|
หัวข้อ: โลกของเรา เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 30 ตุลาคม, 2557, 10:42:29 PM โลกนี้สีอะไรฉันไม่รู้ ฉันเฝ้าดูผู้คนวนเวียนว่าย ต่างดิ้นรนค้นหาตะเกียกตะกาย เกิดแก่เจ็บตายวายชีวา ลาภยศเงินทองต่างปองหวัง ชีวิตยังโง่งมจมตัณหา ผิดหวังมากมายในโชคชะตา ไมรู้ว่าโลกนี้สีอะไร.... (http://urrac.com/images/upload/20130121145028.jpg) หัวข้อ: Re: โลกของเรา เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 31 ตุลาคม, 2557, 08:47:24 AM โลกของฉันบางวันมีสีชมพู รักล้อมอยู่สิ้นโศกโลกสดใส ทั้งทิวาราตรีมีสุขใจ มิอยากไปแม้แมนแดนพิมาน ยามสิ้นสุขทุกข์โศกโลกสีหม่น มีแต่คนใจทรามความร้าวฉาน สีใดใดไม่ดำรงอยู่คงนาน เปลี่ยนตามกาลหักของเวลา ธนุ เสนสิงห์ :jub jub: :24: หัวข้อ: Re: โลกของเรา เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 01 พฤศจิกายน, 2557, 01:07:59 PM (http://image.ohozaa.com/i/34d/49thii.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xWrDaIWWsVI0gAJB) โลกของฉัน สีหม่น ปนความเศร้า บางครั้งก็ สีเทา เอาไงหนา เปลี่ยนไปตาม อารมณ์ ตรมน้ำตา ยิ่งโหยหา ยิ่งแย่ ด้วยแพ้ทาง โลกของฉัน วันวาน พึ่งผ่านพ้น เปรียบเหมือนคน สิ้นไร้ ในความต่าง มองโลกแคบ เกินไป ให้จืดจาง โลกบนทาง แห่งรัก มักมืดมน วิริน ๑/๑๑/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/ga5/bR2LFj.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xS2UkFBWos97x653) หัวข้อ: Re: โลกของเรา เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 01 พฤศจิกายน, 2557, 02:39:21 PM :34: โลกของฉันสีทองมองสุดหล้า แจ่มเจิดจ้าทั่วไปในเวหน คิดสิ่งใดได้สมอารมณ์ตน มิเคยหม่นสักทีในชีวิน :18: แต่มันเป็นเพียงฝันในวันหนึ่ง วันที่ซึ่งสองเราเนาว์ทั่วถิ่น ดั่งสวรรค์เมืองแมนในแดนดิน อยากจะบินมาหาทุกนาที :32: ในโลกแห่งความจริงอยากวิ่งหลบ มันอวลอบละอองกลิ่นหมองสี มีแต่ความขัดแย้งแช่งวาที เหมือนนรกอเวจีที่ต้องทน :sobbing: ปรางค์ สามยอด :20: หัวข้อ: Re: โลกของเรา เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 01 พฤศจิกายน, 2557, 09:21:27 PM :30: :30: หากทนได้ ทนไป ในความต่าง แม้มีบ้าง บางที ฤดีหม่น ต้องกล้ำกลืน ฝืนยัน วันมืดมน จำต้องทน ทนต่อ เพราะจำเป็น หากทนได้ ทนไป ให้สุดสุด อย่ายั้งหยุด หลุดลุ่ย ยุ่ยย่อยเหม็น ท่องในใจ เสมอ เพ้อลำเค็ญ เพื่อให้เห็น แรงฮึด อึดให้พอ วิริน ๑/๑๑/๕๗ :30: :30: |