เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 29 ตุลาคม, 2557, 02:13:52 PM



หัวข้อ: ♥.....แด่ราชนาวีไทย...?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 29 ตุลาคม, 2557, 02:13:52 PM
(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSWxTdABhU7WZqoPAb-CRfM_ZWWlQ_LOpKKsktSTcghBue6M_4a)

อยู่แนวหลังทางนี้ฤดีเปลี่ยว
นั่งดายเดียวเหลียวมองจ้องเมฆฝน
ขอบคุ้งโค้งโยงใยถึงสายชล
ในกมลวนคะนึงถึงคนไกล

กลางทะเลเห่คลื่นทุกคืนค่ำ
คราเมฆดำฉ่ำฝนคนหนาวไหม
ลมโบกโบยโชยฉิวระลิ่วไกว
แสนห่วงใยใจพะวงเธอคงคราง

แคร่ไม้กองรองนอนต่างฟอนฟูก
ละอองถูกต้องกายกว่าคลายสาง
สั่นสะทกกกสอดกอดกายพลาง
แลไร้ทางคางกระทบขบกรามเกลียว

แสงรพีแผดผาดพาดพานพบ
มิอาจหลบอวลไอใครจะเหลียว
กลางทะเลเหว่ว้าพาซีดเซียว
ทุกส่วนเสี้ยวอันตรายสายธารา

คิดพะวงส่งใจไปทุกหน
ทั้งเช้าค่ำพร่ำบ่นคล้ายคนบ้า
ได้แค่เพียงออดอ้อนขอพรฟ้า
ช่วยปกป้องทหารกล้านาวีไทย


หิ่งห้อย

(http://i226.photobucket.com/albums/dd87/freeicon/ns22-2.gif)


หัวข้อ: Re: ♥.....แด่ราชนาวีไทย...?
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 29 ตุลาคม, 2557, 02:40:32 PM
พี่ก็เป็นชาติชายนายทหาร
แต่นมนานมาแล้วแก้วตาใส
หาเคยมีหญิงทักรักจริงใจ
มีแต่ให้ใช้กรรมที่ทำมา

มิได้เป็นนาวีพี่ทหารบก
แนวป่ารกพงไพรไกลขอบฟ้า
ยินแต่เสียงเรไรในวนา
และเสียงกากู่ก้องพร่องขจี

ยืนอยู่ยามค่ำคืนฝืนใจข่ม
ทุกข์ระทมหมองไหม้ในอิตถี
ไร้คู่ครองมองหาสุดามณี
ก็ไม่มีสักคนบนเนินดอย

ความเจ็บช้ำทำให้ชายต้องสู้
หาได้รู้เนื้อนวลล้วนถูกสอย
ไปเป็นเบี้ยล่างวางท้าสำออย
เป็นแฟนน้อยหมองคล้ำช้ำชีวา

วรรณดี






หัวข้อ: Re: ♥.....แด่ราชนาวีไทย...?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 30 ตุลาคม, 2557, 11:36:42 AM
 

-d5Pra4_amc

มอบใจภักดิ์รักมั่นเฝ้าฝันเพ้อ
คิดถึงเธอแน่แน่วอยู่แนวหน้า
ท่ามแสงเดือนหมู่ดาวพราวนภา
ทอดสายตาฟ้าไกลส่งใจครวญ

หวั่นใจนักพักรบพบรักซ้อน
ลืมเคยอ้อนหรือเปล่าส่งข่าวด่วน
สามสิบเอ็ดตุลาอย่าเรรวน
หากมิหวนคืนมาว่ามิเตือน

"ทหารบก" กรุ้มกริ่มยืนยิ้มใส
มิปองใครควงแขนแสนป่าเถื่อน
"ทหารเรือ" เท่านั้นรอวันเยือน
หวังครองเรือน ราชนาวีมีใจเดียว


หิ่งห้อย

 :21: