เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 28 มกราคม, 2558, 10:27:53 AM



หัวข้อ: โลกของเรา
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 28 มกราคม, 2558, 10:27:53 AM
(http://upic.me/i/s1/10857783_958816560802954_2969670756528553369_n.jpg) (http://upic.me/show/54418893)
โลกที่เราอยู่
...........
โลกเราทุกวันนี้..เจริญมาก
สิ้นรถลาก รถม้า พาขับเคลื่อน
สู่รถยนต์ รถเมล์ฟรี มีเยี่ยมเยือน
รถไฟฟ้า เทียมเดือน เลื่อนล้อราง

วัฒนธรรม แปลกใหม่ ใส่สมอง
ตามครรลอง ท่องไป ในโลกกว้าง
อิสระเสรีภาพฉาบฉวยวาง
มนุษยธรรม จืดจาง ลงทุกที

 ใช้อารมณ์ พิชิต เลยผิดพลาด
จิตใจขาด คุณงาม ความถ้วนถี่
วิ่งนำหน้า ท้าทาย..หมายย่ำยี
ความเลวดี แยกมิออก บอกตามตรง

ยิ่งเจริญ เท่าไหร่ ใจมุนุษย์
กลับทรามทรุด ทุจริต จิตลุ่มหลง
ความเคารพ นพนอบ บอบบางลง
มิพะวง ถึงใคร ไร้มนุษยธรรม


หัวข้อ: Re: โลกของเรา
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 28 มกราคม, 2558, 12:26:48 PM
(http://upic.me/i/n7/cdoungsamerdaocopy.jpg) (http://upic.me/show/54411078)

โลกเราปัจจุบันที่ท่านเห็น
มันก็เป็นละครย้อนยุคต่ำ
ชั่วดีมีใครไหนอยากทำ
แต่เหลื่อมล้ำนำคนจนวุ่นวาย

มันไม่แปลกไปมากหากเรานึก
ความรู้สึกลำบากยากเหลือหลาย
มีคนจนคนรวยอยู่สบาย
แต่บั้นปลายท้ายสุดหยุดเหมือนกัน

นั้นก็คือความตายท้ายที่สุด
แต่มิหยุดโลกหมุนอุ่นสีสัน
ยังคงเปลี่ยนขณะกาลวารวัน
ให้เรานั้นเชยชมสมอุรา

เป็นอย่างนี้เพราะโลกไม่โศกเศร้า
มิเคยเหงาว่าใครไม่หรรษา
เพราะอาชีพต้องหมุนตามเวลา
ที่จะมาหรือไปมิใยดี

วรรณดี