เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ส่ำสิงสมิงพยัคฆ์ชา(ด)-              ติประหวาดสรีระเทิ้ม
ห่อนผาดผยองประดุจเดิม           นัยน์เนตรมลนมลาน

มดน้อยทยอยบทะขบวน             จิตะง่วนจะเคลื่อนกุมาร
สู่เขตะรังสถิรทาน                      เพราะวะหวั่นภยันตราย

กอไผ่ประสบอนิละพัด                ก็อุบัติสำเนียงกระจาย
อื้ออึงประหนึ่งดุริยะสาย               กละภูติซอแสดง

แม้แต่สุรียะ ฤ ก็หลี้                    จรหนี, หทัยะแหยง
กลัวเดชพิรุณ, ขยละแรง              ยศะเสื่อมปลาตะสูญ

ขอบคุณครับท่านสดายุ...ฉันท์นี้ผมยังไม่เคยศึกษาเลยครับ


ศรีเปรื่อง
๑๑ ส.ค. ๒๕๕๖

ปล.

ส่ำ = หมู่ เหล่า
มลนมลาน = ลนลาน
บทะขบวน จาก บท (เท้า) +ขบวน >> สื่อถึงการเดินเท้าเป็นขบวน
สถิร = มั่งคง แข็งแรง
อนิละ = ลม
ขยละ จาก ขยล = ลม
ปลาตะ จาก ปลาต = หนีไป

สายน้ำเลาะลำทกะละหาน - - - ขณะกาลจรัสจรูญ
บนฟ้าประภารัศมิสูรย์ - - - ดละบูรณาสมัย

อีกสงฆะปลงชิพิตะลับ - - - สุตะศัพท์พิรี้พิไร
อีกผู้เพราะรู้มรรคะคระไล - - - หฤทัยะสุขะศานติ์

ก้าวย่างระหว่างอัตะประทุษ - - - นยะพุทธะพ้องและพาน
ล่มเหตุเลศะทรมาน - - - อวสานะสูญสลาย

ภาพร่าง ณ กลางวุฒิพิโยค - - - ทุขะโลกขจรขจาย
วกวาบ ณ คาบมรณะกาย - - - เหมาะละม้ายประมวลประเมิน

ขันธ์ขัยะไร้ภวะกมล - - - อนุสนธิ์ประชันเผชิญ
ชอบชังกระทั่งจะสรเสริญ - - - ดุจะเกินประกาศประการ

จึงผู้เพราะสู่มรณะคาบ - - - สุรภาพะพร้อมจะพาน
อีกผู้เพราะรู้ปทัสถาน - - - วิญญาณก็หยุดขยาย

สายน้ำเลาะลำทกะละหาน - - - ระยะกาลก็เกือบจะกลาย
ฟ้าบนพิมลสุริยะฉาย - - - ฤ จะวายเสมือนชิวา ?

สายฝนและลมพละสลาย       จระหายคระไลนภา
แสงทองอร่ามรวิก็ปรา-          กฏะให้ประจักษะเห็น

เฉกดังวิถีชีวะมนุษย์             สุขะผุดเพราะพบลำเค็ญ
หากตั้งมโนมิละบำเพ็ญ         ทมะนั้นจะหนุนเจริญ

พึงหมั่นพินิจภวะกมล            พิเคราะห์ตนมิห่างมิเหิน
ยามโกรธะกริ้วจะมละเมิน       สละได้ ณ อึดหทัย

มองโลก ณ มุมมิติสนุก          อุระทุกข์ก็ทิ้งปะไร
อย่าช้าเผดียงมิตระไว            ผลิยะยิ้มเสนอประชา

ศรีเปรื่อง
๑๓ ส.ค. ๒๕๕๖

ครบเครื่องเพราะเรื่องวัฒนธรรม - - - พิเคราะห์คำประดังประดา
สังคีตประณีตประดุจะผา- - - - ณิตะพากมลเขษม

อาหารประการรสะกระนั้น - - - ดละฉันทะอิ่มและเอม
เลิศหรูกะภูษิตะก็เปรม - - - บทะเขมประชันเผชิญ

อักษรบวรสุขุมะภาษ - - - เฉพาะนาฏภิรมย์เจริญ
หมายงามจะหวามจิตะสะเทิ้น - - - ขณะเขินสะทกสะท้อน

ครบ-คีตะพัสตระภัตะภาษ - - - ระบุชาติชื่อขจร
ดินฟ้าชลาลัยะสิขร - - - ระบุตอนขจ่างกะตา

ขอบคุณสวรรคะทิพะลัย                    ดละให้ประสบนรา
ผู้ใฝ่นิพันธะรจนา                             อุปเท่หะชาญประเลง

พิณฉันท์วิธานกวิสยาม                     รุจิงามวะวามเชวง
ใครหมายสฤษดิ์เสนาะเลบง               นฤนั้นจะต้องประมวล-

ความรู้วิชาวจนไทย                          พิเคราะห์ใช้กถาสำนวน
กร่อนคำและแผลงก็สมะควร               ดุจะหลักบุราณกระทำ

เห็นเห็นสดายุมิตระแก้ว                    กละแพร้วประมาณระบำ
เชิงฉันทะหลากมธุระคำ                    รสะหวานสะท้านกมล

ศรีเปรื่อง
๑๕ ส.ค. ๒๕๕๖

ท่านศรีพจีเสนาะสนอง - - - บทะกรองตระการตระกล
ดาลฉันทะปันคติพิมล - - - อนุสนธิ์ผสมผสาน

ศัพท์เสียงเผดียงเสนาะเพราะพร้อง - - - บทะกรองประกอบประการ
เอ่ยเอื้อนเสมือนยุคะบุราณ - - - ะประสาระชวนและเชิญ

พากย์เพลงเชลงสิริวิทิต - - - นฤมิตประมวลประเมิน
กรอบเกณฑะเห็นนิระเผอิญ - - - จะเจริญภิรมย์อุรา

กรองฉันท์ประพันธ์ระบุระบิล - - - กละพินทุหยาด ณ ครา-
ช่วงวิชชุฤทธิ์อุบัติวา - - - ระประภาสว่างไสว

ชลพินทุรินประดุจะฉัน - - - ทะถวัลย์พิลาสพิไล
รายล้อมประนอมยุคะสมัย - - - พิสมัยะมวล ฤ แม้น ?

ฮ่าฮ่า! บุราณเฉพาะประพนธ์       มนคนน่ะเยาวะแสน
ศัพท์วัยสะรุ่นมิพิศะแคลน           ตริวะเหตุธรรมดา

แต่โพ้นอดีตมคธไกร                 นรไทยก็ซับกถา
ซึมถ้อยเขมรเสนาะอุรา              สรแจ่มแฉล้มลบอง

จีนวากยะ ไอ่ยะ! สรนุก              เหมาะกะมุกกระบวนคะนอง
แอบแทรกฝรั่งพจนะจอง            ริจะแหวกดิโอลด์สไตล์ (the old style)

เกาหลีพจีปรัตยุบัน                   รสมันส์เสมอสมัย
จุงเบยแสลงยุวนไทย                ฤ ก็ใช้ประกาศเพลิน  

อันศาสตระภาษะพลวัต              พะพิบัติวิวัฒน์เจริญ
สุดที่มนุษยะจะเมิน                   สัจะจักรวาลสกล

แต่พึงตริดูขณะและกาล              ผิว์จะหว่านประดายุบล
วางศัพท์เสนอนิกรชน                 สมภาวะแห่งพิธี

ศรีเปรื่อง
๑๖ ส.ค. ๒๕๕๖

มคธ = แคว้นใหญ่ในอินเดียโบราณ
สรนุก = สนุก
ปรัตยุบัน = ปัจจุบัน
ยุวน จาก เยาวน = หนุ่ม สาว

ยอบุญและคุณมิตระสมา- - - - คมะจาคะเจิดพจี
กอปรกรองคระลองวรรณะกวี - - - ดุษฎี ณ กาลสมัย

อบอุ่นกะสุนทริยะบท - - - กระแหนะพจน์ประพิณประไพ
วาทวรรคและอักษระคระไล - - - กระแหนะนัยสนุกสนาน

อิ่มเอมเขษมะบริบท - - - วรรณะรสะร้อยสราญ
เพ็ญนันทิบรรสมะประสาร - - - มรรคะกานทะเกริกตระกล

ยอฉันทะบรรสมะกระบวน - - - เฉพาะควรจะเคล้าระคน
แบบอย่างพยางคะอนุสน - - - ธิพิมละมองสมัย

รวมฉันทะบรรสมะพยาง- - - - คะเหยาะย่าง ณ กลางหทัย
รวมฉันทะปันสิริพิสัย - - - จิตะใครจะเคลื่อนจะคลาย

สัททุล, วสันตะและภุชง - - - คะประจงขจรขจาย
เหมันตะมาณวกะละม้าย - - - เหมาะจะร่ายและร่วมภิรมย์


- สหฉันทะรส -

ท่านศรีขอรับ ..
เอาฉันท์ตามแต่ใจไหมขอรับ ..

ผมจะเปิดกระทู้ใหม่ .. ฉันทดำเนิน ..
ร้อยเรียงสัมผัสต่อเนื่องกันไป จะลงฉันทลักษณ์ไว้ให้ลองเล่นกันด้วย

สาระพัดเรื่องราว ขีดเขียนตามสบาย