เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 เมษายน, 2558, 02:36:34 PM



หัวข้อ: สร้อยริมธาร
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 เมษายน, 2558, 02:36:34 PM
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/11081449_1381730538819465_4635885893208997082_n.jpg?oh=acf069521ebb2b75d392bfa196ed87e5&oe=55A9D2E5&__gda__=1437620334_74e770007cf13ef68b3ee562386d06d8)

...สร้อยริมธาร...

แม้นมิได้มาพบประสบพักตร์
แต่ใช่จักหายหน้าสบตาเห็น
ลองมือจุ่มสายธารไหลผ่านเย็น
สายธารเป็นสื่อใจมิไกลเลย

กระไรหนอพ้อหนักว่ารักหาย
หรือเพียงชายหมายนัยสิ่งใดเผย
แค่พนอล้อถามอีกทรามเชย
หรือเพียงเคยหยอกล้อพนอนวล

แลจะมีอีกไหมคนไกลลิบ
แลเพียงหยิบมาเปรยให้เอ่ยหวน
แลพินิศจิตซึ้งรำพึงชวน
แลยังกวนก่นใจอาลัยเธอ

หากแม้นมี อีกลิบยังหยิบยื่น
แลอีกอื่นทรวงในปองใจเผลอ
คงมิใช่ใจหายรำบายเจอ
ถึงได้เพ้อเพียงนั้นจำนรรจา

หากแม้นมีอีกเพ้อละเมอพี่
ดวงฤดีหมายมาดปรารถนา
คงมิอาจเป็นธารไหลผ่านตา
รินใจมารวมธารคนบ้านกลอน

แม้นมิได้มาพบแลสบซึ้ง
แลอ่าวบึงปลาทองประคองอ้อน
แค่ปลาซิวปลาสร้อยล่องลอยจร
ขอบังอรเหหักแค่ปลักตน.

พิณจันทร์
๗ เมษายน ๒๕๕๘