หัวข้อ: ชีวิตที่ไม่เคยได้..พัก เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 24 มกราคม, 2558, 10:52:34 AM (http://upic.me/i/ne/57-11.png) (http://upic.me/show/51558730)
ชีวิต ที่ไม่เคยได้พัก.. ... บริวารล้อมกายกลับเปล่าเปลี่ยว ทุกซีกเสี้ยวนาทีเหมือนมีสุข หอบเรื่องราวร้าวฉานมาขานทุกข์ ไม่สนุกหรอกลูกเหนื่อยจะตาย ...... หลายสิบปีมีภาระล้นหลาก เพราะลูกมากยากจนต้องขนขวาย ชั่วตาปี..มีแต่เรื่องเลวร้าย แต่สุดท้ายก็ผ่าน..พ้นออกมา ..... คล้ายจะสุขสบายกลับกลายกล่ำ เจ้าระกำก็พาทุกข์บุกเข้าหา ลำบากลำบนลากแขนแฟน-ลูกมา ขออาศัยชายคาคุ้มกายี .... อ้าแขนรับโอบกอดปลื้มปิติ ดั่งดอกไม้แรกปลิเริ่มออกสี แผ่กิ่งก้านกางใบป้องไพรี มีที่นี่ที่เดียว...กลมเกลียวนัก .... ชีวิต..ผ่านหนาวร้อนจนอ่อนอก ชีวินปก..ด้วยเหงื่อทำงานหนัก ใช้สองมือ..ยื้อยุดมิหยุดพัก มอบความรัก..ให้ลูกหลานมานานปี ..... อยากเอนกายกับหมอนแล้วนอนหลับ เบื่อจะรับจะรู้...ทุกข์เหลือที่ ขอหยุดพักสักระยะนะคนดี แม่คนนี้...เหนื่อยแล้ว..เจ้าแก้วตา ....... |