เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: คอนพูธน ที่ 04 กุมภาพันธ์, 2558, 05:35:25 PM



หัวข้อ: กัญชาโชย
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 04 กุมภาพันธ์, 2558, 05:35:25 PM
(https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTVuwHBYLOVuyOUQ2jw340OdGl4k2akgNadmLVW1Pfyjj7ZD7Oa)
กัญชาโชย
(http://img117.imageshack.us/img117/3150/18sx3.png)
                                                 ๏ ลมดึกพัดลัดฟ้าเทียวมาท่อง
                                                 นกเค้าร้องครวญเรียกเสียงเพรียกสนาน
                                                 สายลมโบกช่อใบดอกไม้บาน
                                                 หนาวแหวกม่านคลอเมียง..ริมระเบียงนา

                                                 ๏ มุงจากกระท่อมรูทั่วคอยยั่วฝน
                                                 พลอยจำนนเพลินนั่นแดนสวรรค์ป่า
                                                 หลายร้อนหนาวที่นี้ยังปรีดา
                                                 อยู่ตามประสาอดสู.. “ผู้ เ ฒ่ า ช้ อ ย”

                                                 ๏ นอนไม่หลับดึกล่วงร้าวทรวงรุ่ม
                                                 น้ำค้างจุมพิตจินต์ฟ้อนระรินฝอย
                                                 หลังคารั่วหยดเรียงฉ่ำเคียงพลอย
                                                 แสงดาวชม้อยลอดมา..ควานหาไฟ

                                                 ๏ แล้วจุดตะเกียงเอียงพิงนั่งอิงเสา
                                                 ลมโชยเย้าเหมือนหยอกอีกระลอกใหญ่
                                                 จิบน้ำแค่ชุ่มคอรออำไพ
                                                 หยิบใบไม้แก้มัด..พลางจัดระเรียง
(http://2.bp.blogspot.com/-JYgZJST84Fw/TxDovq6x35I/AAAAAAAAVew/y2NDXicX9Dg/s320/d0a37bcb2c0a2d051983765112bdc5cb.gif)
                                                 ๏ เพลงแสงแขผ่องคราวพราวลมแผ่ว
                                                 แ ว่ ว ก อ ไ ผ่ ยินพ้อสีประนอเสียง
                                                 อ้อออดนิ่มครวญนุ่มชุ่มสำเนียง
                                                 กัญชาเขียงมีดคอย..หั่นประดอยคัด

                                                 ๏ บ้องไม้ไผ่แวมพร่างที่ข้างฝา
                                                 ได้เวลาไฟลามเผาความสงัด
                                                 ด้วยแรงอยากปากสั่นควันโชยลัด
                                                 สามบ้องซัดหายสั่น..ควันโชยลม

                                                 ๏ ปล่อยลอยคว้างกลางฟ้ากลิ่นครากรุ่น
                                                 ร้าวทรวงมุ่นคลายหมางสุขกระจ่างสม
                                                 นวลแสงแรกแทรกฉายเวี่ยปรายพรม
                                                 เพียงเสพฉมกัญชา..เ พ ลิ น สุ ข า ว ดี

                                                 ๏ เหมือนอิ่มเปรมเอมหวามรื่นชื่นหวาม
                                                 ยากจักปรามยิ้มเปล่งเฒ่าละเลงถี่
                                                 เดินหลงขวากติดควันจั่นอเวจี
                                                 กัญชาโชยโปรยคลี่..นรกภูมิครวญ๚ะ๛
                                                                                 คอนพูธน®    
(http://1.bp.blogspot.com/-YEnokwkoHv0/T97D8msGVyI/AAAAAAAAjCU/52s-4rIloY8/s1600/w6v4pe9y63b.gif)