|
หัวข้อ: ใจมันคิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 17 มีนาคม, 2558, 03:34:10 PM ด้วยคนเรามีใจเป็นใหญ่ก่อน
จะตัดทอนอาลัยใหญ่เสมอ ความสำนึกตรึกตรองมองแล้วเจอ จะพร่ำเพ้อก็ใจให้บ่งการ ความคิดถึงคือหลักประจักษ์แท้ เป็นตัวแปรยิ่งกว่ายาประสาน ที่คอยเชื่อมต่อให้คนปนสันดาน ที่รุกรานผลาญไหม้ให้ร้อนรน ใจคิดถึงหนึ่งนี้ที่เสนอ บ้างอยากเจอด้วยดีมีเหตุผล บ้างอยากหลบหนีหน้าว่าผู้คน บ้างก็ทนเพื่อรอมิท้อเลย วรรณดี หัวข้อ: Re: ใจมันคิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 18 มีนาคม, 2558, 08:59:51 PM :24:
แต่กาลก่อน หวนนึกย้อนเวลาพาเฉลย เคยเคลียคลอทอถักทักคุนเคย ทุกทีเผยท่วงถ้อยเฝ้าร้อยริน เธอลาลับ เหมือนมืดดับดวงมานจะสานศิลป์ ไร้คำฝากจากใจให้ยลยิน หนุ่มกวินลาลานทิ้งบ้านกลอน หนึ่งปีกว่า ในอุรามิลืมปลื้มอักษร คำที่เผยเอ่ยอุ่นกรุ่นสุนทร ยังอาวรณ์ยิ่งล้ำกำลังใจ มาวันนี้ แสนโชคดีหนักหนาพาสดใส เห็นชื่ออยู่คู่ลานบานฤทัย หากทิ้งไปอีกทีเห็นดีกัน ละอองดิน :smiley07: |