|
หัวข้อ: กิเลสใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 26 ตุลาคม, 2557, 08:19:17 AM (https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/934847_736717936398702_3489321722582571593_n.jpg?oh=bdb375d8dcea6027875ff8890467324a&oe=54F5AB8A)
..กิเลสใจ.. ประดั่งถั่งโถมโหมกระหน่ำ สติต่ำดำดินหมดสิ้นศรี อื้ออึงอลก่นหมางถากถางมี ย้อนวิถีเก่าเดิมฮึกเหิมทรวง กระอักกระอวนล้วนหายมิอายหมิ่น ขลาดเขลาจินต์สิ้นสมประสมบ่วง ปะทุคาดวาดหวังความทั้งปวง โถมหนักหน่วงล่วงรู้มากผู้คน บ้าป่วงทะลวงทะลักมิจักหยุด หาสะดุดทรุดไหนก็ไม่สน บ้าบอดมอดไหม้ไล่ไม่จน เอ่ยกมล เจ็บช้ำกระหน่ำตาม สาแก่ใจไล่เรียงก็เพียงแค่ กลับคืนแลแถไถเก่าใครหยาม คุกรุ่นในให้มีที่ประนาม แว่วคำถาม จามใครหรือใช่ตัว ปรารถนาสาใจแล้วใครสุข ถาโถมทุกข์ภายในให้สลัว เหตุใดตนขนใจไปพันพัว กิเลสมัวหม่นหมองนั้นปองใคร ปรารถนา ค่ามีคือที่สม ปรารถนา พาขมโง่งมไหม ขอน้ำตาลาล้างสว่างใจ ปรารถนากิเลสไหนอย่าได้เจอ...สาธุ พิณจันทร์ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: กิเลสใจ เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 28 ตุลาคม, 2557, 12:00:40 PM :30: :12: :27: อันความรัก หนักแน่นดั่งแท่นหิน มิเคยสิ้นจากใจไหลล้นเอ่อ รักสาวน้อยสาวใหญ่ใคร่ปรนเปรอ ชอบเสนอหลากหลายมิคลายคลอน อันความโลภ อยากได้ไป่สิ้นสุด อยากจะฉุดเงินทองมากองก้อน ทั้งบ้าน,รถ,ที่ดิน,อย่าบินจร ทั้งผ้าผ่อนเครื่องประดับรีบรับมา อันความโกรธ โหดร้ายทำลายล้าง อยากเผาร่างมอดไหม้วิ่งไล่ล่า ช้างเท่าหมูคู่แค้นแน่นอุรา เลือดขึ้นหน้าฆ่าฟันให้บรรลัย อันความหลง ดงป่ายังมาถูก แต่หลงผูกกามารมณ์มิข่มได้ ทั้งรูปเสียงกลิ่นรสปรากฏใด ก็จะไปใคร่ชมภิรมยา อันกิเลสเหล่านี้ย่อมมีทั่ว ผู้เมามัวลุ่มหลงอยู่ตรงหน้า พุทธองค์ทรงตรัสกำจัดนา แต่ตัวข้ามิอาจปลงยังคงมี ยิ่งความรักหนักอกยากยกออก มิอาจบอกทรามวัยใจล้นปรี่ รักท่วมดินท่วมฟ้าท่วมธานี ชั่วชีวีรักมั่นนิรันดร ปรางค์ สามยอด :31: หัวข้อ: Re: กิเลสใจ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 28 ตุลาคม, 2557, 07:38:26 PM :22:
อันความรัก หนักอก อยากยกออก เพราะกลัวจะ โดนหลอก ปอกเปิกก่อน หากเขาไม่ จริงใจ ใคร่ขอวอน รีบจำจร จากไป ไกลสุดตา อย่ามาป้อน คำหวาน หว่านผสม ได้เชยชม สมจินต์ ถวิลหา แล้วตีจาก พรากพร่ำ ไม่นำพา ตรมอุรา เจ็บปวด รวดร้าวทรวง กิเลสหนา ตัณหาเพียบ มิเรียบร้อย แถมอ่อนด้อย เรื่องรัก ชักเป็นห่วง เชื่อคนง่าย โง่งม ข่มแดดวง ขืนมาลวง อีกครั้ง เจอบังตอ วิริน ๒๘/๑๐/๕๗ :27: |