เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มกราคม, 2558, 01:53:29 PM



หัวข้อ: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มกราคม, 2558, 01:53:29 PM
(http://fb.sanook.com/static_content/full/diy_1/2129/746129/c8f3f520742bf472242dddcd1fd72746_1267531715.gif)


ส่งกลอนถัก อักษรา จารฟ้าฟาก
คิดถึงมาก ค่ำคืน ตื่นหลับฝัน
หวังสว่าง ทางเชื่อม เอื้อมสัมพันธ์
หมายจะกลั่น กลอนกานท์ สื่อสาส์นเธอ

คืนจันทร์แรม แจ่มฟ้า นภากาศ
ดาวพิลาส เรียงกัน ฉันหมองเหม่อ
คราเมฆเคลื่อน เลื่อนทับ พลันกลับเบลอ
ถึงละเมอ เพ้อหา น้ำตานอง

ลมพัดโชย โรยริน ประทิ่นหอม
พอช่วยย้อม ชีวิต ดับจิตหมอง
กรุ่นกลิ่นกลีบ บีบนาสา กาสะลอง
เสมือนของ ความงาม สมความดี

คำจากสรวง ห่วงใย เพียรไต่ถาม
เพียงชั่วยาม ห่างกัน กระชั้นถี่
ออกกอปรกิจ จิตอาสา งานนามี
ยิ่งทวี ป่วนใน ให้อาวรณ์

ฝากจันทรา อาทิตย์ สถิตฟ้า
ฝากดารา ใหญ่น้อย ดอยสิงขร
ฝากอากาสะ นที สีทันดร
บอกบังอร คิดถึงนาง มิสร่างซา

 :smiley03:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 มกราคม, 2558, 04:37:17 PM
(http://farm3.static.flickr.com/2335/2255902109_7b9e8e5aeb.jpg)

อ่านอักษรอ่อนช้อยน้อยเมื่อไหร่
ยังเหมือนวัยหนุ่มอยู่คุณปู่จ๋า
ช่างแต่งเติมเสริมสรรพรรณนา
อักษราหวามไหวใจแทบพัง

โต้ต่อตอบมอบถ้อยร้อยเรียงถัก
ไร้คำรักหลายปีมิมีมั่ง
ทนเฝ้ารอหนออ้ายไม่อินัง
ไยนิ่งเฉยเอ่ยสักครั้งช่างไม่มี

แล้วมาเพียรเขียนกานท์หวานออนบอร์ด
ถึงแม่ยอดกานดามารศรี
สาวผู้ได๋ได้ใจอ้าย"รพี"
หญิงคนนี้อ้อนแทบตาย...อ้ายไม่แล

ละอองดิน


 :0895:


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มกราคม, 2558, 06:14:46 PM

หนูดิน อย่าเพิ่งดักคอสิ คนแก่จะมีฟามรัก อิอิ

 :smiley08:

อยากเอ่ยทัก สักครั้ง ยังคิดถึง
ยังซาบซึ้ง ไมตรี ที่ล้ำค่า
นานหลายวัน ฉันจำ จากอำลา
สุดเหว่ว้า อาวรณ์ สะท้อนใจ

คิดถึงมาก หลากล้น เธอคนนี้
เธอเล่ามี สักนิด คิดถึงไหม
หรือหน้าเพื่อน เลือนลาง จางหายไป
ลืมคนไกล ให้ครอง ความหมองมัว

นั่งนอนลุก ทุกครั้ง ยังอยากเห็น
ความจำเป็น เร้นร่าง ห่างเพียงชั่ว
อยากบอกรัก หักไว้ ใจระรัว
กลัวแสนกลัว เธอหยุด ไม่พูดจา

ยอดขวัญ...
ความสัมพันธ์ อันดี ที่สูงค่า
ความห่วงใย ในเธอ เสมอมา
ขอบอกว่า "คิดถึง" สุดซึ้งจัง

 :smiley04:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มกราคม, 2558, 07:09:56 PM

เธอรู้ไหม...
ว่าหัวใจ เงียบเหงา เฝ้าแต่หวัง
ทิวาร ผ่านประตู สู่ภวังค์
ฉันคงนั่ง ร้อยกรอง ครองเคล้าคลอ

ค่ำละซี มีไหน ก็ไม่รู้
มีคนอยู่ ดูแลใจ แล้วไหมหนอ
มีคนพร่ำ คำหวาน มานพะนอ
แสงเดือนขอ ฝากห่วงใย ไปสักคราว

ณ ที่นี้...
รอบตัวมี สายลม ชมเมฆขาว
ราตรีกาล ผ่านมิด ปิดดวงดาว
ฉันยืนหนาว รำพึง คิดถึงเธอ

 :smiley53:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 มกราคม, 2558, 07:44:00 PM

หนูดิน อย่าเพิ่งดักคอสิ คนแก่จะมีฟามรัก อิอิ

 :smiley08:


รพีกาญจน์



55555555555555555555
หนูขอโต๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :21:
ไผกันน้อ...?ดึงใจ๋อ้ายไปแหล่ว :24:
ถึงขนาดห้ามน้องต่อกลอนเชียวนะอ้าย.....เชอะ...ชิ...ชะ

 :0493:


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 มกราคม, 2558, 05:51:52 AM

แล้วมาเพียรเขียนกานท์หวานออนบอร์ด
ถึงแม่ยอดกานดามารศรี
สาวผู้ได๋ได้ใจอ้าย"รพี"
หญิงคนนี้อ้อนแทบตาย...อ้ายไม่แล

ละอองดิน

ก็นัดกันเที่ยงตรงที่องค์พระ
เธอว่าจะกางร่มรอรับแน่
ปล่อยพี่เดินวนเวียนใยไเปลี่ยนแปร
เห็นว่าแก่สะบัดตัดไมตรี

เดินท่องถามซ้ายขวาหาร้านเน็ต
เข่าขาเคล็ดพอเจอเธอปิดหนี
คนบ้านใกล้กำนันรู้กันดี
เธอเศรษฐีมีหน้าฝั่งท่าจีน

เคยตอบต่อกระทู้อยู่บ้านใหญ่
เป็นทโมนโจนไพร ไหว้รับศีล
เล่นผีบ้าตาโตฮาโลวีน
เกาะป่ายปีนมะม่วงรวงมดแมง

ยังติดก้นโหนเต่าเข้าบ้านน้อย
สวยพริ้งเพริดเลิศลอยประดอยแต่ง
เธอยิ้มง่ายชายเฮเสน่ห์แรง
เฒ่าต่องแต่งหัวหดสลดตรม

ได้จังหวะจะช่องบินล่องหาย
สู่รั้วลายข่วงคุ้มซุ้มสวยสม
คู่ระนาดมาดสง่าบ้านอารมณ์
ซีดเซซมยืนร่างย่างตามมา

อ่อยโปรยคำฉ่ำหวานน้ำตาลล่อ
ฟายถักทอคิดถึงซึ้งเจียนบ้า
เชื่อสักครั้งสุดท้ายปลายชีวา
มาซิมา นี่ไง รักไหมรัก

 :25pr:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 22 มกราคม, 2558, 06:08:22 AM
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2012/07/A12418747/A12418747-116.jpg)

 :14:   :21:


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 22 มกราคม, 2558, 09:55:31 PM
(http://upic.me/i/tm/phra-pratom-chedi1.jpg) (http://upic.me/show/54358538)




นัดพบเธอที่นครปฐม

ส่งอักษรกลอนสายร่ายคำขาน
ท่ามหมอกม่านมัวหม่นดลประจักษ์
เห็นหนุ่มใหญ่หมายมาวาจาทัก
ร้อยสลักชักนำทำเรื่องราว

มาแจกจ่ายสายกานท์หวานย้อยหยด
เผดียงพจน์ฝากลมชมเมฆขาว
ยามค่ำคืนยืนเซ้าซี้ชี้เดือนดาว
ฝากคำกล่าวดาวเคียงฟ้าไปหาใคร

ผมขอจดทุกถ้อยร้อยเรียงร่ำ
ผมจะจำคำหรูเป็นครูได้
ผมจะฝึกออกเสียงเรียงเร้าใจ
ที่หวามไหววลีมิละเลือน

ว่าแต่เริ่มอย่างไรได้เล่านี่
ท่านรพีโปรดชี้หนอพอได้เหมือน
เริ่มตั้งท่าพาหวั่นพลันแชเชือน
ชักฟั่นเฟือนประหม่าว่าแล้วเรา

(http://upic.me/i/tg/line.baipak.blogspot171.gif) (http://upic.me/show/54359052)

.                                          นัดพบเธอบ่ายโมงที่องค์พระ ....(ล้อตามกลอนท่านรพีฯ ตอบ #5 บทที่1)
กลัวว่าจะจำผิดพาจิตเหงา
เธอจะกางร่มเด่นเป็นสีเทา
ช่วยสองเราพบกันมั่นไมตรี


ขอบคุณครับ
(http://upic.me/i/yg/140828082049.jpg) (http://upic.me/show/53903290)
๒๒ มกราคม ๒๕๕๘

(http://upic.me/i/2j/5570000130355121.jpeg) (http://upic.me/show/54359158)
              bloggang.com


              ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ



.


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 มกราคม, 2558, 05:41:20 AM
เช้าวันนี้...

รู้สึกตัวมัวตาผวาตื่น
เช้าสดชื่นประจำทำหน้าที่
จิตอาสาคฤหัสถ์ปฏิบัติดี
ตามหลวงพี่บิณฑบาตรนิราศไกล

ตีระฆังกังวานสะท้านทั่ว
ถึงกาดมั่วหนทางฟากข้างไหน
หน้าที่พักทักทายสบายใจ
โปรดเวไนยสรรพสัตว์อนัตตา

บอกเรื่องราวข่าวบุญกุศลด้วย
ขอไปช่วยปฏิสังขรณ์ก่อนวิสาข์
ศาลาวัดจัดแจงตกแต่งดา
รับสังฆาพิสุทธิ์ฑูตสัญจร

มุทิตาสัญญาบัตรพัดชั้นเอก
คุณดิเรกบรรลุอนุสรณ์
จริยวัตรวิปัสสน์นำธรรมกรณ์
ละนิวรณ์พ้นกิเลสเขตไตรตรึงษ์

ระยะทางห่างไกลรวมไปกลับ
คำนวณนับสามพันเมตรเขตเดินถึง
มิรู้สึกนึกกังวลบ่นพรั่นพรึง
เพราะซาบซึ้งทิพยสุขปราศทุกข์ทน

ถวายฉันมื้อเช้าเฝ้าหลวงพ่อ
ลูกจะขอกรวดน้ำพร่ำกุศล
แผ่เมตตาพาถึงใครหนึ่งคน
ช่วยบันดลสมประสงค์หยาดลงดิน

 :aab17:

รพีกาญจน์

ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ต้องใช้คาถา สิท่านศิลา อิอิ


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 23 มกราคม, 2558, 04:25:27 PM

คิดถึงจังมิได้ผ่านมานานเนิ่น
ซึ้งเหลือเกินกับทำนองของวรรณศิลป์
มาอ่านถ้อยร้อยกรอง "ละอองดิน"
และมายินศัพท์ศรี "รพีกาญจน์"

ชม "ศิลาสีรุ้ง" วาดคุ้งฟ้า
ด้วยภาษาสุนทรอันอ่อนหวาน
รัก คิดถึง ซึ้งเหลือเกิน ไปเนิ่นนาน
แม้มาอ่านมาดูเพียงครู่เดียว

......................

เปลวเพลิง


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 23 มกราคม, 2558, 11:37:45 PM
(http://upic.me/i/q5/ff161.jpg) (http://upic.me/show/54372205)
ท่านเปลวเพลิง....lightoflovenovel.com



.                         ท่านเปลวเพลิง    (http://upic.me/i/yn/42images.jpg) (http://upic.me/show/54372332)



เข้ามาอ่านพานสะดุ้งสะดุดขา
ด้วยวาจาท่าน"เปลวเพลิง"เริงโชติเชี่ยว
กล่าวถ้อยยกสะทกใจเกินใดเทียว
ดั่งเดินเดี่ยวดั้นดงพงพนา

ตรึกคำท่านสั่นไหวไม่อาจน้อม
ยังมิพร้อมค้อมรับนับสรรหา
ยังตามหลังท่าน"รพี"ศรีอักขรา
"ละอองดิน"ปิ่นศุภาก้าวหน้าเกิน

เปรียบนักวิ่งยิ่งตามยามอ่อนล้า
สุดปัญญาจะไปให้ขัดเขิน
คำนับท่าน"เปลวเพลิง"เชิงกลอนเพลิน
อย่าได้เมินหมางใจในจำนรรจ์


ขอบคุณครับ
(http://upic.me/i/5s/1410201215391.jpg) (http://upic.me/show/53203000)
๒๓ มกราคม ๒๕๕๘

         (http://upic.me/i/2b/abstract_vector_background_3110971.jpg) (http://upic.me/show/54372198)
          Free vector about abstract yellow background

          ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 มีนาคม, 2558, 10:52:02 PM

(http://i343.photobucket.com/albums/o441/Vrodraider/IMG_0395.jpg)


ปลดวัวออก จากเกวียน เวียนเชือกมัด
หอบฟางจัด ให้วัว ตัวละฟ่อน
หยิบดุ้นไม้ ไฟสุม รุมยามนอน
ตะวันรอน ยุงริ้น บินไต่ตอม

ความมืดโรย โชยฉิว ผ่านผิวเนื้อ
เย็นลมเหนือ มาเยือน เดือนข้าวหอม
ย่างราตรี คลี่คน ปนพะยอม
ต้องกลิ่นน้อม จิตโน้ม โลมลงดิน

พอเหงื่อหาย คลายร้อน เปลื้องผ่อนผ้า
อาบน้ำท่า เหน็ดเ้หนื่อย เมื่อยปวดสิ้น
ยกข้าวเกลือ เหลือหน่อ หมักพอกิน
ยอดกระถิน อวบอิ่ม จิ้มพริกโพง(แดง)

พันบูรี ขี้โย ในโป้เก่า
จุดไฟเป่า ติดพลัน ควันโขมง
อ่อมบ่เสี้ยง เมี่ยงคำ ตำแก้มโปง
ร่ำกะโลง เอื้อนเบา เคล้าเสียงซึง

หนาวน้ำค้าง พร่างพรม ชโลมหล้า
แว่วหมาป่า โหยหวน ครวญขาดผึง
ความเงียบเหงา เร้าใจ ให้รำพึง
ฝากคิดถึง กับดาว ส่งสาวไกล

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 มีนาคม, 2558, 03:50:16 PM
(http://3.bp.blogspot.com/-AZsQnx98PjY/VISS473oCqI/AAAAAAAAAEs/IvU_CjdmN-k/s1600/nimbostratus.jpg)


เมฆสีเทาเคล้าฝนบนผืนหล้า
ทั่วนภาหม่นหมองมิผ่องใส
คิดถึงจริงยิ่งล้นหนอคนไกล
มีบางใครเคลียเคล้าหรือเปล่าชาย

ฝนกระเซ็นเป็นฝอยลอยละลิ่ว
ผ้าม่านปลิวสะบัดพัดวนส่าย
นั่งเวียนหัวมัวจ้องมองตาลาย
ดั่งเหมือนคล้ายโดนของต้องมนต์ตรา

ไฉนจิตคิดซึ้ง ถึงแต่เขา
เวียนวนเฝ้าอบอวลใฝ่หวนหา
เดินหมายหย่อนผ่อนบ้างให้จางซา
ถึงกลางนาเห็นเจ้าควายดั๊นคล้ายแน....?

ละอองดิน


 :0895:


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 06:24:46 AM

ถือขันเงิน ใบย่อม ฮอมปอยหลวง
เคียงคู่ควง สวมเสื้อ สีแดงแจ๋
จูบไอติม ยิ้มแอ่ว แถวท่าแพ
เมาเบียร์แอ๋ ฟ้อนรำ นำครัวทาน

ต้มเต้าแตง แกงหอย อร่อยนัก
น้ำพริกอ่อง น้องตัก เจียวผักหวาน
อ้ายร่วมด้วย ช่วยคด ข้าวใส่จาน
อิ่มสำราญ ชมหาว ดาวเดือนดวง

ยกเครื่องตั้ง ฝั่งบ่อ ท่อสูบน้ำ
จับเลาไม้ ไผ่ค้ำ ลำไยมะม่วง
เรียงกระท้อน ก่อนส่ง ล้งเจ๊ฮวง
มะปรางพวง ขายคละ ใส่ชะลอม

พอข้าวตาย ควายล้ม ซมฝนแล้ง
วัวนอนแปลง ไร้ฟาง ร่างซูบผอม
เงินไม่มี หนี้เพิ่ม เริ่มตรมตรอม
จากกระท่อม เข้าเวียง เลี้ยงคนชรา

เมษายน ชนขวบ จวบวันนี้
ครบหนึ่งปี คิดถึง คนึงหา
สงกรานต์ สังขารล่อง น้องไม่มา
ทิดแก้วลา หยุดงาน บอกวานซืน

ดอกมะลิ ผลิขาว พราวเหี่ยวเฉา
นั่งกอดเข่า มองทาง อย่างขมขื่น
เก็ตตะหวา อ้าบาน มานกล้ำกลืน
นอนสะอื้น คอยน้อง กลับท้องนา

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: คิดถึง...คิดถึง...
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 07 มีนาคม, 2558, 06:49:11 AM


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/580/1580/images/wangnamkeaw/flower31.JPG)


สงกรานต์เยือนเดือนใกล้น้องไปแน่
ถิดฮอดแต้แต่อ้ายยามหายหน้า
อกระทมขมจินต์กินน้ำตา
ใจของหล้ายังมั่นมิผันแปร

เหมือนเดิมไหม?ใจอ้ายที่หมายห่วง
เกี่ยวก้อยควงทวงถามคืนงามแข
เฝ้าประคองคล้องคุ้นอุ่นดวงแด
เชื่อมฮักแท้แค่สองหวังครองนาน

มิลืมหรอกดอกลายชายผ้าซิ่น
ทุ่งกระถิ่นดินดอนอ้อนเสียงหวาน
กองฟางข้างนั่งขลุกสุขดวงมาน
แม้แต่ลานลั่นทมฝังจมจินต์

นะ!.อ้ายจ๋ารอหน่อยอย่าน้อยอก
หล้าจะพกความฮักภักดิ์ถวิล
มอบให้อ้ายฮักแต้แม้ชีวิน
มากราบถิ่นดินเกิด เปิดอก..รอ

ละอองดิน


(http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/12/dik_13.gif)