หัวข้อ: ดอกไม้แห่งความ..อาทร เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 31 มกราคม, 2558, 10:17:12 AM (http://upic.me/i/zc/546565_414940225198690_1465596721_n.jpg) (http://upic.me/show/54080766)
ดอกไม้แห่งความอาทร.. ..... ดอกสีม่วง..เบ่งบานบนลานจิต ชั่วชีวิตติดบ่วง..ความห่วงหา คนนั้นทุกข์..คนโน้นร้อน.คนนี้รา ใจของแม่ยังแกร่งกล้า..รู้แค่นั้น .... โอบกอดด้วยรู้สึก...ไม่นึกผิด อภัยให้ทั้งชีวิต..อย่าหวาดหวั่น สองมือแม่สร้างลูก..ด้วยชีวัน สร้างโลกาให้สุขสันต์..จวบวันนี้ ... ตราบชีวินยังอยู่..สู้ไม่ถอย แม้เวลาจะเหลือน้อย..สู้ไม่หนี สองมือแม่ยังไหว..จำให้ดี ใจยังมีเต็มร้อย...รู้เอาไว้ ... คำว่าแม่..คือทุกสิ่งยิ่งกว่ารัก คำว่าแม่..แน่นหนักและยิ่งใหญ่ คำคำนี้..คิดเองเก่งอย่างไร คำคำไหน..ไม่เหมือน..อย่างแน่แท้ ... ดอกสีม่วง..ร่วงโรยจากกิ่งก้าน อย่าสะท้าน..แม่ยังสู้..ยังรู้แก้ จะโอบกอดเจ้าไว้..ไม่เปลี่ยนแปร คำว่าแม่..ยัง..ยิ่งใหญ่ตลอดกาล |