เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: สนอง เสาทอง ที่ 16 สิงหาคม, 2556, 04:44:01 PM



หัวข้อ: ชะตากรรมดอกคูณ (แห่งเมืองช้างสุรินทร์)
เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 16 สิงหาคม, 2556, 04:44:01 PM

ตาเบบูญ่าขึ้น      YouTube
คูณร่วงกลีบหลุบ      พ่ายแพ้
เมืองช้างถิ่นไม่หุบ      ยิ้มแฉ่ง
คูณนิ่งแสลงใจแท้      ห่มเศร้าใครเมินฯ

ริมกำแพงเก่าชั้น      แนวคู
งามเฟื่องตาเบบู      ญ่าสล้าง
เหลืองดอกอร่ามช่อชู   แย้มสะพรั่ง
ใครชั่งคิดยอสร้าง      ค่าไม้แปลกเมืองฯ

คูณเคยสะพรั่งแล้ง      เหลืองเรือง
คุณค่าสิ้นเขาเปลือง   ปลูกแล้ว
ไม้ต่างถิ่นเบ่งเขื่อง      เข้าข่ม เจ้านา
คูณบ่งามเสมอแก้ว      มิ่งไม้อื่นไฉนฯ

เหิมเห่อไม้ต่างบ้าน      แปลกไกล
ไม้ถิ่นมุ่งทำลาย      โค่นร้าง
ดอกคูณระย้าไหว      สิ้นค่า
‘บูญ่า’ อร่ามเหลืองสล้าง   ทั่วทั้งเมืองสุรินทร์ฯ