เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: สนอง เสาทอง ที่ 16 สิงหาคม, 2556, 04:36:34 PM



หัวข้อ: อิ่มถ้อยกวี
เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 16 สิงหาคม, 2556, 04:36:34 PM
ระบำยุคร่ายฟ้อน      เฆี่ยนโบย
ใครมุ่งเพียรกอบโกย      วัตถุบ้า
บีฑาคลั่งหิวโหย         ยื้อแย่ง
โลภแก่งเกียติกามคว้า      ถ่มบ้วนจริยธรรมฯ

อวยเงินตราค่าแพร้ว      มโนทูน
ยื้อแย่งเสพปฏิกูล      ว่ารุ้ง
กิเลสสิ่งคูถมูล         ข้องดื่ม
ต่ำเสื่อมสิ้นเหม็นคลุ้ง      เน่าเรื้อนนรกานต์ฯ

งายงมเสพร่ายฟุ้ง      คีตกานท์
ครั้งแต่ละอ่อนปาน      หนุ่มน้อย
จำเริญล่วงสังขาร      น้อยหนุ่ม เหลือนา
ไส้กิ่วตาชะม้อย         เพ่งคล้องวจีกรองฯ

สมาทานสิ่งแก้ว         มโนกวี
บวงเซ่นกตัญชลี         ท่วมไหว้
หินกรวดแร่อัญมณี      สิ้นค่า ธาตุแล
ฤาชื่นแท้เสมอได้         อิ่มถ้อยรุ้งกวินทร์ฯ