงถึงเขาคราเข้านอน เคยขับเพลงเห่กล่อมพร้อมอ้อมกอด กับถ้อยคำพร่ำพรอดสอดคำสอน แอบจุมพิตเบา-เบา คราวให้พร ยังสะท้อนความคิด...สถิตนัย อยากจะบอก..คิดถึง...คิดถึงมาก มิอยากพรากจากจร...เพราะอ่อนไหว แต่ภาระมากล้น....แสนจนใจ ฉันก็เหงา...รู้ไหม...ไม่อาจเลือน เธออาจจะเพลิดเพลินเกินได้คิด เพราะมากมิตรน้อมรับกับผองเพื่อน จากกันเพียงไม่นานผ่านเพียงเดือน สัญญาณเตือนระยะห่าง...ระหว่างเรา เมื่อความเจ็บเก็บไว้ในอ้อมอก จะหยิบยกเหตุผลใดในความเศร้า เสียงสะท้อน...อ้อนออก...บอกเบา-เบา ก็รักเขา...รักเขา...เราจึงยอม ร้อยล้านเหตุและผล....ต้องทนอยู่ เพราะต้องสู้...เพื่อดูแล..และถนอม เพื่อพรุ่งนี้...อนาคต...จึงอดออม เพื่อให้พร้อม..น้อมรับ...เธอกลับมา.... (http://i378.photobucket.com/albums/oo228/yamiejung20/D%20day1/ffo119.gif) หัวข้อ: Re: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 สิงหาคม, 2557, 11:46:16 AM :15: :15: ระยะทาง เท่านั้น ที่กั้นจิต เอ่ยเพียงนิด ว่ารัก จักโหยหา สี่ห้องห้วง ดวงใจ ไร้เยียวยา เพียงอ้อนมา ว่าซึ้ง ตรึงฤดี ก็พลอยชื่น ฉ่ำทรวง ดวงยี่หวา ยากจะหา ใดเทียบ เปรียบเปรยนี่ ไกลแค่ไหน ไม่ย่อ ท้อไม่มี แม้นานปี ยังรัก ปักดวงแด กาลเลยล่วง เลิกรา อย่ามาถาม จะกี่ยาม สี่ห้อง ปองแน่วแน่ โลกสลาย สายสวาท มิขาดแล แม้ลอยแพ สายน้ำเชี่ยว ยังเกี่ยวพัน ความเจ็บปวด อย่าถาม ยามห่างหนอ ยังคอยรอ ต่อเติม เสริมรักมั่น ทิวาดับ วันนี้ หรือกี่วัน แต่ใจฉัน มั่นนัก รักเพียงเดียว วิริน ๒๔/๘/๕๗ :15: :15: หัวข้อ: Re: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 25 สิงหาคม, 2557, 04:53:37 AM ทรมาน...คละเคล้า...เงาความหวัง รักกระมัง...เหตุนำความเปล่าเปลี่ยว เหตุผลหลักหลอมรวมเรากลมเกลียว แม้นโดดเดี่ยวเพียงใด...ใจยังทน ทำเพื่อรอ...วันหนึ่งถึงที่หมาย จะเดียวดายอย่างไร..จะรอผล ทำจนกว่าท้ายสุด....หยุดกมล ลมหายใจหลุดพ้น...สู่วิญญาณ์. หัวข้อ: Re: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 สิงหาคม, 2557, 07:41:17 AM :23: :23: :23:
ระยะทางระหว่างเรามีเขากั้น คือรางวัลคนแพ้ แท้ยิ่งกว่า เมื่อหัวใจได้พบซึ้งสบตา แต่เวลาเกินพบมาสบใจ ระยะทางเขานั้นรอบรรจบ กลับคืนพบสบซึ้งถึงวันใหม่ แต่หนทางระหว่างเราเศร้าทรวงใน กลายเป็นเส้นขนานผ่านไปมิได้เคียง :20: :20: :35: หัวข้อ: Re: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 25 สิงหาคม, 2557, 08:30:59 PM อย่าเครียดเลยครับน้องทั้งสองศรี ถ้าคิดว่าอารมณ์ดีไม่มีเกี่ยง ถ้าคิดถึงคนที่รอพ้อสำเนียง คิดก็เพียง รอรอ กันต่อไป พี่เป็นคนยึดคานเป็นบ้านพัก ปราศคนรักร่วมเรียงเคียงอาศัย เห็นนวลบอก "ซึ้ง" มากอยากครองใจ เป็นคู่ใช้ชีวิตนิจนิรันดร์ ไม่ต้องกลัวผอมกะหร่อง...ท้องอิ่มแน่ เชื่อเถอะแม่...พี่ไม่แสร้งไม่แกล้งกลั่น มีซึ้งมากก็มีซึ้งนึ่งทุกวัน ไม่ช้าครัน...รวยเพราะค้า...ซาลาเปา ....................................... เปลวเพลิง ไหนๆๆ ซึ้งมากขนาดไหนครับ :27: หัวข้อ: Re: คิดถึง....จึงซึ้งมาก เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 25 สิงหาคม, 2557, 09:57:58 PM 55555555555 ขอหัวเราะก่อนสักสามวัน กร๊ากกกกกกกก
|