|
หัวข้อ: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2558, 08:31:38 AM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/10891682_1407006229592344_12513182498257529_n.jpg?oh=4a220c0b43d38a0976ea60cb56d15ae2&oe=558D4439&__gda__=1431635568_4e6fb97f102e0bc4611ca098e3c41792)
..ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) ๐ คราวใดใจหม่นไหม้.........โอดโอย ประหนึ่งหมดแรงโรย.......อ่อนหล้า งานการปล่อยแดโดย......ถอยห่าง เหมือนดั่งคนมิกล้า..........ต่ำสิ้นปัญญา ๐ กาลเวลาค่อนแล้ว........หมดลง หลายอย่างก็ยังคง..........คั่งค้าง ลำพังอยู่ยืนยง...............หยิบโหย่ง ทุกสิ่งอิงเหมือนอ้าง.......ต่อสู้เพียงตน ๐ สุขกมลพี่น้อง.............สบาย บุญนั่นมีมากมาย............ร่วมต้น แทนคุณแผ่กระจาย........ถึงทั่ว เกิดแก่เจ็บตายพ้น.........นั่นแท้หมดกัน ๐ สุขนิรันดร์ใช่แล้ว........ดินกลบ กรรมเก่ามาครองภพ......ร่วมสร้าง ขอชาติใหม่ลาลบ...........จิตมั่น ลาก่อนมวลโลกกว้าง......ชาตินี้นิรันดร พิณจันทร์ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ * โคลงฝึกหัดค่ะ เนื้อหาเนื้อเรื่องของโคลงคือจินตนาค่ะ * หากมองรูปฉันทลักษณ์ที่เขียนมาจะ ใส่รูปเอก-โทตรงจุดแม้จะด้อยไพเราะค่ะ หัวข้อ: Re: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2558, 03:38:22 PM พี่ระนาดขออนุญาต ย้ายโคลงสี่สุภาพ สำนวนนี้ของน้องต่าย
ไปไว้ที่หน้า โคลง เพื่อสะดวกแก่การค้นหาในอนาคต นะจร๊าน้องต่าย.. ปล.เก่งใหญ่แล้วนะจร๊าแม่คนเก่ง.. :21: หัวข้อ: Re: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2558, 05:36:09 PM (http://upic.me/i/t2/la-100.jpg) (http://upic.me/show/39451712)
ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ หัวข้อ: Re: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2558, 02:05:12 PM (https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/1907945_669071746535670_3133656424725042890_n.jpg?oh=d2ed4d11429cc87039cff565edd73e37&oe=558D8210&__gda__=1434981721_6399253a9a627a4f16b8841bdc3e8c3e)
๐ กวินครูอยู่ข้าง.....เมียงมอง ใจอุ่นทุกนามปอง....ส่งให้ ฝึกฝนแต่งครรลอง...ดีเยี่ยม ขอเริ่มเรียนโคลงไว้..เร่งรู้วิชา ๐ จินตนาว่าเศร้า......ชีวิต กินอยู่ลำบากจิต.......หม่นไหม้ ทำงานส่งมืดมิด.......ดึกดื่น คืนค่อนนอนหลับได้...แค่นั้นตนเอง ๐ บรรเลงงานไม่แพ้....ชายชาญ ทุกอย่างดำเนินการ.....ก่อสร้าง ผิดพลาดย่อมมีงาน.....จัดแต่ง หากแต่งานหนักจ้าง....นั่นใช้แรงชาย ๐ เพียงกายตนไม่ได้....งานงาม ประหนึ่งครอบครัวตาม...ร่วมหุ้น แรงชายนั่นแลจาม.......เสริมส่ง สอนสั่งงานการคุ้น.....จึ่งให้ทำเอง พิณจันทร์ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ :21: *ขอบคุณแรงใจสู้ๆจากพี่ระนาดค่ะ *ขอบคุณค่ะคุณอาศิลา..คุณอาพาต่ายเขียนนี่คือคุณอาให้การบ้านแบบฝึกหัด หากคุณอามีงานร้อยกรองแบบ ฉันท์ กาพย์ โคลง สะกิดบอกต่ายด้วยค่ะ หัวข้อ: Re: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2558, 07:27:34 PM (คำปรารภท้ายบทกระทู้แรก โคลงสี่สุภาพ ของท่านพิณจันทร์) * หากมองรูปฉันทลักษณ์ที่เขียนมาจะ ใส่รูปเอก-โทตรงจุดแม้จะด้อยไพเราะค่ะ พิณจันทร์ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ (http://upic.me/i/9t/images35.jpg) (http://upic.me/show/48979112) ขออณุญาตเรียนต่อท่านพิณจันทร์ หลานสาวคนเก่งดังนี้ครับ และสำหรับท่านผู้จะมาฝึกหัดเขียนโคลงสี่ฯครับ (สำหรับท่านผู้รู้ชำนาญแล้ว ก็ขอได้ผ่านเลยไปครับ) * หากมองรูปฉันทลักษณ์ที่เขียนมาจะ ใส่รูปเอก-โทตรงจุดแม้จะด้อยไพเราะค่ะ คำท้ายประโยคนี้ ที่ว่า ..จะด้อยไพเราะ.. อาจจะเป็นความกังวลใจของหลานสาวนะครับ มาคุยกันสบายๆนะครับ โคลงสี่สุภาพ จะมีความไพเราะมาก เมื่อได้อ่านเป็นทำนองเสนาะ ด้วยมีเสียงเอื้อน สูงต่ำตามตำแหน่งต่างๆของแต่ละบท โคลงสี่ฯ ถูกบังคับไว้ด้วยลักษณะต่างๆ จากบุรพาจารย์มาหลายร้อยปี ในกรณีคำปรารภของท่านพิณจันทร์ ระบุถึงตำแหน่งตายตัวของ เอกเจ็ด โทสี่ นั้นคือโคลงสี่ฯทุกบทมีเอกเจ็ด โทสี่ ลงตรงนั้น ไม่มีไม่ได้ ยกเว้น ที่บาทแรก คำที่ 4 และ 5 ของวรรคหน้า ของโคลงสี่ฯ อนุญาตให้สลับตำแหน่ง เอก และ โท ได้เพียงที่เดียว ตำแหน่งเอกเจ็ด โทสี่ ของโคลงสี่ฯทุกบท จึงไม่มีตรงไหนที่จะด้อยไพเราะไปได้เลย ขอให้หลานสาวสบายใจได้ครับ การเขียนโคลงสี่ฯ ตามฉันทลักษณ์ จะยิ่งสนุกมากและรับรู้ได้ถึงความไพเราะอย่างยิ่ง ผู้เขียนต้องอ่านเป็นการ..ขับทำนองเสนาะ..ขับทำนองเบาๆออกเสียงให้ตนเองได้ยินด้วย อย่าขับทำนองเสนาะในใจ การอ่านทำนองเสนาะให้ออกเสียง จะรู้ได้ว่า ตรงนี้ออกเสียงอย่างไร เอื้อนอย่างไร แสดงอารมณ์(ตามบท)อย่างไร การอ่านทำนองเสนาะ ท่านจะได้ยินเสียงสูงต่ำของตนเองทุกคำ พร้อมด้วยเสียงจังหวะการ..เอื้อนคำ..เป็นช่วงๆ ตรงไหนเป็นตำแหน่งเอก และโท ที่บังคับ ท่านก็ต้องบังคับตนเองขับเสียง เอก และ โท ออกมาแน่นอน เสียงตรงนั้นจะไม่ผิดเพี้ยนเป็นอย่างอื่น การขับทำนอง ให้ขับช้าๆ ตำแหน่งเอื้อนก็วางเสียงเอื้อนให้ทอดเสียงออกไป นี่คือเสียงดนตรีของโคลงสี่สุภาพ นี่คือความไพเราะของโคลงสี่สุภาพ โคลงสี่สุภาพ ที่มักจะถูกถามเสมอๆว่า เขียนโคลงสี่ฯแล้วไพเราะตรงไหน เสียงเอก อนุโลมไม่บังคับให้แสดงรูปเอกด้วยก็ได้ แต่ เสียงโท บังคับให้ใช้แสดง รูปโท อย่างเดียวเท่านั้น บางครั้งเมื่อขับทำนองแล้วฟังเสียงมันอาจจะขัดๆบ้าง ก็ให้ลองเปลี่ยนคำอื่นที่คล้ายหรือเหมือนกัน ทดแทนแล้วลองขับทำนองฟังใหม่ เขียนกี่บทก็ทดลองขับทำนองเสนาะทุกบทครับ มันจะไหลรื่นติดต่อตามกันไป เป็นทำนองยาวๆดั่งบทเพลง และเสียงดนตรี เขียนเอง ขับเอง ฟังเอง ซ้ำไปซ้ำมา ให้ซึ้งเลยครับ เพลง ดนตรีอื่นๆยังฟังแล้วฟังอีก ก็เหมือนกันครับ แต่ของเราว่ากันสดๆเลยครับ เสียงของเราเองย่อมไพเราะกว่าแน่นอนครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ กรณีของท่านพิณจันทร์ครับ ท่านข้ามพ้นไปแล้วกับการที่จะนำ เอก และโท มาเติมแต้มแต่ง ในบทโคลงของท่าน นอกเหนือไปจาก เอกเจ็ด โทสี่ ที่กำหนดบังคับให้ใช้ เป็นความสามารถอย่างงดงามครับขอชื่นชม ทำได้รวดเร็วมากครับ ☼ ☼ ท่านพิณจันทร์สบายใจได้เลยครับ เอก โท ถูกตำแหน่ง นั้นคือความไพเราะที่สุด ของ โคลงสี่สุภาพ ครับ ขอแสดงความยินดีเป็นที่สุดครับ ขอบคุณท่านพิณจันทร์หลานสาวคนเก่งครับ ขอบคุณครับ พิณศิลา ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ หัวข้อ: Re: ลาก่อน..(โคลงสี่สุภาพ) เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 03 ตุลาคม, 2559, 12:28:58 PM ...ผลประโยชน์อยากได้แทบ.......ทุกคน พึงเพื่อ"ยังชีพ", ดล.................ดับร้าย หลบหลงเล่ห์อลวน.................วังกิเลส ธรรมมั่นสรรค์โลกละม้าย..........มิ่งแคว้นแดนสรวง ...ปวงทรัพย์,รูป,ยศ ยั้ง...........หยุด ณ ควร ไป่ปล่อยเป็นโซ่ตรวน.............ตระหนักไซร้ ยังประโยชน์ยิ่งแก่มวล............หมู่สัตว์...โลกนา สรรพสิ่งสุขสงบได้.................เด่นด้วยธรรมประสงค์ |