เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 27 พฤศจิกายน, 2557, 06:14:55 PM



หัวข้อ: รักษ์ด้วยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 27 พฤศจิกายน, 2557, 06:14:55 PM
(http://www.doba.sk/wp-content/uploads/2013/07/580485_10151504276718779_1356997059_n.jpg)

...รักษ์ด้วยรัก...
.
เก็บกรวดหินดินก้อนวางก่อนจาก
เป็นของฝากแทนคำลำนำสาส์น
หินทุกก้อนแทนรักตลอดกาล
ดินแทนหวานจากใจมอบให้กัน
.
มอบตามทางเมื่อพบคราสบพักตร์
มอบด้วยรักมิจางตามทางฝัน
มอบให้เธอด้วยจิตนิจนิรันดร์
จากใจฉันวันนี้ที่อิดโรย
.
ก้อนกรวดหินดินหม่นเช้าจนค่ำ
โดนเหยียบย่ำช้ำแสงจนแห้งโหย
เจ็บซ่อนในไม่โกรธร้องโอดโอย
เพียงกอบโกยความช้ำซ่อนงำตน
.
แนบหัวใจโทรมโทรมประโลมศิลป์
กลับคืนถิ่นรินรักอีกสักหน
แม้ก้อนหินสิ้นใจในบัดดล
อาจมีบ้างสักคนมาสนใจ
.
ด้วยก้อนหินยินเสียงเมื่อเคียงสาส์น
กวีกานท์..ขานก่นคล้ายหม่นไหม้
กวีวงศ์ส่งเสียงสำเนียงไพร
ร้าววงในให้ศิลป์กวินครวญ
.
กรวดดินหินแทนใจสานให้รัก
วางทอถักรักมั่นคืนวันหวน
ทุกคนต่าง สร้างสรรค์ หันทบทวน
ทุกคนล้วน รักกลอน สุนทรนาม.
.
พิณจันทร์
๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๗


หัวข้อ: Re: รักษ์ด้วยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 27 พฤศจิกายน, 2557, 08:59:56 PM
:30: :30:
เป็นนักกลอน อ่อนหัด เดินปัดเป๋
ดั่งปูนา ขาเก โซเซข้าม
ไร้ทิศทาง ต่างมอง สองตางาม
อ่านข้อความ จึงตอบ อย่างนอบน้อม

กว่าจะคิด ขีดเขียน ช่างเวียนหัว
สะกดคำ ทำตัว มัวแต่อ้อม
ลดคตเคี้ยว เลี้ยวหล่น จนต้องยอม
อยากเห่กล่อม แสนเข็ญ เป็นเยี่ยงนี้

แต่ก็สู้ ไม่ถอย ค่อยเตาะแตะ
ลองชำแหละ แกะเกา เศร้าเหลือที่
นึกอยู่นาน เนิ่นหนอ ท้อสิ้นดี
จนบางที ร้าวรอน กลอนพาไป
วิริน
๒๗/๑๑/๕๗
 :34: :34:



หัวข้อ: Re: รักษ์ด้วยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 28 พฤศจิกายน, 2557, 04:57:49 PM
 :34: :34: :34:

คิดอยู่นานเหมือนกันทุกวันนี้
ว่าคุณพี่ วิริน ชื่อยินไหน
อยากรู้จักจังหนอ พ่อเป็นใคร
เขียนกลอนหวานจับใจ หาใดปาน

พ่อวิริน จินต์งาม อร่ามจด
รูปกายคงงามงด ปรากฏสาน
ขอรูปจริงวางแค่แลตระการ
ส่วนเรื่องบ้าน มิเป็นไร ให้สืบเอง

 :34: :28: :28:

ฮ่า555555555+หวัดดีค่ะ


หัวข้อ: Re: รักษ์ด้วยรัก
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 28 พฤศจิกายน, 2557, 07:00:56 PM
:12: :12:
ชื่อวิริน จินต์งาม ตามที่กล่าว
อายุราว สามสิบ เยอะชิบเป๋ง
ฝากไว้อีก แปดปี มิวังเวง
กลอนกานท์เกรง ไปหมด หดหู่จัง

อยากรู้จัก มักจี่ รี่มาหา
รอคอยท่า ที่บ้าน ย่านวังหลัง
ณ เลขที่ จอจอ หนอคอยฟัง
รูปจริงยัง ไม่อวด กลัวปวดร้าว
วิริน
๒๗/๑๑/๕๗
 :12: :12: