|
หัวข้อ: ♣♣..กลอนกลบทยัติภังค์ ♣.. แสนหนักใจ .. ♣♣ เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 19 พฤศจิกายน, 2557, 06:34:12 PM .
(http://upic.me/i/fk/1390631518-spat0349-o1.jpg) (http://upic.me/show/53602390) Spoil] ช้อนเงินคนแปรธาตุ (Silver Spoon) pantip.com กลบทยัติภังค์ (http://upic.me/i/sx/16926444.jpg) (http://upic.me/show/53604685) ☼☼ ข้อบัญญัติ ๑. ให้เขียนไม่จบคำหรือความในแต่ละวรรค จะต้องละคำหรือความนั้นไว้ เป็นยัติภังค์ เพื่อเชื่อมคำหรือความในวรรคถัดไป ๒. นอกจากนี้ยังบัญญัติให้ใช้คำซ้ำรูปหรือเสียง ระหว่างคำสุดท้ายของช่วงแรก กับคำแรกของช่วงกลางของแต่ละวรรคด้วยเหมือนกลบทรักร้อย ☼☼ กลบทนี้มีทั้งในกลบทศิริวิบุลกิตติ์ และจารึกวัดพระเชตุพนฯ กลบทยัติภังค์ แสนหนักใจ ๐ แสนหนักใจใจพี่เป็นที่ยิ่ง นักเป็นสิ่งสิ่งคาดมิอาจหมาย ให้พ่อน้องน้องเห็นเป็นเรื่องกลาย ว่าง่ายดายดายจังทั้งไม่มอง มาทางพี่พี่ยากเดาเนาท่าท่วง ท่านจะหน่วงหน่วงใดใจยังข้อง ขัดไปหยิบหยิบปืนมายืนลอง ส่องเป้าต้องต้องแหยงระแวงทาง ทั้งปืนสั้นสั้นยาวเอามาตรวจ ตราเร็วรวดรวดคล่องลองเล็งบ้าง ซ้อมเหนี่ยวไกไกให้ใจแสนอ้าง ว้างพะวงวงวนจนงุนงง งันงกวิวิตกอกหวั่นพรั่น พรึงยิ่งนั้นนั้นยุ่งสะดุ้งหยง ขยาดเหลือเหลือหม่นดั่งหล่นลง ดินแทบปลงปลงตนให้พ้นพักตร์ พ่อของนุชนุชไม่หมายสนิท ชิดชื่นจิตจิตตรึงจึงประจักษ์ ซึ้งแล้วสมสมที่มีคนทัก ทายว่าจักจักแพ้แดสุดตรม ขมอุราราหมองจนต้องพร่ำ เพ้อระกำกรรมไหนให้รักล่ม จมฤดีดีไม่พอพ่อไม่ชม เฉือนคารมลมเหน็บให้เจ็บพลัน มิสิ้นคำคำครางเครื่องรถเก๋ง จอดแล้วเร่งเร่งเครื่องดังยังต้องหัน หน้าไปมองมองดูจึงรู้กัน เสี่ยโรงโม่โม่นั้นมารับน้อง ขอบคุณครับ (http://upic.me/i/tq/141021054206.jpg) (http://upic.me/show/53381185) ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ หัวข้อ: Re: ♣♣..กลอนกลบทยัติภังค์ ♣.. แสนหนักใจ .. ♣♣ เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 19 พฤศจิกายน, 2557, 09:59:44 PM .
(http://upic.me/i/v0/gjiap.jpg) (http://upic.me/show/110020) ช้องนาง เรือนบุหลันแห่งลานเทวา.. oknation...2007 .05.03 ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ หน้า ๕๐๘ (๑๓) กลบทดั่งนี้ ชื่อ ยัติภังค์ (หลวงนายชาญภูเบศร์ ผู้ประพันธ์) (http://upic.me/i/sx/16926444.jpg) (http://upic.me/show/53604685) . ๐ รื่นรื่นรวยรินหอมกลิ่นเสา วะคนธรศรศประทิ่นเหมือนกลิ่นเยาว์ ยุพาพี่พี่นี้เฝ้ากระสรรต์รัญ จวญใจใจจงจำนงพิด ศวงหวังหวังคิดประคองขวัน เนตร์ไม่วายวายทุกข์ทุกวันกรร แสงสวาดิ์หวาดหวั่นกระมลโทม มนัศหนักหนักใจด้วยไร้ที่ จะพึ่งพาพาพี่ไปเชยโฉม เฉลาลักษณลักครวญแทบซรวนโทรม ทรุดด้วยนางนางไม่โน้มด้วยเรียมนำ สาราเรื่องเรื่องร้อนมาวอนสาย สมรหมายหมายเมิลสเทินสำ คัญคอยข่าวข่าวก็เลื่อนเอื้อนอำทำ วลยิ่งเวียรเวียรร่ำรำจวญจิน ตะนาหาหาผู้ชูช่วยอุด หนุนก็สุดสุดแลเห็นแต่สิน ธุกับฟ้าโอ้ระอาอาวรณ์วิญ ญายิ่งดิ้นดิ้นโดยอาดูรดวง สุดาโอ้โอ้ไฉนจึงไม่เหน อกที่เปนทุกข์ทุกวันโศกศัลย์สรวง สังเวยไหว้ไหว้เจ้าเขาหลวงบวง บนให้ดับดับทรวงร้อนรนทน ทุกข์ในครั้งครั้งนี้น่าอนาดอนิจ จาเอ๋ยคิดคิดไปก็ยิ่งสน เท่ห์ที่มิตรมิตรจิตรนี้คิดคน เดียวดอกหฤาหฤาทุรนทุรายท้งง สองข้างอย่างอย่างไรไฉนจะ รู้ว่ารับรับทุระตามเคยสัง เกตมามาพิปรายภอคลายกัง วลกลยัติภังค์ดังนี้ เอย ฯ ฯ ๑๖ คำ ฯ ขอบคุณครับ ศิลาสีรุ้ง ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ หัวข้อ: Re: ♣♣..กลอนกลบทยัติภังค์ ♣.. แสนหนักใจ .. ♣♣ เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 20 พฤศจิกายน, 2557, 06:50:53 PM (http://upic.me/i/ci/safql.jpg) (http://upic.me/show/53614988)
ปรัชญา บุญเกษม.7 พ.ค. 2553../.pixpros.net › News & Activities กลบทสิริวิบุลกิตติ์ หลวงศรีปรีชา(เซ่ง) ลำดับที่ ๔๖ หน้า ๗๖ กลบทยัติภังค์ (http://upic.me/i/sx/16926444.jpg) (http://upic.me/show/53604685) กลบทยัติภังค์ ๐ ครั้นรุ่งแสงแสงทองส่องซึ่งรัศ มีจัดแจ่มแอร่มใส สว่างแสงแสงศรีระวีใน นพภาไลยไลยประเทศวิเศษกรุง กระษัตริย์เสด็จเสด็จยังที่นั่งน่า มุขมหามหาปราสาทประเสริฐสูง สีสุกสุกเริงบรรเทิงรุ่ง ราษีพุ่งพุ่งเผ่นกระเด็นจอม กระษัตริย์ตรัสตรัสให้หาซึ่งนายเพ็ชฌ ฆาฏเสร็จเสร็จมานั่งบังคมถนอม น้อมประนมประนมกรอ่อนเกษค้อม บังคมจอมจอมธานีวาทีตรัส สั่งว่าสูสูเพ็ชฌฆาตอย่า ข้าเร่งพาพาเจ้าจอมกระษัตริย์ ยศกิติ์กิตยะวงษ์จงเร่งรัด แจงประหัดประหัดให้ถึงทัน ทีแล้วท่านท่านมล้างให้วางขาด ชีวาวาดวาดสังขาร์ชีวาร์สัญ ประหารชีพจะสูญสูญชีพสิ้นชีวัน นี้ให้ทันทันเสร็จเพ็ชฌฆาตน้อม บังคมลาลาแล้วก็แคล้วครร ไลตามบัญบัญญัติไม่ถดถ่อม ตัวถึงเจ้าเจ้าธานีบุรีพร้อม สพรั่งพร้อมล้อมล้อมกลุ้มล้อมรุมรัน รอนราญตีตีด้วยหวายให้แสนสัง เวชพะวังหวังหวังเทวศทวีหวั่น หวาดถึงยอดยอดทรวงให้ลั่น ตลอดต้องต้องดั่นฤดีดุจ จะสิ้นชีพชีพชีวังสังขาร์อา สัญมรณาน่าปวดยิ่งยวดสุด แสนที่จะอับอับอกหมกมุ่นมุด มักขิกะหลุดหลุดเลมดั่งเข็มแทง เศียรต้องต้องขมับเนตรขมุด หลุนจะหลุดหลุดจะปลิวนิ้วแสยง ขยับยุกจุกอักอักอกแอ้งเอี้ยว ตะแคงตะแคงไม่รอดอิดออดอรรถ ฯ ขอบคุณครับ (http://upic.me/i/tq/141021054206.jpg) (http://upic.me/show/53381185) ๒๐ พฤศจิกายน ๒๔๔๗ |