เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 19 มกราคม, 2558, 10:20:49 PM



หัวข้อ: ..ขอลาที..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 19 มกราคม, 2558, 10:20:49 PM
:15: :15:
ขอลาทีลาก่อนมิย้อนกลับ
ขอลาลับลบไปจากใจฉัน
เมื่อรักแรกแตกร้าวฉาวรายวัน
เธอแบ่งบันหัวใจไว้หลายทาง

จากวันนี้ที่รักเราร้างหาย
ใจสลายร้ายเหลือเมื่อต้องห่าง
ความผูกพันดันหมดงดครวญคราง
เยื่อใยบางไม่มีแต่นี้เรา

ขอลาแล้วแววช้ำทำหมองไหม้
ปากกับใจไม่ตรงคงอับเฉา
ไม่ถือโทษหนอกหนอพอทำเนา
ยอมรับเอาความขื่นกลืนลงคอ
วิริน
๑๙/๐๑/๕๘
 :15: :15:


หัวข้อ: Re: ..ขอลาที..
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 19 มกราคม, 2558, 10:45:11 PM
ขมหรือขื่นกลืนลงก็คงหน่าย.     
มิสบายฝืนกล้ำไยทำหนอ
ทุกข์แสนเศร้าเหงาช้ำบอกคำพอ.   
เรื่องอยากต่อไม่ติดใจคิดกลัว

รักเคยร้างอ้างอิงเหมือนลิงป่า.     
ดื้อเกินกว่านิยามใดให้ปวดหัว
ใจอยากหยุดจิตกรุ่นวุ่นวายตัว.   
ดีหรือชั่วแกล้งนิ่งทำชิงชัง

แต่ส่วนลึกตรึกตรองหันมองเหตุ.   
ผลปลายเศษอย่าจ้องเทียวมองหลัง
เบิ่งตาไกลให้กว้างเผื่อทางบัง.     
แล้วลงนั่งปรับสุขก่อนทุกข์ตรอม


หัวข้อ: Re: ..ขอลาที..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 มกราคม, 2558, 09:47:27 PM
:15: :15:
เบิ่งตากว้างไม่เข้าท่าเพราะตาตี่
ช้ำฤดีเหลือทนจนผ่ายผอม
อยากจะทำตาโตโถอดออม
สุดท้ายยอมย่ำแย่แหมหมดตังค์

จำต้องทนหม่นจิตคิดไม่ตก
ในหัวอกปวดแปลบแสบถึงหลัง
ได้แต่พร่ำเพ้อเพรียกเรียกเสียงดัง
ยืมอาบังร้อยละยี่กลัวหนี้บาน
วิริน
๒๐/๐๑/๕๘
 :26: :26:


หัวข้อ: Re: ..ขอลาที..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 06 กุมภาพันธ์, 2558, 07:50:52 AM
(http://image.ohozaa.com/i/ga5/bR2LFj.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xS2UkFBWos97x653)

จะขอลาสักวันยังหวั่นจิต
กลัวหมดสิทธิ์จากเธอเพ้อฟุ้งซ่าน
ด้วยติดหนับขับถ้อยร้อยเรียงกานท์
แสนสนานสนุกอิ่มสุขใจ

จะขอลาสักวันนั้นยิ่งแย่
กลัวจะแพ้ทางกลอนนอนสั่นไหว
ติดอักษรตอนนี้เราเศร้าฤทัย
หากวันใดไม่ได้อ่านมานระทม
วิริน
๖/๐๒/๕๘

(http://image.ohozaa.com/i/ga5/bR2LFj.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xS2UkFBWos97x653)


หัวข้อ: Re: ..ขอลาที..
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 06 กุมภาพันธ์, 2558, 11:21:03 AM
ขอลาทีหนีไกลไปไหนจ๊ะ
หรือควงกะตีสองต้องขื่นขม
เข้าอยู่เวรคอยรอท้อระทม
มาก้มก้มอดหลับขับตานอน

หากไม่ไหวครานี้พี่ไม่ว่า
ยอมให้ลาหนึ่งวันกลัวฝันหลอน
คนอดพักกายใจมันสั่นคลอน
ถ้าได้นอนสักตื่นคงชื่นใจ

มีเวลาเต็มที่คงดีหน่อย
แม่สาวน้อยร้อยชั่งอย่าหวั่นไหว
หากเหนื่อยนักพักบ้างมิเป็นไร
แต่อย่าไกลไปนานบ้านนี้รอ

วรรณดี