|
หัวข้อ: ~* คมวาจา *~อ.ภูขวัญ/พิณจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 สิงหาคม, 2556, 04:13:53 PM (https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/p480x480/62684_171353593023777_533234954_n.jpg) ~* คมวาจา *~ อ.ภูขวัญ ที่พักสกล/พิณจันทร์ “อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูมิรู้หาย” สุนทรภู่ครูกลอนสอนหญิงชาย มิเสื่อมคลายอรรถรสบทกวี มาพินิจคิดดูรู้คุณค่า ถ้อยวาจานั้นเป็นเลิศประเสริฐศรี หากชายใดปากกล้าคารมดี อิสตรีหลงใหลและใฝ่ปอง ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า คมวาจาเหนืออื่นใดไม่เป็นสอง แม้แต่ความรูปหล่อก็เป็นรอง โปรดไตร่ตรองก่อนเผยเอ่ยวาจา อ.ภูขวัญ ที่พักสกล ________________________ อันอ้อยตาลหวานกลืนชื่นรสหมาย หวานจรดกายหมายอ้อยมิน้อยค่า หวานตาลอ้อยรู้ซึ้งถึงที่มา หวานอักษรารู้ซึ้งไม่ถึงใจ อันคำคมบ่มถ้อยมาร้อยรัก ควรประจักษ์จริงแท้เขาแลให้ หวานคำคนหม่นหมองคล้องทรวงใน เท็จจริงแท้แค่ไหนไม่รู้เลย อันอ้อยตาลหวานซึ้งกินถึงรู้ อักษราผู้หว่านซึ้งกินถึงเผย เมื่อเสพสมคำงามต่อทรามเชย อักษราเกย นงรามอร่ามเจอ อันคำคมบ่มถ้อยมากร้อยหวัง เพียงมานั่งเสพสมคารมเผลอ หากหลงลมสมใจไปกับเธอ อาจต้องเพ้อบ้าใบ้กัดใจตน อันอ้อยตาลหวานล้ำชื่นฉ่ำรส หวานจรดงดงามตามทุกหน แต่หวานคำล้ำหรูอยู่ที่คน หวานหว่านยลตนดับต้องอับอาย พิณจันทร์ 19/8/2556 |