|
หัวข้อ: ใจอาวรณ์ เริ่มหัวข้อโดย: ปทุมมาลย์ ที่ 26 กุมภาพันธ์, 2558, 08:21:24 PM สุดรำพันร่ำไห้ต้องอกตรม พาขื่นขมเมื่อพบเธอกับเขา อิงแอบแนบชิดกันดั่งเงา แสนมัวเมาดั่งราดน้ำเกลือกลางหทัย จะรำพันว่ารักเธอสักพันหน ติดวังวนอารมณ์รักมิสมใจ ไม่ว่าเธอจะอยู่แห่งหนใด ดุจสายใยตัดไม่ขาดฤดิอาวรณ์ ปทุมมาลย์ หัวข้อ: Re: ใจอาวรณ์ เริ่มหัวข้อโดย: น้ำบุศย์ ที่ 26 กุมภาพันธ์, 2558, 11:45:36 PM ใจอาวรณ์นอนหนาวคราวเศร้าหมอง
น้ำตานองสองแก้มคนใจอ่อน ชายที่รักผลักไสเกิดไฟฟอน ความเร้าร้อนทวีที่กลางใจ อาวรณ์ร่ำพร่ำหาคราถูกทิ้ง ทุกทุกสิ่งหมดสิทธิ์คิดคว้าไขว่ รักท่ามกลางหมอกดำช้ำเกินใคร ยามหลับใหลฝันหลอนนอนระทม น้ำบุศย์ :19: หัวข้อ: Re: ใจอาวรณ์ เริ่มหัวข้อโดย: ปทุมมาลย์ ที่ 27 กุมภาพันธ์, 2558, 10:01:54 AM ตรมอกหนักระทมทุกข์เพลียฤดี จำยอมพลีชีวิตให้คนรัก เจ็บลึกดั่งธนูศิลป์แล่นมาปัก สุดจะหักห้ามน้ำตาอาบไหลนอง ปัญหาหนักประดังเข้ามามาก สุดแสนยากเมื่อเธอนั้นมีเจ้าของ ครั้นไม่สมอารมณ์ที่หมายปอง ไร้คู่ครองเจ็บหน่ำซ้ำร่ำไป ปทุมมาลย์ |