|
หัวข้อ: กลอนกลบท คุลาซ่อนลูก เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี รติกานท์ ที่ 09 สิงหาคม, 2556, 08:28:05 PM (https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/p480x480/21233_569117416442646_519466985_n.jpg) กลอนกลบท คุลาซ่อนลูก ~ สารจากรั้ว ~ ๐ โอ้ตัวข้าแต่นี้ข้าทรมาจิต มิเคยไกลแต่นี้ไกลจากขนิษฐ์ เคยแนบชิดแต่นี้ชิดติดชายแดน เรือนเคยอยู่แต่นี้อยู่ยังถิ่นอื่น กอดเคยชื่นแต่นี้ชื่นกอดปืนแน่น ปรางหอมกรุ่นแต่นี้กรุ่นกระสุนแทน เคยสุขแสนแต่นี้แสนสุดทุกข์ใจ โอษฐ์เคยจูบแต่นี้จูบรูปคลายคิด เนตรชวนพิศแต่นี้พิศเพียงดาวใส เอวอรโอบแต่นี้โอบเพื่อนเจ็บไว้ เกศเคยไล้แต่นี้ไล้ใบหญ้าเอา มิเคยอดแต่นี้อดรสมือน้อง มิเคยลองแต่นี้ลองหุง,ปิ้ง,เผา เตียงนุ่มนอนแต่นี้นอนดินแนบเนา มิเคยเหงาแต่นี้เหงาท่ามเหล่าชาย เพลงเคยตรับแต่นี้ตรับกับระเบิด พลุพราวเพริศแต่นี้เพริศแสง*เฉิดฉาย มิเคยยลแต่นี้ยลคนล้มตาย มิเคยร้ายแต่นี้ร้ายก่อนพ่ายพัง โอ้ตัวพี่แต่นี้พี่มิมีพลาด ทุกเยื้องยาตรแต่นี้ยาตรอาจถูกฝัง ทุกความคิดแต่นี้คิดคอยระวัง วันที่หวังแต่นี้หวังตั้งตานับ เนิ่นนานกาลแต่นี้กาลจวนผ่านถึง หลายรำพึงแต่นี้พึงซึ่งวันกลับ ขอน้องนั้นแต่นี้นั้นคอยวันรับ มินานครับแต่นี้ครับใกล้กลับเอย ธาตรี รติกานท์ ๐๙.๐๘.๒๕๕๖ ______________________ *แสง = อาวุธ,ศัสตรา ขอบคุณภาพจากสมาคมแฟนทหาร กลอนกลบท คุลาซ่อนลูก กำหนดให้ซ้ำคำที่ ๓ กับคำที่ ๖ ของแต่ล่ะวรรค ส่วนคำที่ ๔ กับคำที่ ๕ ให้ซ้ำเหมือนกันทุกวรรคตลอดบทกลอน |