|
หัวข้อ: ธรรมดา เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 11 ตุลาคม, 2557, 11:37:31 PM ธรรมดา
ธรรมชาติสุดงามตามธรรมชาติ คือศิลป์ศาสตร์มหัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ มีกฎเกณฑ์เป็นระบบครบถ้วนไว้ เพื่อทำให้เป็นไปในธรรมดา สรรพสิ่งสรรพสัตว์จัดระบบ ทั่วถ้วนครบตามธรรมชาติปรารถนา เพียงมนุษย์ที่คิดผิดกติกา คอยเข่นฆ่าธรรมชาติพินาศยับ หลงวัตถุมาบำเรอเพ้อว่าสุข แท้กลับทุกข์ตามมาเหลือคณานับ เกิดมลพิษกับธรรมชาติเหลือคืนกลับ ดิ่งจมดับเพิ่มทวีทุกวี่วัน ลดเลิกละทำลายแม้สายนิด ยังมีสิทธิ์คืนธรรมชาติดังคาดฝัน เร่งสร้างเสริมเติมต่อขอช่วยกัน ต่างแข่งขันเสริมสร้างอย่างจริงจัง คงมินานโลกคืนใหม่ได้เหมือนเก่า หากมนุษย์เราช่วยผดุงสู่มุ่งหวัง ทั่วทั้งโลกเป็นหนึ่งซึ่งพลัง คงถึงฝั่งตั้งใจไม่เนินนาน จุดสำคัญมาเรียนรู้สู่ธรรมชาติ โดยยึดพุทธศาสน์เป็นมาตรฐาน พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้สู่นิพพาน ก็กิจการมนุษย์อยู่คู่ธรรมชาติ ตัดกิเลสลุ่มหลงปลงตัณหา สู่ปรัชญาพอเพียงเคียงพุทธศาสน์ วัตถุธรรมตัดปั่นนั้นให้ขาด มิเป็นทาสวัตถุธรรมจำหนีไกล พระพุทธองค์ทรงชี้เห็นเป็นเบื้องต้น หนีหลุดพ้นทรัพย์สมบัติตัดผลักไส ตัดกิเลสลุ่มหลงปลงจากใจ พึงเป็นไทจากวัตถุลุอบาย ทรงศึกษาพระธรรมวินัยให้หลุดพ้น คอยคิดค้นทางดับทุกข์ใจในหลากหลาย ตรัสรู้อริยสัจสี่ทีสุดท้าย ทางกายใจมนุษย์ชนพ้นภัยพาน พระธรรมวินัยแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ล้วนตัดปั่นกิเลสตนให้พ้นผ่าน ปรุงแต่งใจใส่เสริมเพิ่มธรรมทาน จิตวิญญาณสูงล้ำคือธรรมคุณ อยู่พอเพียงคือหลักพระพุทธศาสน์ อยู่ตามธรรมชาติเข้ารับสนับสนุน นำจิตใจให้ซึ้งถึงบาปบุญ คิดการุญเอื้อเฟื้อเผื่อเมตตา ปัจจัยสี่พัฒนาสู่มาตรฐาน บริหารคู่เพียงพอส่อศึกษา กิจกรรมมนุษย์แค่นี้ที่จะพัฒนา คืออารยชนมนุษย์สูงสุดธรรม พระพุทธองค์ทรงเล็งเห็นว่าเป็นโทษ คือผลประโยชน์แห่งวัตถุลุทางต่ำ ก่อเบียดเบียนชิงแย่งแห่งกิจกรรม กล้ากระทำบาปนรกสกปรกใจ ความเป็นธรรมจะขาดสิ้นทั่วถิ่นหล้า เพิ่มมารยาโหดเหี้ยมโลกเกรียมไหม้ ศาสน์ศีลหดธรรมเหี้ยนปราบเตียนไป หากเมื่อไรไร้ศีลศาสน์มนุษยชาติตาย สิ่งดีสุดพอเพียงเคียงปัจจัยสี่ เป็นวิถีชีวิตมนุษย์สู่จุดหมาย สงบสุขไร้ทุกข์สุขสบาย จิตใจกายเข้าลู่สู่นิพพาน หมดสงครามล้างฆ่าพล่าชีวิต หมดสงครามเศรษฐกิจมากพิษผลาญ ความเหลื่อมล้ำสังคมจมบาดาล พระศรีอาริย์ครองหล้าดินฟ้างาม ประทีป วัฒนสิทธิ์ ธรรมชาติธรรม 11 ตุลาคม 2557 |