|
หัวข้อ: "หยุดเสียงแคนที่แสนสะเทือนใจ" เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 มีนาคม, 2558, 12:36:27 PM (http://www.bloggang.com/data/kaopanom/picture/1195188480.jpg) แว่วเสียงซึง ตึง ตึง ถึงดวงจิต อ้ายนั่งคิด ฮอดเจ้า เผาข้าวหลาม ใต้เดือนแดง แสงดาว พราวฟ้าฮาม ย่างเดือนสาม หลายวัน ไม่หันคืน ยินเสียงอ่อ อี๋ ออ ซอออดอ้อน เมื่อปีก่อน เราอยู่ คู่ชมชื่น กินแฟงฟัก รักหวาน ปานจะกลืน เจ้าหยิบยื่น ความช้ำ น้ำท่วมนา ลืมเสียงแคน แลน แต แห่แอ่วสาว ลืมผู้บ่าว ฟ้อนเวียน เทียนพรรษา ลืมยามแลง แจ่งตูบ จูบอำลา ลืมโอ่งฮ้า ปลาจ่อม หอมผักชี เพลงดอกคูน เสียงแคน จำแม่นบ่ อ้ายเคยขอ ฟังร่วม กับ...ต่วมสี น้องมอบเพลง ฮักแต๊ แก่...รพี นานสองปี ยังปลื้ม ไม่ลืมเลือน คืนนี้... ไม่มี เสียงซอขึง ซึงเฉือดเฉือน ไม่มี เสียงพิณแล่น แคนคอยเตือน อ้ายเหมือน เช่นตอไม้ ไร้วิญญาณ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: "หยุดเสียงแคนที่แสนสะเทือนใจ" เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 มีนาคม, 2558, 12:52:34 PM (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQighf7WHCsC7sljpKfiJL3PVxUZAC84DIj-GdodUbyhR-nr8SR)
สองปีผ่านมานภักดิ์ฮักบ่ร้าง บ่เคยจางจากแดแม้ห่างหน้า น้องจนยากตรากตรำช้ำอุรา ขาดเงินตราตกต่ำระกำมาน ฮักอ้ายแน่แดน้องตรองตระหนัก ซึ้งยิ่งนักเสียงแคนแดนอีสาน อ้ายคนซื่อชื่อนี้"รพีกาญจน์" แม้แสนนานความหลังยังย้ำเตือน ทั้งดอกคูณเสียงแคนแม่นฮักแท้ ยังอยากแลอ้ายฟ้อนรำต้อนเกลื่อน ตระกองจูบลูบผมชมดาวเดือน ยิ้มแย้มเยือนเจื่อนอายอ้ายโอบอิง รอน้องหน่อยเถิดอ้ายอย่าหน่ายแหนง ครายามแลงแบ่งจิตคิดฮอด"หญิง" จากหัวใจใสซื่อถือรักจริง ฮักอ้ายยิ่งดุจ"รพี" มี"จันทรา" ละอองดิน :21: :30: |