เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 เมษายน, 2558, 06:07:39 AM



หัวข้อ: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 เมษายน, 2558, 06:07:39 AM

(http://i.ytimg.com/vi/9abI-AJgFEw/maxresdefault.jpg)


พ่อไม่มี ที่ดิน และสินทรัพย์
ความจนจับ แต่เดิม เริ่มชันษา
มีลูกน้อย คอยเลี้ยง กล่อมเกลี้ยงมา
ปรารถนา ได้ดี มีงานทำ

ไม่ลำบาก ถากดิน ขุดกินเผือก
มีให้เลือก ดื่มชิม กินอิ่มหนำ
งานหนักเบา เหมาสร้าง จ้างประจำ
งานบนบิน ดินย่ำ ดำทะเล

ขอให้ลูก ผูกใจ ใส่เรียนรู้
เชื่อฟังครู สู้ไป ไม่หันเห
ไม่สู่หญิง สิงชาย กิ๊กกายเกย์
ยอมทุ่มเท ตั้งจินต์ ที่ปริญญา

สิบพ่อค้า ไม่เท่า พระยาเลี้ยง
งานสุ่มเสี่ยง เลี่ยงหลบ เลิกคบหา
ราชการ งานแบ๊งก์ แย่งก่อนนา
เป็นดารา อย่าทำ ค้ำประกัน

จรดล พ้นผ่าน เนิ่นนานนัก
โอ.ลูกรัก หวังเป็น ได้เช่นนั้น
เรียนจบปั๊บ ลับกาย แยกย้ายพลัน
ปล่อยตัวฉัน เอกา ว้าเหว่ใจ

นั่งกอดเข่า เฝ้ามอง จ้องถนน
ลูกสามคน ตอนนี้ อยู่ที่ไหน
ยินแต่ความ ตามสาย สบายหรือไร
ลูกรู้ไหม พ่อเหงา เศร้าทุกคืน

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 เมษายน, 2558, 08:13:18 AM
 :24:

การศึกษาสำเร็จเสร็จสมหมาย
ยังขาดชายเคียงคู่ชูชมชื่น
เขียนตอบพ่อรอนะลูกจะคืน
อย่าคิดขื่นเคืองแค้นเรื่องแทนคุณ

ทางกลับบ้านนานเนาเข้าสมอง
พ่อมิต้องกราดเกรี้ยวหรือเฉียวฉุน
เตรียมแผนการณ์งานแต่งแหล่งตังค์ตุน
จะคืนทุนให้พ่อผลพอเพียง

ลูกอดทนค้นคู่สู้อุตส่าห์
กลับบ้านนาคนลือมีชื่อเสียง
พบเขยหรั่งหวังสุขคลุกเคล้าเคียง
ไปร่วมเตียงวิวาห์มิช้านาน

พ่อจ๋าพ่อพ่อจ๋าอย่าเป็นห่วง
อย่าเพิ่งทวงต้นทุนเดินงุ่นง่าน
หากลูกนี้มีแฟนตามแผนการณ์
หอบเงินล้านฝากพ่อมิรอรี(นะจ๊ะพ่อ)

ลูกดิน

 :21:


หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:03:18 AM
มีลูกสาวชื่อดินทรัพย์สินมาก
มิอดอยากฝากชมสมศักดิ์ศรี
เมื่อเรียนจบคบฝรั่งทำมั่งมี
ขนเงินสีตีตรามาเชยชม

บอกพ่อมิต้องห่วงอย่าทวงหนี้
ไม่นานปีจะกลับอย่าทับถม
ลูกมิลืมบุญคุณที่อบรม
จะสังสมเงินทองมากองเกย

ขอเวลาสักนิดตั้งจิตมั่น
ทุกคืนวันหวนนึกคุณพ่อเอ๋ย
หากว่าฝันของลูกถูกละเลย
ใครเล่าเอยจะช่วยยามป่วยลง

วรรณดี



หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:20:51 AM
 :smiley01:

อยู่กับพ่อร่อแร่หม่ำแต่กล้วย
น้ำปลาถ้วยเหนียวจิกจิ้มพริกผง
เสื้อผ้าใส่ใช้เรื่อยเปื่อยขาดลง
ขืนอยู่ดงผอมเซียวเนื้อเหี่ยวยาน

ขอกราบลามาเมืองเฟื่องสันสี
เอาอย่างพี่ ยอมพรากจากสถาน
นะพ่อนะ สะกิดอย่าคิดนาน
เดี๋ยวขึ้นคาน จะหาแบ้งค์แข่งพี่ดิน

น้องบิน

  :smiley29:


หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: หญิง ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:36:57 AM
 :30:


หญิงสุดท้องน้องสาวขอกล่าวถ้อย
พ่อใช้บ่อยตียับแทบดับดิ้น
แถมผลักไสไล่เข่นเป็นอาจิณ
นอนนอกมุ้งยุงริ้นกัดกินตน

ตัวเนื้อลายผ่ายผอมซ้อมซะน่วม
ปากคอบวมเขียวคล้ำช้ำปี้ป่น
ใครเมตตามาช่วยหนูด้วยคน
พ่อขี้บ่นทุบตีทุกวี่วัน

...หญิง...

 :35:


หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 เมษายน, 2558, 03:09:14 PM

ลูกคนเดียวเปลี่ยวเปล่าเหงายามจาก
ลูกสองคนฝังฝากรากลงมั่น
ลูกสามคนค้ำหน้าค้ำหลังยัน
จึงหลับตาขยันปั้นสามคน

ลูกคนแรกแปลกนักรักศึกษา
จบปริญญาทำงานร้านโกต๋น
มีหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวเกี้ยวเวียนวน
แกบอกสนแฟนเจ๊กสเป็ครวย

ลูกคนรองมองพี่รี่เอาอย่าง
เห็นสตางค์เป็นปี๊บรีบฉกฉวย
แกบ่นบอกเบื่อสวนพรวนเก๊กฮวย
หอบผ้าผวยตามหลังเจ้าบังไป

เหลือหน้ามนคนเล็กยังเด็กรุ่น
ชอบหมกมุ่นระริกซ้อนบิ๊กไบ้ค์
ก้มหน้ายิ้มจิ้มจอลากเล่นไลน์
แมงกะไซด์มามั่วล้วนหัวแดง

โอ๊ยเหลืออดบ่นบ่นเหลือทนแล้ว
ปี๋ใหม่แก้วสังขารล่องแอ่วต่องแต่ง
กินสุรายาเมาเช้าจดแลง
เป๋นผีบ้าผีแป๋งแจ่งสวนปรุง

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 09 เมษายน, 2558, 10:08:56 PM
มีลูกสามตามตำราว่าเรื่องใหญ่
ข้าวของใช้มีน้อยพลอยจะยุ่ง
ยุคโบราณขานกล่าวเต็มกระบุง
เก็บผ้าถุงไว้ห่างระหว่างกัน

จึงได้เกิดตัวน้อยตามต้อยติด
เพราะชีวิตติดขอบมอบสุขสันต์
จึงไม่คุมกำเนิดเกิดเร็วพลัน
หญิงชายนั้นมิห้ามปรามไม่มี

แต่ก็รอดปลอดภัยเลี้ยงใหญ่โต
เป็นคนโก้หน้าสวยรวยศักดิ์ศรี
ตามฐานะคนโบราณที่มั่งมี
ด้วยลูกดีคนชอบมอบวางใจ

วรรณดี




หัวข้อ: Re: ๐ คิดผิดไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 09 เมษายน, 2558, 10:59:23 PM

:24:

ว่าจะเลิกตั้งแต่ลูกคนแรก
อยากจะแยกรวงรังหวังลงใต้
เข้ากรุงเทพดีกว่าหาเงินไว
ทนไม่ไหวแล้วน้องเดี๋ยวท้องโต

กว่าลูกจะทิ้งนมเฝ้าชมชื่น
ตกกลางคืนร่วมห้องมองจิงโจ้
ดีกว่าอยู่เปล่าเปล่าเจ้าเทโพ
ไม่เซย์โนน้ำนองท้องอีกแล้ว

เหอะลูกออกคนนี้หนีเจ้าแน่
อยู่กับแม่บ้านนาทำตาแป้ว
ลูกคนเล็กออกมาหน้ามีแวว
สวยดั่งแก้วเม็ดงามตามกันมา

โหมีลูกสามคนต้องทนสู้
ไม่อยากอยู่กับเมียกลัวเสียหน้า
แต่ลูกน้อยกลอยใจดังแก้วตา
ไม่เลิกราอีกแล้วหยุดแจวเรือ

แต่ขออยู่ห่างไกลไปต่างถิ่น
ไปหากินทางไกลขายหยาดเหงื่อ
ทะเลทรายหาเงินมาจุนเจือ
พ่อกินเกลือลูกกินกล้วยช่วยกันกลืน

ส่งลูกเรียนสำเร็จหมดเจ็ดล้าน
ต้องกลับบ้านท้องนาอย่างหน้าชื่น
แต่พอเห็นหน้าเมียตอนกลางคืน
เธอมายืนชี้หน้า กลับมาทำไม?

ปรางค์ สามยอด
  :31:
เงินเจ็ดล้านกีบนะครับ กลอนพาไปให้โม้อ่ะ แหะ แหะ เอื๊อก:28: