|
หัวข้อ: เจ็บรัก เลยมักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: หมาป่าเดียวดาย ที่ 03 เมษายน, 2558, 07:31:16 PM .เจ็บรัก เลยมักกลอน
. แค่ขี้เมา เหล้าหนัก ร่ำอักษร สื่อเป็นกลอน ธุลี ไม่มีศิลป์ อย่าถือสา พาโกรธ โทษนิรินธน์ ร่ายเพียงกลิ่น เถ้าถาน ดรธารไป . ปากจิบเหล้า เกลากานท์ สำราญนัก น้องคนรัก ทิ้งจาก พรากอยู่ไหน รู้เปล่านี้ พี่ช้ำ อย่าย่ำใจ เจ็บหทัย ท่วมท้น แทบล้นตาย . ต่ำต้อยจิต คิดสร้าง หนทางฝัน ใฝ่ฝ่าฟัน ดันดับ เพียงวับหาย ให้จมกอง นองน้ำตา ล้าใจกาย ทุรนทุราย ร้อยรอบ จนกรอบเลย . เรียมรักมาก จากใจ จึงให้น้อง แน่งน้อยร้อง บอกลา น้ำตาเผย เพียงถวิล กลิ่นนาง ไม่จางเอย ก็ยังเอ่ย คำนั่น ฉันรักเธอ . หมาป่าเดียวดาย . หัวข้อ: Re: เจ็บรัก เลยมักกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 03 เมษายน, 2558, 11:12:41 PM :12: ข้าเพียงร่ำสุราห้าหกจอก ไยมาบอกเลิกราทำหน้าเห่อ รู้ก็รู้ว่ารักมักออเออ พอข้าเผลอวิ่งพรวดทำปวดใจ ที่ข้าร่ำยาดองเป็นของโปรด อย่ามาโทษโกรธเคืองเป็นเรื่องใหญ่ ก็อยากให้เจ้าเป็นสุขสนุกไง ข้าจึงใช้ยาดองทดลองยา ใส่นารีรำพึงไปครึ่งขวด แล้วใส่หนวดเสือโคร่งคงเริงร่า กระชายดำใส่ด้วยช่วยเชื่องช้า อีกทั้งม้ากระทืบโรงเข้าโยงใย น่าจะนั่งเป็นเพื่อนคอยเตือนหน่อย ข้าจิบบ่อยคอยสะกิดหรือดีดไข่ พอได้ที่ได้ทางอย่างพอใจ จูงข้าไปลองยาสักห้าคืน ปรางค์ สามยอด :31: |