|
หัวข้อ: ไฟมอด เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 09 กุมภาพันธ์, 2558, 11:30:07 PM ฉันอยากมีตัวตนบนโลกนี้ ฉันจึงแต่งบทกวีนี่แหละฉัน หวังให้เธอชื่นชอบตอบยืนยัน ก่อนถึงวันฉันหมดใจหมดไฟกวี ฉันไม่มีอะไรให้นึกถึง ชีวิตจึงหดหู่อยู่กับที่ รอเพียงวันผุพังดังผงธุลี โลกจะมีฉันหรือไม่ใครจะแคร์ :35: หัวข้อ: Re: ไฟมอด เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2558, 07:56:42 AM ไฟของฉันลางวันเฉาลางเบาเชื้อ แต่มีเหลือถ่านไฟเก่าจนเฒ่าแก่ เขียนกวีทุกวันไม่ผันแปร ใครจะแลหรือไม่ตามใจมัน สิ่งนั้นหรือคืองานที่ฉันรัก คนรู้จักหรือไม่สุขใจฉัน ตราบใดที่มีสุราร่ำทุกวัน ก็ตราบนั้นดวงฤดียังมีกลอน ธนุ เสนสิงห์ :20: หัวข้อ: Re: ไฟมอด เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2558, 10:12:37 PM :15: :15: ไฟลุกโชนทุกเมื่อไม่เบื่อฉัน เฝ้ารำพันฝันเพ้อเธอหลอกหลอน แต่อยู่ได้ไม่หวั่นแม้สั่นคลอน เพราะรักกลอนก่อนนี้หลายปีแล้ว ยิ่งวันไหนเบื่องานพาลชี้เกียจ ไม่อยากเฉียดใกล้นายเราปลายแถว โดนบ่นด่าว่าช้ำระกำแวว คงต้องแห้วอีกนานท่านผู้ชม วิริน :12: :12: หัวข้อ: Re: ไฟมอด เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2558, 10:46:07 PM :25: ไฟดวงนี้มอดแล้วมีแววดับ หากน้องเจ้ายังลาลับดั่งทับถม เขียนกลอนต่อจากน้องดั่งล่องลม แต่เอวกลมมิเคยตอบหรือขอบใจ :sobbing: แม้ชื่อเธอก็ไม่มีที่เคยอ่าน ไม่เคยผ่านมาดูดั่งปูไต่ หมดกำลังวังชาขอลาไกล เพราะหมดไฟเสียแล้วน้องแก้วเอย ไพร พนาวัลย์ :35: หัวข้อ: Re: ไฟมอด เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2558, 03:52:55 PM คนข้างบนบ่นจังนั่งไฟมอด :13:
เดี๋ยวกลอนจอดถอดใจไม่เปิดเผย :1402104561: หมดไฟกลอนตอนนี้ไม่มีเลย :smiley44: ทำนั่งเฉยเอ่ยลาไม่มาเจอ :1402091784: คนข้างบนสิ้นไฟไม่หมดเชื้อ :1402091911: โชนทุกเมื่อแหละน่าถ้าเสนอ :5pa9: ไฟเขาแรงแข่งไฟเตา..เอาซิเออ :0683: หากพลั้งเผลอ..ไฟช๊อต..หน้าบอร์ดแล :17pr: :7611: :7611: :7611: |