|
หัวข้อ: ๐ สิ้นสุดกันที ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน, 2558, 09:45:37 AM ในโลกนี้..มีเขา เท่านั้นหรือ ต้องอมมือ งอนง้อ รอแต่เขา ยังอาลัย ไม่จาง ลงบางเบา ก่นแต่เศร้า เฝ้าตรม จมน้ำตา คงมิกลับ รับดี ที่ยื่นให้ แสร้งเฉไฉ ลำพอง เมินมองหน้า แก้วหูตึง ขึงคำ จำนรรจา นิ่งเย็นชา ตาค้าง ฟางมืดมัว มันเลยเส้น เกณฑ์กาล นานคืนหลัง สนิมกรัง เกรอะขอบ รอบจดขั้ว ถึงจะเคาะ เดาะใจ ให้รู้ตัว ยากจะจั่ว ร่างเหม็น ยึดเอนอิง เพราะเพรงกรรม นำพา มาพานพบ ชดใช้จบ ว่างเปล่า เขาก็ทิ้ง เทียนสิ้นไส้ ไขละลาย หมายประวิง คงยากยิ่ง เชื่อมมาน ประสานรอย ควรสำรวจ ตรวจตรอง มองตัวบ้าง สวยสล้าง ทุกจุด สูงสุดสอย กลับซีดเซียว เหี่ยวแห้ง เหมือนแร้งคอย แบกเหงาหงอย สองบ่า ล้าหลังลง ในโลกนี้...ที่ประจักษ์ รักของแม่ รักเที่ยงแท้ จากใจ ไร้ประสงค์ ห่วงใยลูก ผูกพัน รักมั่นคง รักยืนยง ชั่วฟ้า สถาพร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นสุดกันที ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 02 เมษายน, 2558, 10:11:51 AM :35: อ้าว...........5555555 รู้มั้ย...เพราะกลอนกระทู้นี้ของอ้าย น่ะทำให้น้องเลิกเขียนกลอนเศร้า จะเขียนครั้งใดต้องนึกถึงกลอนอ้ายที่คอยสะกิดใจทุกที หลังจากนั้นมาน้องกลายเป็นคนต๊องส์ๆๆไปเลย :21: หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นสุดกันที ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน, 2558, 10:30:54 AM จะรักใครใดบ้างช่างพินิจ
ก่อนปลงจิตตาพริ้มยิ้มเฉลย ชายทุกผู้ดูหมายหวังก่ายเกย พอชมเชยเบื่อหญิงละทิ้งลง แค่กรายผ่านหวานพรอดอ่อยออดอ้อน อ้างกานท์กลอนพาพัดสัมผัสส่ง ถูดตัดพ้อต่อว่าทำท่างง ถ้า คิด คง อาจ หรือ คือ งั้น งี้ ทำเก๋ไก๋ใบ้บ้าเอาห้าหาร ทำเอาการเป็นงานหารด้วยสี่ ทำประจบขบขันลบทันที ทำความดีบวกหนึ่งพึงเล็งตา เริ่มแต่นั้นวันนี้ดีแค่ไหน ตลอดไปใช่ปีมีปัญหา อย่าเชื่อเพียงเรียงฝันจำนรรจา เอาเวลารวบรัดตัดสินไว มาปุ๊บปั๊บกลับหายช่างชายเถิด โอกาสเปิดงามนักเสาะรักใหม่ อาจเดินชนคนดีที่ถูกใจ เศร้าทำไมเลิกพร่ำเสียน้ำตา รพีกาญจน์ กระทู้นี้ด้วย ใช่ไหม? :27: หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นสุดกันที ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 04 เมษายน, 2558, 10:46:29 AM แฮ่ แฮ่ แฮ่..... :21: ค่ะ...อ้ายคืนชีวิตที่เหลืออยู่ให้น้อง :12: มาถึงวันนี้...รู้แล้ว..ขอบพระคุณค่ะอ้ายหนาน :aab15: |