เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(http://board.trekkingthai.com/board/upload/photo/2010-07/1464c558e1810b8076aea96b9a1b115a.jpg)



มัวมืดคลุมลุ่มหล้าล่างเวหน
มีเมฆฝนชะลอรวมก่อตั้ง
มองถนนโคลนคูดูนิ่งจัง
ความเงียบเหงาเฝ้าฝังทุกหลังคา

ไร้จิกกุ๊กจุ๊กกรูของหนูนก
นั่งคอตกนอนแซ่วแมวหมูหมา
ไร้ดีดสีตีเกราะเคาะกะลา
เห็นไฟฟ้าพริบพริบริบหรี่แดง

ไร้จิ้งหรีดเรไรไต่ร่ำร้อง
วัวนอนกองตาหลับอยู่กับแหล่ง
ร่มสุมทุมพุ่มไม้ไร้มดแมง
ลมหยุดพักหยุดพัดกวัดแกว่งใบ

ไร้แสงพราวดาวเดือนลอยเลื่อนห้วง
เหลือบางดวงขมุกมิสุกใส
สายน้ำปิงหลิ่งเลาะเลียบฝั่งไป
ยั้งหยุดไหลลอยทุ่นหมุนงงงัน

ไร้น้ำค้างพร่างพรมโลมยอดหญ้า
แม้ไก่ป่าไก่บ้านบ่ขานขัน
ไร้วิหคนกกาท้าตะวัน
คงสีสันรอบแลดำแก่เทา

ธรรมชาติปราศไปให้วิปโยค
ทุกตรอกโตรกหม่นหมองครองความเศร้า
เหมือนลางลุอุบัติส่ำสัตว์เรา
ล้วนรากเหง้ามนุษย์จุดกลียุค

รพีกาญจน์

 :aab13:


ทุกวันอยู่อย่างเขียมเจียมประหยัด
อัตคัด ฝืนสอดหยอดกระปุก
กินไข่ต้มประจำน้ำปลาคลุก
เก็บแบ้งค์ซุกเป็นฟ่อนซ่อนสามี

รู้เงินทองหายากลำบากนัก
ต้องรู้จักถนอมออมตระหนี่
แฟนขอซื้อหยูกยาแต่ละที
คอยตามจี้ บัตรให้ไปเบิกเอา

แฟนทำมาหาได้ให้ฉันเก็บ
ฉันแอบเหน็บแบ้งค์ใหญ่ใส่ที่เก่า
เผื่องวดไหนถูกโฉลกโชคของเรา
จะขอทุ่มหมดกระเป๋าให้เจ้ามือ

ละอองดิน

 :0493: