หัวข้อ: หนาวน้ำตา~หนาวอุรา เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 กันยายน, 2557, 06:54:17 PM (https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xfp1/v/t1.0-9/q86/s640x640/10626735_711737702230059_1994123807353493509_n.jpg?oh=5dc424a424ad9b5af7d3baeb8cc7752e&oe=54A2E464)
ขอบคุณภาพจาก.topicstock.pantip.com หนาวน้ำตา ระบายฝันฟั่นดาวที่ราวฟ้า ขลุ่ยผกาบรรเลงเพลงดอกฝัน ท่ามอารมณ์บ่มเหงาใต้เงาจันทร์ แว่วจำนรรจ์ดนตรีคีตกานท์ เพลงสายน้ำฉ่ำรินดั่งพิณทิพย์ เคยยื่นหยิบจิบถ้อยร้อยประสาน แด่คนเจ็บเหน็บหนาวใจร้าวราน ฟังเพลงธารเรื่อยไหลกล่อมไพรวัลย์ หลับอยู่ในอ้อมแขนของแผ่นฟ้า โอบกอดหล้ารายรอบสุดขอบฝัน ดอกน้ำค้างพร่างพรมห่มจาบัลย์ เรียวปีกฝันโบยบินดั่งสิ้นใจ มโหรีแห่งอารมณ์ข่มรู้สึก กล่อมพงพฤกษ์อกสั่นจิตหวั่นไหว รักแรมร้างโรยราแสนอาลัย พิณพาทย์ไพรบรรเลงเพลงอำลา ธารรักเคยสดใสไหลรินฉ่ำ เพลงลำนำเคยยลยินถวิลหา ความรักความอาทรแต่ก่อนมา รินลมพาพัดผ่านม่านอารมณ์ เมื่อดอกรักกลับกลอกเป็นดอกโศก โลกทั้งโลกเงียบเหงาเศร้าห่อห่ม แพน้ำตาทอสายมาพรายพรม คนอกตรมปวดร้าวหนาวน้ำตา **ภูขวัญ** 5 ก.ย.57 อาจารย์ภูขวัญ https://www.facebook.com/profile.php?id=100003668577292&fref=ts (http://www.bloggang.com/data/j/jiujik/picture/1409206318.gif) หนาวอุรา ระหกระเหินเดินย่ำคืนค่ำหม่น ท่ามลมฝนปนเปซัดเทหา ทั้งหนาวเหน็บเจ็บขื่นแต่ฝืนมา หนาวอุราหาใครเหมือนไม่มี เกาะคอนปูนหนุนแนบแอบผนัง ฝนก็ยังสาดซัดสะบัดหนี เพียงชายคาป่าปูนแม้คุ้นดี เพียงรานีมิไล่ก็ได้เนา ก็แต่เพียงหลบฝนที่หล่นฟ้า ปนน้ำตาไหลรินถวิลเก่า อยู่ใต้ฟ้าปกคลุมกลุ่มควันเทา ยินเพลงเหงาป่าไพรให้อาทร เกาะคอนปูนสูญสิ้นโรยจินต์รับ มิได้กลับดอกหนาขอลาก่อน อย่าได้คิดผิดหวังยังอาวรณ์ จำจากจรคอนป่าฟ้าสกลฯ ก้มหน้ามองสองขาน้ำตาตก หนาวสะทกอกเอ๋ยคนเคยสน ก้าวขาออกนอกป่าอำลาตน ฝากกมลบ่นบ่าดุจผ้าแพร เพลงพิณแว่วแผ่วลึกกลางตึกสูง นกหลงฝูงคิดถึงรำพึงแข ถึงแพรไหมสกลฯกมลแล นกน้อยแพ้ใจพ่ายกับชายกรุง. พิณจันทร์ ๖ กันยายน ๒๕๕๗ |