|
หัวข้อ: โคลงกลบทนาคบริพันธ์ เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 07 ธันวาคม, 2557, 11:33:41 AM (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRDTX4rjy0-iVLiBxFIbUNgaTG1BLCLOMvQo9TzDmmqBfkViOR7DQ) เพียงนึกก็สุขนัก (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/69.gif) ๏ ตีสองลมดึกแสร้ง โชยสาน โชยส่งตรงนอกชาน กวัดช้า กวัดเชยเอ่ยปลิวขาน หนาวขับ หนาวแค่ปลุกลุกค้า แม่ค้าขนมขายฯ ๏ ขนมของนาง “ปริก” ครั้น ปรุงคราว ปรุงเคี่ยวเกรียวกราวพราว หยาดแพร้ว หยาดพลอยอร่อยถึงหาว รสแห่ง รสห่มชมชิมแล้ว ทิพย์สล้างชวนหลงฯ ๏ ชวนลองขนมกรุ่นล้ำ เถิดลอง เถิดล่วงดวงดาวมอง หนักแม้ หนักมากจากตีสอง หนอเสร็จ หนอสรรพรับอรุณแล้ จึ่งแล้จรตะลอนฯ ๏ จรตลาดเรือต่างล้วน เคียงหลาย เคียงเหล่าเขาเรือพาย หลากพร้อย หลากเพรียกเรียกกันขาย เพียงคล่อง เพียงครู่เหลือรอยคล้อย ชื่นเคล้านางคราฯ ๏ นางขายหมดหยดเคลิ้ม เปรมครัน เปรมครอบชอบใจอัน เจิดอ้อน เจิดอาบภาพในฝัน ลอยฟ่อง ลอยเฟื่องมโนรมฟ้อน เขี่ยเคว้งสลายขวางฯ ๏ สลายขวากจากที่ร้อน กระมลรวง กระมลรื่นคืนมาพวง นึกพริ้ม นึกพาค่าเทอมหวง เงินเหตุ เงินห่อคลอนางยิ้ม ลูกยิ้มเรียนยาม๚ะ๛ คอนพูธน (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/69.gif) โคลงกลบทนาคบริพันธ์..ให้คำก่อนสุดท้ายของบาทต้น กับคำที่ ๑ ของบาทต่อไปเป็นคำซ้ำกัน ส่วนคำสุดท้ายของบาทต้นกับคำ ที่ ๒ ของบาทต่อไปให้สัมผัสอักษร นอกนั้นเหมือนโคลงสี่สุภาพ (http://yamiejung3.webs.com/photos/mie05/9.gif) |