เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => ฉันท์ กาพย์ ร่าย => ข้อความที่เริ่มโดย: ninerit ที่ 04 สิงหาคม, 2556, 12:36:04 PM



หัวข้อ: ...อ่อนใจมิใช่อ่อนแอ... โดย รามสูร อักษรสยาม..
เริ่มหัวข้อโดย: ninerit ที่ 04 สิงหาคม, 2556, 12:36:04 PM
(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/v/p480x480/1059194_177615435749120_355712674_n.jpg?oh=e611fd150b36f70bf58202826e72bdd5&oe=52000BB3&__gda__=1375756542_f4595516608af84711b1de12821054f7)
...อ่อนใจมิใช่อ่อนแอ...

เป็นนักกลอนยืนแกร่วอยู่แถวหลัง
ฝีมือยังไม่แจ๋วเหมือนแถวหน้า
ไม่ไดัเป็นกวีมีหน้าตา
...ยังเกาะขาเกาะแข้งแห่งกฎเกณฑ์

ไม่ละเมิดกรอบกฎบทบังคับ
ยังยึดจับเอาไว้ให้หลานเหลน
แต่ก็คล้ายไม้หลักปักขี้เลน
มีโอนเอนอ่อนข้อพอประมาณ

แต่เรื่องเสียงท้ายวรรคยังหนักแน่น
มิยอมให้ผิดแผนสิ้นแก่นสาร
"เสียงตรีท้ายวรรคสอง"ไม่ต้องการ
เห็นอยู่บานตะไทในกวี

คนเขียนกลอนต้องมั่นฉันทลักษณ์
ยึดเป็นหลักเอาไว้อย่าหน่ายหนี
ยืดหยุ่นกันได้บ้างในบางที
แต่ข้อที่สำคัญต้องมั่นคง

ท้ายวรรคหนึ่ง-สอง-สามตามด้วยสี่
กฎเขามีอย่างไร?อย่าได้หลง
ต้องศึกษาต้องฝึกให้ลึกลง
ถูกต้องตรงตามที่เขานิยม

มิใช่สักแต่ว่า...กูจะเขียน
เข้ามาเปลี่ยนเพี้ยนผิดยังคิดข่ม
ว่ากูเป็นกวีมีคนชม
แล้วมาล้มกฏกลอน...เฮ้อ!อ่อนใจ.../

...รามสูร อักษรสยาม...
ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๖

 :32: