หัวข้อ: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 มีนาคม, 2558, 07:26:19 AM (http://image.ohozaa.com/i/63f/RuQTKB.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wX90lyt5yJ78nRWU) ความรักเราครั้งก่อน ไม่ย้อนกลับ ขอลาลับเลยหนอรอไม่ไหว ตัดสวาทขาดเยื่อ ยังเหลือใย รักเก่าไปไม่ควรทวนสัมพันธ์ คงเป็นเวรเป็นกรรม หนุนนำเนื่อง มีแต่เรื่องกวนจิตชีวิตฉัน จากจบจรแต่นี้ที่สำคัญ บอกเธอนั้นยังรักต้องหักใจ วิริน ๔/๓/๕๘ (http://image.ohozaa.com/i/63f/RuQTKB.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wX90lyt5yJ78nRWU) หัวข้อ: Re: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 มกราคม, 2559, 07:57:00 AM :30: หักอย่างไรมันยากลำบากนัก สุดจะหักรักล้นทนหวั่นไหว แสนห่วงหาอาทรแทบอ่อนใจ นอนเป็นไข้ไร้ชายมาหมายมอง หักอย่างไรใจนั่นมันลึกซึ้ง บ่นรำพึงรำพันฉันหม่นหมอง ชายในฝันหล่อเหลาเฝ้าจับจอง อยากร่วมห้องหอหับกับเขาจัง วิริน ๑๒/๐๑/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 มีนาคม, 2559, 08:36:20 AM :30: หักอย่างไรในเมื่อเชื่อในรัก คงจะหักไม่ลงตรงความหลัง ซุ้มรักเก่าเราร่วมรวมชีวัง สุมประดังมาหาไม่น่าเลย หักอย่างไรในเมื่อยังเชื่อว่า รักเลอค่าทั้งหมดมิปดเอ่ย ถึงโลกแตกแยกยับนับว่าเคย ขออยู่เชยชมชายมิหน่ายลง วิริน ๔/๓/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 พฤษภาคม, 2559, 08:35:20 AM :30:
หักไม่ลงหรอกหนอขอบอกใบ้ เมื่อหัวใจดวงน้อยพลอยไหลหลง รักที่สุดหยุดรักพะวักพะวง นวลอนงค์คงตรอมพร้อมชีวัน หักไม่ลงหรอกหนอหล่อแบบนี้ จะขอมีเพียงเดียวเกี่ยวก้อยมั่น กาลเวลาผ่านพ้นบนสัมพันธ์ ยังมีกันและกันตราบวันตาย วิริน ๑๘/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 ตุลาคม, 2559, 07:37:15 AM :30: อย่ามาบอกหักใจเสียให้ยาก ช่างลำบากเกินทนบ่นเช้าสาย เมื่อมอบรักภักดีให้พี่ชาย ก็อย่าหมายหักทิ้งขอวิงวอน ถึงม้วยดินสิ้นฟ้านภากาศ ยังมิอาจหักได้ด้วยใจอ่อน มีแต่เอียงโอนไปให้ร้าวรอน แม้ยามนอนยังเหม่อเพ้อทุกวัน วิริน ๘/๑๐/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..หักใจ.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 สิงหาคม, 2560, 07:41:00 AM :30:
หัวใจฉันมิได้เสริมใยเหล็ก อาจไม่ถูกสเป็คเด็กอย่างฉัน แต่ขอเธอรู้ไว้นัยสำคัญ รักแบ่งปันเสมอเธอคนเดียว จักร้อยวันพันปีมิมีหน่าย รักมิคลายหมายปองจักข้องเกี่ยว เพียงแต่เธอเพ้อหามากลมเกลียว ปรารถนาเพียงเลี้ยวเอี้ยวมามอง อย่าเมินหมางจางจืดทำชืดเฉย ใจเจ้าเอ๋ยรอคอยพลอยหม่นหมอง วสันต์ใกล้เคลื่อนแคล้วมิแจวจอง จำใจต้องครองโสดโดดเดี่ยวเกิน วิริน ๑๒/๘/๖๐ :30: |