หัวข้อ: ๐ คิดถึงวันนั้น ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2558, 04:28:20 PM (http://www.pixpros.net/forums/attachment.php?attachmentid=406018&d=1342159973) ๐ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ โรงเรียนปิดจิตหรรษา นัดเพื่อนเที่ยวทุ่งนา งมปูปลาจับแมงจอน ๐ วักโคลนปาใส่ควาย ช้อนสาหร่ายผำเขียวอ่อน ผักบุ้งนั่นใบบอน ชูสลอนงามดอกบัว ๐ แคขาวพราวสะพรั่ง เถาผักปลังเลื้อยตามรั้ว เห็นผึ้งบึ่งสุดตัว โผล่น่ากลัวหัวงูไซ ๐ หักไม้ขว้างมะกอก ตัดกระบอกปล้องไม้ไผ่ กรอกข้าวพิงเผาไฟ สุกแห้มไหม้อร่อยดี ๐ บิจ้ำน้ำพริกแดง นอนตะแคงตาหลับปี๋ ใต้ต้นจามจุรี ด้วงหนอนมีไต่ยั้วเยี้ย ๐ พอแดดร่มรำไร เล่นวิ่งไล่ฉกไข่เหี้ย ตี่จับล้มพับเพลีย ซ่อนหาเสียพบโยงโยง ๐ ผ้าเนื้อเปรอะเหงื่อไคล ชวนกับไปยกโขยง ถอดเตี่ยวก้นโนงโนง กระโดดโผลงลงลำธาร ๐ ขี้แนดถูกแปดพ่าย ดำผุดว่ายสนุกสนาน ตะวันจวนลับดาน เลิกกลับบ้าน เฮ ไชโย ๐ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ คิดถึงวันนั้น ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 กุมภาพันธ์, 2558, 07:36:13 PM เราอยู่เย็นเป็นสุขทุกหมู่บ้าน พระองค์ท่านปกเกล้าปกกระหม่อม เราเทิดทูนเคารพนบยินยอม กายใจพร้อมจงรักและภักดี เราพิทักษ์รักชาติศาสนา ภัยนานาแผ้วพาลต้านมิหนี ทั้งหญิงชายร่วมจิตอุทิศพลี เหล่าไพรีพินาศขยาดมา จารีตประเพณีที่สืบสาน ทอดตำนานนุ่มนวลทั่วถ้วนหน้า วัฒนธรรมล้ำไกลวิไลตา มีภาษากินอยู่ดูงามครัน เราช่วยเหลือเอื้อกันฉันพี่น้อง ยึดปรองดองสามัคคีไมตรีมั่น ไม่ด้านดื้อยื้อแย่งแก่งฟาดฟัน ยินแบ่งปันเอออวยด้วยการุญ รู้อภัยใจกว้างสร้างมวลมิตร รู้ถูกผิดลืมเรื่องเคยเคืองขุ่น รู้ชั่วดีชี้ช่องท่องทำบุญ รู้พระคุณชื่นชอบคอยตอบแทน โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า มิน่าเรายอมทิ้งสิ่งหวงแหน เปิดบ้านนับรับรองของต่างแดน จึงสุดแสนโศกศัลย์ ณ วันนี้ :13: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ คิดถึงวันนั้น ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2558, 06:27:17 AM เราอยู่เย็นเป็นสุขทุกหมู่บ้าน มีโรงเรียนสถานการศึกษา ที่อบรมบ่มจิตวิทยา พัฒนาความรู้สู่ปวงชน มีวัดวาอารามงามสถิตย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทเธทั่วเวหน ที่ทำบุญสุนทราพากมล น้อมนำตนประพฤติยึดความดี เรายินยอมพร้อมใจใช่แต่งตั้ง คนเด่นดังรู้รักเกียรติศักดิ์ศรี อุตสาหะสะอาดปราศราคี อุทิศพลีกายใจให้กับงาน ยกเป็นเลิศเชิดชูนำหมู่คณะ มอบภาระดูแลแก่ลูกบ้าน ให้ช่วยเหลือเจือจุนอุดหนุนการ บริหารปกครองพ้องกันไป ด้วยทุกผู้รู้จักรักหน้าที่ เอาวจีผูกรัดอัชฌาสัย เกิดพลาดครั้งพลั้งนิดคิดอภัย เอาเยื่อใยฝั้นเกลียวหนึ่งเดียวกัน โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า แยกฝ่ายเขาเราพรรคมักเดียดฉันท์ สร้างใส่ร้ายป้ายสีรี่ฟาดฟัน เพราะเงินมันทำพิษปิดหูตา :23: รพีกาญจน์ |