เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 มีนาคม, 2558, 10:06:33 PM



หัวข้อ: ปัญหาเกิดแล้วต้องแก้
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 มีนาคม, 2558, 10:06:33 PM

(http://bored-bored.com/wp-content/uploads/2008/07/cool-tree1.jpg)

ปัญหาเปรียบเทียบเชื้อไม้เนื้ออ่อน
ติดไฟฟอนแสนง่ายดายลุกโหม
มิต้องใช้ใยหญ้าแผ่นผ้าโฟม
หรือชโลมพรมฉ่ำด้วยน้ำมัน

น่าหวาดกลัวชั่วพวยพุ่งแผดผ่าว
ประเดี๋ยวประด๋าวหยุดเร็วเปลวหดสั้น
วับวอดวับดับลงเหลือแต่ควัน
ยุบตรงนั้นขี้เถ้าถ่านไม่มี

ปัญหาเปรียบเทียบเชื้อไม้เนื้อแน่น
หนักแข็งแก่นติดไฟไขขัดสี
เลาะเปลือกกาบกรุ่นนานหลายนาที
จุดพอดีต้องลมโหมลุกแดง

เปลวไอร้อนลอยลำสม่ำเสมอ
ละเลยเผลอเพิ่มสายประกายแสง
ข้ามวันคืนตื่นเช้าเร่าถึงแลง
เหลือถ่านแท่งเถ้าน้อยค่อยคลุมไฟ

จะเนื้ออ่อนเนื้อแน่นแม้นปัญหา
ปล่อยค้างคาบานแบช้าแก้ไข
ผลตกผลึกลึกวางกลางหัวใจ
อาจย้อนปลุกลุกไหม้ไร้เยือกเย็น

ถือสาตราหน้าที่นี้โดยชอบ
ได้รับมอบสอดส่องเมื่อมองเห็น
จับเข่าคุยขานคะปิดประเด็น
ก่อนจะเป็นปัญหาคราคืบคลาน

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ปัญหาเกิดแล้วต้องแก้
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 31 มีนาคม, 2558, 10:47:10 PM
 :0895:

 ด้วยอายุลุล่วงสู่ช่วงท้าย
สุขบั้นปลายชีวิตลิขิตสาส์น
เหงาก็รู้อยู่เหย้าเฝ้าเรือนชาน
ขีดเขียนอ่านหรรษาอุราพอ

ฝึกกรอกลั่นฉันทลักษณ์หลักอักษร
ให้เป็นกลอนดีสมคนชมปร๋อ
ช่วยทำนุอนุรักษ์กานท์ถักทอ
สานสืบต่อกวินวรรณบรรพชน

เปรียบไม้หลักปักเด่นเห็นตระหง่าน
โปรดเถิดท่านสานก่ออย่าอย่าฉ้อฉล
เหตุไฉนใฝ่ใคร่ในตัวคน
ศักดิ์ศรีตนอย่าทำลายตอนปลายมือ

อยากเอ่ยปากฝากฝังให้รั้งหยุด
แต่ก็สุดวิสัยให้นับถือ
อยู่นมนานผ่านกฏยศร่ำลือ
ส่งลายสือขอทักพักเถิดโยม

ละอองดิน

 :aab15: