|
หัวข้อ: เพราะยุ่งใจ...จึงมิได้มายุ่งเธอ เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2558, 12:17:53 PM เพราะยุ่งใจ...จึงมิได้มายุ่งเธอ เรื่องกระทบอารมณ์ให้ขมขื่น มิแช่มชื่นหัวใจกระไรหนอ ระลอกแล้วระลอกเล่าทำเอาท้อ โดนตัดพ้อต่อว่าสารพัน ความหวังดีถูกตีค่าว่าหวังร้าย เอ่ยคารมคมคายเขาว่าขัน ยิ่งแก้ไขยิ่งเน่าเกายิ่งคัน เมื่อเราดึงเขาจึงดันมันอะไร...? เพราะยุ่งจริงยุ่งจังดังว่านี้ อารมณ์ดีแห้งเหือดเดือดจนไหม้ ยุ่งนักหนาอย่าคิดว่าพี่หลายใจ ด้วยเหตุนี้ที่มิได้..มายุ่งเธอ... ธนุ เสนสิงห์ :28: หัวข้อ: Re: เพราะยุ่งใจ...จึงมิได้มายุ่งเธอ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2558, 12:28:47 PM :12:
บอกยุ่งจังยุ่งจริงไม่อิงแอบ แท้ไปแนบยุ่งจริงเป็นสิ่งเผลอ ปล่อยให้เราเหงาทรวงมิล่วงเจอ ทุกวันเพ้อ ยุ่งจังและยุ่งจริง :22: เฮ้อ..ยุ่งจังยุ่งจริง จนลืมที่อยู่เลย ฮ่าๆ ส่งแล้วๆค่ะคุณอาธนุ :21: แฮ่ะๆ หัวข้อ: Re: เพราะยุ่งใจ...จึงมิได้มายุ่งเธอ เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2558, 12:38:08 PM ส่งที่ไหนเล่าหนูปู่(เอ้ย..อา)ไม่เห็น เพราะว่าเป็นโรคขี้ลืมแต่ปลื้มหญิง(อ้าว..) บอกซ้ำมาอีกทีนี่ท้วงติง ในบทนี้มีหลายสิ่ง...กลอนพาไป... (ย้ำอีกทีดูที่ไหน) ธนุ เสนสิงห์ :21: หัวข้อ: Re: เพราะยุ่งใจ...จึงมิได้มายุ่งเธอ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2558, 12:56:10 PM :13:
อ่านกลับไปกลับมาตั้งห้ารอบ คุณอามอบปัญหามาถามใหม่ กุศโรบายที่ยุ่งคืออะไร อาสุวัตน์ไข ได้แน่ แก่พอกัน ฮ่าๆๆ :34: คิดจนหลายตลบมิพบตอบ ขอลองมอบยุ่งจิตความคิดฉัน คำตอบคือ "ยุ่งใจ" ไขจำนรรจ์ ตอบแล้วหัน วิ่งไกลกลัวไม้เรียว ฮ่าๆ :22: :18: |