เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 04 มีนาคม, 2558, 07:26:19 AM



หัวข้อ: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 มีนาคม, 2558, 07:26:19 AM
(http://image.ohozaa.com/i/63f/RuQTKB.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wX90lyt5yJ78nRWU)

ความรักเราครั้งก่อน ไม่ย้อนกลับ
ขอลาลับเลยหนอรอไม่ไหว
ตัดสวาทขาดเยื่อ ยังเหลือใย
รักเก่าไปไม่ควรทวนสัมพันธ์

คงเป็นเวรเป็นกรรม หนุนนำเนื่อง
มีแต่เรื่องกวนจิตชีวิตฉัน
จากจบจรแต่นี้ที่สำคัญ
บอกเธอนั้นยังรักต้องหักใจ

วิริน
๔/๓/๕๘
(http://image.ohozaa.com/i/63f/RuQTKB.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wX90lyt5yJ78nRWU)


หัวข้อ: Re: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 มกราคม, 2559, 07:57:00 AM
:30:

หักอย่างไรมันยากลำบากนัก
สุดจะหักรักล้นทนหวั่นไหว
แสนห่วงหาอาทรแทบอ่อนใจ
นอนเป็นไข้ไร้ชายมาหมายมอง

หักอย่างไรใจนั่นมันลึกซึ้ง
บ่นรำพึงรำพันฉันหม่นหมอง
ชายในฝันหล่อเหลาเฝ้าจับจอง
อยากร่วมห้องหอหับกับเขาจัง

วิริน

๑๒/๐๑/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 มีนาคม, 2559, 08:36:20 AM
:30:

หักอย่างไรในเมื่อเชื่อในรัก
คงจะหักไม่ลงตรงความหลัง
ซุ้มรักเก่าเราร่วมรวมชีวัง
สุมประดังมาหาไม่น่าเลย

หักอย่างไรในเมื่อยังเชื่อว่า
รักเลอค่าทั้งหมดมิปดเอ่ย
ถึงโลกแตกแยกยับนับว่าเคย
ขออยู่เชยชมชายมิหน่ายลง

วิริน
๔/๓/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 พฤษภาคม, 2559, 08:35:20 AM
:30:

หักไม่ลงหรอกหนอขอบอกใบ้
เมื่อหัวใจดวงน้อยพลอยไหลหลง
รักที่สุดหยุดรักพะวักพะวง
นวลอนงค์คงตรอมพร้อมชีวัน

หักไม่ลงหรอกหนอหล่อแบบนี้
จะขอมีเพียงเดียวเกี่ยวก้อยมั่น
กาลเวลาผ่านพ้นบนสัมพันธ์
ยังมีกันและกันตราบวันตาย

วิริน
๑๘/๕/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 ตุลาคม, 2559, 07:37:15 AM
:30:

อย่ามาบอกหักใจเสียให้ยาก
ช่างลำบากเกินทนบ่นเช้าสาย
เมื่อมอบรักภักดีให้พี่ชาย
ก็อย่าหมายหักทิ้งขอวิงวอน

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้านภากาศ
ยังมิอาจหักได้ด้วยใจอ่อน
มีแต่เอียงโอนไปให้ร้าวรอน
แม้ยามนอนยังเหม่อเพ้อทุกวัน

วิริน
๘/๑๐/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ..หักใจ..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 สิงหาคม, 2560, 07:41:00 AM
:30:

หัวใจฉันมิได้เสริมใยเหล็ก
อาจไม่ถูกสเป็คเด็กอย่างฉัน
แต่ขอเธอรู้ไว้นัยสำคัญ
รักแบ่งปันเสมอเธอคนเดียว

จักร้อยวันพันปีมิมีหน่าย
รักมิคลายหมายปองจักข้องเกี่ยว
เพียงแต่เธอเพ้อหามากลมเกลียว
ปรารถนาเพียงเลี้ยวเอี้ยวมามอง

อย่าเมินหมางจางจืดทำชืดเฉย
ใจเจ้าเอ๋ยรอคอยพลอยหม่นหมอง
วสันต์ใกล้เคลื่อนแคล้วมิแจวจอง
จำใจต้องครองโสดโดดเดี่ยวเกิน

วิริน
๑๒/๘/๖๐

 :30: