|
หัวข้อ: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 มีนาคม, 2558, 10:24:01 AM มีพ่อแม่แลลูกปลูกกระท่อม ขนาดหย่อมริมทุ่งมุงใบจาก เสาแปดต้นตอไผ่ฝาไม้ฟาก ร้อนหนาวมากฝนลงคงสบาย ข้าวเกี่ยวนาปลาหนองน้ำคลองใส ผักเกาะไต่ใบต้นผลขยาย ปล่อยเป็ดไก่หมูกินตามดินทราย เลี้ยงวัวควายลากเกวียนเวียนใช้งาน น้อยนิดเจือเหลือแบ่งมิแก่งซื้อ ยอมนับถือพี่น้องคล้องประสาน ผูกพันจิตคิดอวยร่วมช่วยการ ฝากลูกหลานเรียนวิทย์ศิษย์หลวงตา กินอยู่เพลินเดินทางอย่างเป็นสุข แสนสนุกทุกวันชื่นหรรษา ลางวอดวายหลายสิบปีที่ผ่านมา เทวดาร่างขาวก้าวลงเครื่อง นำเทคโนโลยี่ที่สมัย ศิวิไลซ์มาสู่หลงฟูเฟื่อง ปรับวิถีชีวิตคิดรุ่งเรือง พาบ้านเมืองลงเหวเปลวอัคคี เศร้าหดหู่รู้ทันมันก็สาย ความเสียหายยับเยินเกินสุดที่ กลับตั้งก่อพอเพียงเลี้ยงชีวี ล่มครั้งนี้เพราะเรา...เชื่อเขาทำไม? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 มีนาคม, 2558, 09:32:39 PM สู่บ้านนอก คอกนา ถึงป่ากว้าง ตัดภูเขา เผาสร้าง ทำทางใหญ่ เป็นผุยผง ลงหลัก ปักเสาไฟ ของหลั่งไหล ประโยชน์ ปนโทษมี โทรทัศน์ พัดลม หม้อต้มนึ่ง แก๊สลังถึง กระทะทอด หลอดไฟสี เครื่องซักถู ตู้เย็น เล่นซีดี เสียงดนตรี ชมหนัง ฟังร้องรำ ค่าแพงเบา เอาก่อน ค่อยผ่อนจ่าย เจ้าของเงิน เดินสาย ทวงบ่ายค่ำ กองทุนกู้ หมู่บ้าน ร้านประจำ จับกลุ่มค้ำ ชำระ ธนาคาร ถอยสี่ล้อ มอเตอร์ไซด์ ไอโฟนเอี่ยม โน้ตบุ๊คเปี่ยม เครื่องมือ เพื่อสื่อสาร ปลูกบ้านใหม่ ใช้หิน ปูนดินดาน กินอาหาร รสจรุง ปรุงโอชา หนักไม่เอา เบาไม่สู้ อยู่ตามผับ ควงสลับ จับคู่ เวียนจู๋จ๋า ท่ามกลิ่นไอ บุหรี่ อี สุรา รัมมี่ ม้า บอล มวย หวย ไฮโลว์ สภาพ ปัจจุบัน ในวันนี้ คนไม่ดี ชั่วชัก มากอักโข ชอบถ่มถุย คุยเบ่ง นักเลงโต วางท่าโก้ โอ่โถง ล้วนโกงกิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 มีนาคม, 2558, 06:16:32 AM สองเท้าดำย่ำนาหญ้าจมมุด ดินช่วยยุดใบยอกอข้าวแน่น น้ำเย็นใสไหลรวมท่วมคันแดน ปลาโลดแล่นหอยเกาะปูเลาะตม คลื่นกระฉอกจอกแหนทบแพผำ สาหร่ายลำทะลักพันผักขม มีแมงจอนซอนซอกออกจากหล่ม ร้องระงมจิ้งหรีดกรีดก้องไพร แมลงปอล้อลมชมแดดอ่อน ผีเสื้อว่อนผึ้งวงลงตอมไต่ เกสรเหลืองละอองงามยองใย เสียงเรไรนกเขาขันจุ๊กกรู สวรรค์หวานบ้านนาคราอดีต ความเจริญสุดขีดเข้ามาสู่ ใช้ฮอร์โมนพ่นยาฆ่าศัตรู สัตว์พืชอยู่รอบข้างร่างล้มตาย เหลือต้นข้าวราวนาไร้ปลาหอย ผักไม้พลอยหมดสิ้นจากดินหาย เหลือค้างดานสารซากพิษมากมาย โทษมหันต์อันตรายทำร้ายคน ถูกปล่อยปละละนานควานสาเหตุ สู่เกษตรอินทรีย์ที่เริ่มต้น ตรวจสอบทุนคุณภาพทราบพิษปน จะส่งผลเลิศเลอกี่เปอร์เซ็นต์? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 มีนาคม, 2558, 05:39:12 AM พืชขุดพรวน สวนครัว รั้วกินได้ เลื้อยพันไต่ นั่งร้าน ยานลงห้อย หัวรากเหง้า เหล่ากอ หน่อไผ่ดอย เกาะกลุ่มลอย ผิวน้ำ เป็นลำแพ เหี่ยวแห้งกรอบ ยอบแยบ แฟบร่วงหล่น ถึงคราฝน ตกพรำ น้ำขังแช่ พืชผักหญ้า ปลาตาย หงายท้องแบ เวรกรรมแท้ สารพิษ ค้างติดดิน น้ำอากาศ ล่างบน มีปนเปื้อน กว่าง ไส้เดือน แมงมัน พลันสูญสิ้น กบ อึ่งอ่าง คางคก ไร้นกบิน น้ำอาบกิน เน่าเหม็น เห็นโคลนทราย ก่อนฟืนไฟ ได้ฟรี มิมีแล้ว น้ำสักแก้ว ต้องรอ ต่อแถวจ่าย ถูกลมใส่ ไส้กิ่ว หิวตาลาย ข้าวสักก้อน ช้อนจะฟาย ตายไม่มอง เพราะสังคม ซมชั่ว เอาตัวรอด ดังจิ้งจก นกปรอด สีถอดถอง หากบ้าเบี่ยง เพลี่ยงพล้ำ ซ้ำกระบอง เพื่อนครอบครอง ตำแหน่ง แย่งเอนอิง ผูกเงื่อนงำ สำรวม สวมหน้ากาก ซีดตายซาก ป้ายเพ้นท์ ทะเล้นยิ่ง ร่างพิไล ใสเนื้อ เสือตัวจริง เร็วกว่าลิง โลมลูบ จูบไอติม* รพีกาญจน์ *เลียแข้งเลียขา หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มีนาคม, 2558, 06:11:50 AM ครอบครัวมีลูกมากเอาฝากวัด ขอสอนหัดจัดดูรู้หนังสือ เลขคณิตคิดตรึกลองฝึกปรือ อี อึ อือ นักธรรม คำบาลี ก่อนฟ้าฮามตามพระบิณฑบาต ทำสะอาดช้อนจานงานหน้าที่ เก็บปัดกวาดวิหาร ลาน กุฏี แล้วรีบรี่พากเพียรเรียนศาลา หน่วยก้านดีพอใช้ใจสมัคร สมควรจักเลือกสรรก่อนพรรษา จัดแจงบวชสามเณรเป็นสังฆา ถึงครูบาอายุลุท้ายวัย ปฏิบัติไม่ขาดศาสนกิจ มิยึดติดปรากฎลาภยศใหญ่ ยึดถือความพอดีสี่ปัจจัย โปรดเวไนยย่ำเท้าเปล่ายวดยาน มีลูกมากยากจนแค่คนสอง วัดวาหมองพระน้อยคอยสืบสาน เอาใจให้ภิรมย์แก่สมภาร สร้างวิมานปากว่าหาประเคน ลองขึ้นรถลงเรือเหนือจดใต้ วัดน้อยใหญ่อารามงามโดดเด่น คนใจบาปหยาบดำกระทำเวร มีให้เห็นตนตัวทั่วเขตคาม รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มีนาคม, 2558, 07:07:29 PM สักแต่ว่ามีดินก็สิ้นเรื่อง เที่ยวคุยเขื่องว่าสวยร่ำรวยได้ ขุดหลุมกว้างห่างวากล้าลำไย ปลูกลงไปสามปีมีผลงาม มิรู้ดินร่วนเหนียวเปรี้ยวเค็มฝาด มีแร่ธาตุต้องการสารต้องห้าม ที่ราบลุ่มอุ้มน้ำฉ่ำทุกยาม หรือโขดขามหินแกร่งแห้งกันดาร วอนเทวาฟ้าบนขอฝนช่วย น้ำคูคลองหนองด้วยห้วยละหาน บ่อน้ำตื้นลื่นเลาะเจาะบาดาล หรือลำธารไหลวนล้นพนัง เตรียมท่าลุยปุ๋ยใส่ใบดอกผล บำรุงช่อฮอร์โมนพ่นหว่านฝัง เพิ่มธาตุดินอินทรีย์ที่ผุพัง ให้ก่อนหลังระยะกะคำนวณ เจ้าหน้าที่วิชาการงานเกษตร ออกนิเทศสอบคำสำรวจสวน แพร่ความรู้ดูแนะและชักชวน ร่วมขบวนต่อต้านสารเคมี มิเห็นกายหลายเดือนเยือนอีกครั้ง คงผิดหวังไม่เป็นตามเกณฑ์ที่ จะบอกนายรายงานท่านไงดี แต่เราซีหนี้ยับครับขาดทุน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 มีนาคม, 2558, 11:14:53 AM เพราะสูงสอง ของแพง ค่าแรงเพิ่ม ช่วยต่อเติม กำไร ได้ยอดขาย หักต้นทุน หุ้นปัน ผลบั้นปลาย ผู้ต้องจ่าย ท้ายมือ คือคนจน เลี้ยงคนงาน ร้านขาย ให้นายห้าง เสียสตางค์ ภาษี ที่สับสน เสียสุดทาง กรุงเทพฯ ถึงตำบล ซ้อส เกลือป่น เครื่องปรุง กุ้ง น้ำปลา ดรรชนี ชี้ช่อง ค่าครองชีพ ความจนบีบ กล้วยใบ ไข่ มาม่า ต้องปากกัด มือปั่น ยันบาทา รับเงินมา เท่าไร ก็ไม่พอ ค่าแรงมาก จากเดิม เพิ่มสามร้อย สินค้าคอย ยืนท่า หน้าแล้วหนอ กับข้าวถูก ผูกขาด ผักกาดจอ มื้อเย็นต่อ จิ้มจ้ำ น้ำพริกแดง ยุดชีวิต สืบไป อย่าให้สิ้น มีของกิน หลายอย่าง วางตามแผง เห็นราคา ดีใจ ไม่เปลี่ยนแปลง หายคลางแคลง ลดน้ำหนัก หักปริมาณ เพราะเชื่อเขา เราได้ ใช้ของสูง ช่วยผดุง เงินตรา ฐานะท่าน หากพรุ่งนี้ ยังว่าง หมดจ้างงาน ละลูกหลาน เอาอะไร ใส่ปากกิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน, 2558, 06:03:08 AM โครงการหรู สู่เกษตร เขตจำเพาะ พื้นที่เหมาะ กับงาน การผลิต เพื่อสอดคล้อง ของเดิม เพิ่มชีวิต จะพิชิต อุปสรรค จักมีกิน ร่วมตกลง ทำตาม สามประสาน เกษตร การคลัง องค์กรส่วนท้องถิ่น ให้ความรู้ ดูแล น้ำและดิน คุณภาพสินค้า น่าปลอดภัย จดต้นทุน บริหาร การตลาด ราคาถูก ผูกขาด ปราศเงื่อนไข ขายตรงต่อ บริโภค โยกกลไก ด่วนทันใจ ใหม่สด งดเคมี วางเป้าหมาย รายได้งาม วันสามร้อย เป็นอย่างน้อย เทียบทัน ชั้นศักดิ์ศรี หวังผลคาด ปราดเปรื่อง เรืองทวี ขึ้นเวที ปีหน้า สู่อาเซียน คงช่วงทำ สำรวจ ตรวจออกแบบ เสนอแนบ ขั้นตอน ย้อนปรับเปลี่ยน กรรมการ หยิบโยน ลอยวนเวียน นี่ก็เจียน ใกล้จบ งบประมาณ ทุกวันนี้ ยังยอ ขอน้ำฟ้า พืชผลราคาร่วง ป่วงสังหาร รอพระเอก ม้าขาว แสนยาวนาน พอถึงลาน รีบช่วย เกือบม้วยมรณ์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? " ยุบโรงเรียน" เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 เมษายน, 2558, 02:22:47 PM อิฐกี่ก้อนซ้อนก่ายทรายกี่ถัง เหล็กกี่เส้นปูนสั่งครั้งกี่ถุง หินกี่ลำน้ำฟรีกี่กระบุง ข้าวกี่ยุ้งใช้คนเลี้ยงคนงาน โค่นต้นไม้กี่ต้นกี่คนตัด ลงมือคัดกี่ท่อนทอนกิ่งก้าน เลื่อยขื่อแปกั้นฝ้าฝาเพดาน หน้าต่างบานประตูกี่คู่โครง กี่แรงงานวานจ้างสร้างกี่หน หนาวร้อนฝนร่วงใบไม้ผลิโปร่ง กี่ศรัทธาร่วมปลูกผูกใยโยง เสร็จรูปโรงเรียนวัดกี่ปัจจัย โรงเรียนวัดหมู่บ้านฐานศักดิ์สิทธิ์ สามวิถีชีวิตอันยิ่งใหญ่ ที่มาระบอบประชาธิปไตย ขาดหนึ่งใดสังคมล่มพังภิน โรงเรียนก่อพ.ศ.ใดบอกให้รู้ รุ่นทวดปู่ย่าตายายได้เรียนสิ้น ถูกกฎก่นป่นปี้บี้ลงดิน น้ำตารินไหลรี่กี่น้ำตา? รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? " บวร " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 เมษายน, 2558, 07:06:05 PM ขอจำเริญ เกริ่นความ ตามสมัย
ย้อนยุคใน โบราณ การศึกษา ได้อ่านเรียน เขียนตัว โดยขรัวตา ล้วนธิดา บุตรขุน เจ้ามูลนาย ลูกชาวบ้าน ร้านช่อง มองเช่นข้า ไร้ก้าวหน้า ขบวน เพียรขวนขวาย อาศัยวัด หัดทำ คำบรรยาย ในร้อยราย รู้ดี สักกี่คน จุดเปลี่ยนแปลง ปฏิวัติ รัฐประหาร *ธรรมการ เริ่มผลิ ปฏิสนธิ์ จัดครูพระ ประจำ ทุกตำบล คอยฝึกฝน ดินสอ ร่าง ก กา ชายวัยเยา เข้าวัด อุปัฏฐาก อายุมาก บวชบรรพ์ จำพรรษา ละชีวิต จิตพึง ถึงครูบา บ้างสิกขา สมัคร สอนนักเรียน ไตรภาคีมี วัด โรงเรียน บ้าน เชื่อมประสาน นานมา มิพาเหียร ศาสน์ ปรัชญ์ วัฒนธรรม แต่จำเนียร ถูกปรับเปลี่ยน แยกทาง ห่างจากกัน นโยบาย ย้ายครู เด็กสู่ศูนย์ เพื่อเพิ่มพูน อนาคต ยังอดหวั่น เมื่อ*บวร รอนรัด ตัดสัมพันธ์ แหละถึงวัน สังคม คงล่มจริง รพีกาญจน์ ธรรมการ - กระทรวงศึกษาธิการ บวร - บ บ้าน ว วัด ร โรงเรียน หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? " หลักสูตรสลด " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 เมษายน, 2558, 08:40:22 PM หลักสูตรเก่า เนานาน การประถม เน้นสังคม ผูกรัก สมัครมั่น ร่วมเชิดชู หมู่คณะ ธ สัมพันธ์ ช่วยเหลือกัน ยามสุข ทุกข์แบ่งเบา ปูชนียสถาน บ้านประเทศ อาณาเขต เส้นสัน กั้นภูเขา ฝั่งดินดาน น่านน้ำ จดลำเนา ว่าของเรา เขาชอบ แนวครอบครอง ปูชนียบุคคล ล้นเกศเกล้า ปกพงศ์เผ่า เภทภัย ได้ทั้งผอง แผ่ป้องปัก รักษ์แดน แผ่นดินทอง ห่มพี่น้อง อยู่กิน ถิ่นสมบูรณ์ รู้ประวัติ ของพระพุทธเจ้า เรียนรากเหง้า กิเลส เหตุเสื่อมสูญ พุทธมามะกะ ก่อเกื้อกูล ช่วยเพิ่มพูน สติมั่น ปัญญามี รู้รักชาติ ศาสนา มหากษัตริย์ ปฏิบัติ มิเว้น เป็นหน้าที่ ถึงได้ชื่อ คือคน พลเมืองดี ชูศักดิ์ศรี มีชัย ในสังคม ก็แค่เหลือ เผื่อพูด หลักสูตรเก่า ถูกใครเผา ขึ้นหิ้ง หรือทิ้งถม เห่อของใหม่ ใช่ฉลาด พินาศจม หมดนิยม คุณงาม ความเป็นไทย สลดใจกับข่าว พลเมืองดีถูกทำร้าย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? " ล่มสลาย " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 เมษายน, 2558, 06:36:06 PM ดำเนินการรวมหมู่สู่จุดศูนย์ อ้างข้อมูลเชิงบวกสะดวกผล ง่ายสร้างงานเร่งรัดพัฒนาคน ไม่สับสนหยิบยกง่ายปกครอง ใช้เทคนิคลดครูผู้เชี่ยวสอน เด็กตะลอนรวมเรียนเวียนขึ้นล่อง ไร้โอกาสขัดสนจนเงินทอง เด็กหกห้องครูมีสามสี่นาย ฐานะดีรวยรากมากสินทรัพย์ รถตู้รับกลับส่งตรงที่หมาย เรียนในรั้วเวียงวังชั่งสบาย ค่าใช้จ่ายแสนแพงยังแย่งกัน สู่หอคอยท่ารอบริหาร บัญชาการงานเงินเดินเขตขัณฑ์ ส่วนที่เหลือก่ายกองนองอนันต์ แค่ชนชั้นขั้นต่ำทำนักการ ออกจากมุ้งเมืองนอนก่อนสว่าง เป็นลูกจ้างเข้ากะในสถาน ครบเวลาห้าโมงเลิกโรงงาน พอถึงบ้านมืดดำค่ำพอดี น่าเอ็นดูผู้เฒ่านั่งเฝ้าบ้าน สิ้นลมปราณดับลงตัวบ่งชี้* ชนบทเงียบสงัดทั่วปัถพี คงถึงที่ "สังคมล่มสลาย"* วัดไม่มีพระ โรงเรียนไม่มีเด็ก บ้านไม่มีคน* รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? " เบี้ยชรา " เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 เมษายน, 2558, 10:15:29 PM เตรียมจตุปัจจัยใส่พร้อมครบ ยกยอนบศีรษะก่อนถวาย อุทิศส่วนกุศลดลสัมปราย ขอสุขกายใจเพลินรวยเงินทอง บังเกิดดีผู้ให้ได้ผู้รับ พรย้อนกลับร้อยคำนำสนอง จงมั่งมีภิรมย์สุขสมปอง เป็นเจ้าของที่ดินสินอนันต์ พรปลอบปลุกถูกใจใช่ตลอด จงแจ๊ดพอตสักครั้งดังนึกฝัน หวยชุดใหญ่เรียงเบอร์เจอรางวัล ลูกหลานเป็นนายพันชั้นนายพล ท่ามชีวิตยากจนบนความหวัง อยากได้ตังค์ถูกหวยรวยสักหน ออกหมดจากซากทุกข์ซุกกมล ต้องอดทนตรำงานมานานปี อนาคตเงียบเหงาดังเขาสร้าง มองรอบข้างทางไกลไร้แสงสี เงยขึ้นบนฝนฟ้าไม่ปราณี พืชผลมีช่างโหดกดราคา พึ่งตัวแทนรับปากเหมือนสากเปล่า หันพึ่งเจ้าพึ่งผีคงดีกว่า น้อมสาธุเบิกบุญหนุนนำพา เบี้ยชราเงินเข้ามือซื้อของทาน รพีกาญจน์ เช้านี้เทศบาลจ่ายเงินสวัสดิการผู้สูงอายุ อิอิ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? สังฆทาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:06:35 PM ปัจจัยสี่มีแพ็คเสร็จสำเร็จขาย วางเรียงรายทั่วไปว่าใหม่เฉย บ้างเป็นดุ้นฝุ่นจับทับหนาเลย ปากอ้างเอ่ยรับรองของดีดัง ล้วนส่วนมากกากเก่าเหลาเหลือโหล มิอาจโชว์ยี่ห้อห่อหุ้มหลัง มีเหี่ยวหดหมดอายุซองผุพัง อัดแน่นใส่ในถัง...สังฆทาน งานบุญไทยใหญ่โตโทรสั่งห้าง ถึงปลายทางนำส่งลงสถาน พระสวดเสร็จเทศน์จบนบสักการ บริวารเก็บไว้ในกุฎี หน่วยคัดกรองของงามตามลำดับ พอมากโขโทรกลับร้านเร็วรี่ ประมูลเหมาเอาปลีกขายอีกที ทำเช่นนี้ลือกันแซดในแวดวง หากอุทิศถวายไว้ภายหน้า มีเสื้อผ้าเครื่องใช้ใจประสงค์ เป็นของเก่าเจ้าใครให้งวยงง วิญญาณคงตะแบงแย่งวุ่นวาย ไม่กี่วันปีใหม่แล้วแก้วตาเอ๋ย ไฉนเลยเชื่อเขาเราเสียหาย ซื้อของชำจำเป็นเห็นมากมาย ประหยัดง่ายสดใหม่ได้บุญจริง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:57:30 PM :13:
จะทำบุญสุนทานจางวานคิด ช่วยตั้งจิตตรองตรึกนึกทุกสิ่ง อย่าหลงเชื่อหลายอย่างวางอ้างอิง อาจเหลือทิ้งสำรวจควรตรวจทาน ร่มหนึ่งคัน พับใส่ ในกระป๋อง มาม่าซอง ของใช้ฯ ไฟฉาย+ถ่าน บรรเทาปวด นวดคละ สังฆทาน อายุนาน บรรจุ เกือบผุพัง หนึ่งกระป๋อง ของน้อย สองร้อยบาท กระดาษคาด เสร็จสรรพ นับเป็นตั้ง กว่าจะขาย ได้หมด สลดจัง เอาแต่ตังต์ หวังของดี มิมีเลย ละอองดิน :18: หัวข้อ: Re: ...เชื่อเขาทำไม? ใครผิด? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 พฤษภาคม, 2558, 05:48:36 PM เรื่องการเรียน เพี้ยนหนัก เพราะหลักสูตร ร่างตาม-ูด นักการเมือง คุยเขื่องโข เดินขาลีบ หนีบแข้ง หัวแตงโม รูกลวงโบ๋ โพรงกระดูก ไร้มูกมัน วิชาการ วิชาเกิน เดินในห้อง อ้าปากท่อง โครงงาน สานดาวฝัน ว่าเด็กไทย ได้เปรียบ เทียบเทียมทัน อาจเหนือชั้น เด็กขาว ต่างด้าวแดน จึงเลือกเฟ้น เน้นจุด แค่พุทธิ ทิ้งจริยะ ละเอือม ดีเสื่อมถอย หลงเสพสื่อ ถือไอที ชี้เลิศลอย เขาออกอ่อย โก้เก๋ เล่ห์ซาตาน ความผิดถูก ผูกกับ สรรพสินค้า การศึกษา ค่านิยม ชมสถาน กำหนดสิทธิ์ เสรี นารีบาล เท่าชายชาญ เปิดเปิง เริงเสียคน โทษด่าทอ พ่อแม่ ไม่แลลูก ให้ครูปลูก ฝากฝัง คอยหวังผล มัวทำงาน ควานเงินตรา สาละวน บ้างทุรน จ่อมจม งมอบาย รอเทวา มาดู ยกภูเขา หรือตัวเรา ตัดรอน ก่อนจะสาย สร้างสิ่งห้อม ล้อมตน พ้นวอดวาย " ถึงต้นร้าย ปลายดี ย่อมมีคุณ " รพีกาญจน์ |