|
หัวข้อ: ๐ เสือร้องไห้ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 เมษายน, 2558, 10:38:42 PM (http://www.baanjomyut.com/library_2/extension-1/image2555/image_3/024.jpg)
สงสารสาง ร่างผอม เพราะตรอมเศร้า โธ่เสือเฒ่า โก่งหลัง หนังแห้งเหี่ยว สองแก้มตอบ ขอบตา หน้าซีดเซียว ปากไร้เขี้ยว เหงือกช้ำ ดำเป็นทิว เดินย่องแย่ง แรงหมด รันทดยิ่ง จับสัตว์สิ่ง วิ่งไล่ ให้โหยหิว จะบิดตัว กลัวเอ็น เป็นตะคริว สี่เท้านิ้ว ติดล็อค ยามออกคลาย พอคืบคลาน ผ่านโคน ต้นแสม ถูกลิงแหย่ หน้าเงย เลยล้มหงาย แมวยังมี สีแสง คั่นแล่งกาย เสือหมดลาย อายสิ้น ฟ้าดินไพร เพื่อนเย้ยเยาะ เทาะแทง แสร้งยลยิ้ม ทำกรุ่มกริ่ม แลบเลีย เสียมิได้ แท้สลด อดสู อยู่ภายใน ซ่อนเก็บไว้ ใจเสือ สุดเหลือทาน มันทำท่า บ้าใบ้ ไม่รู้ไม่ชี้ หลากวิธี มีไว้ ใช้สังหาร ความเป็นเสือ เจือฝัง อหังการ เขาอาจตรา ว่ามาร พาลสตรี ชื่อว่าเสือ อยู่อย่างเสือ ตายอย่างเสือ ถูกแถกเถือ ยังรัก ในศักดิ์ศรี ใครบ้างล่ะ ชนะเฮ ทุกเวที แพ้บ้างซี รู้ตรม ขมเช่นไร รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ เสือสิ้นใจ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 เมษายน, 2558, 10:06:18 AM (http://board.postjung.com/data/708/708008-img-1379736016-10.jpg) เดินงุ่นง่าน เงยหน้า มองฟ้ากว้าง ไกลสุดทาง ลิบตา แนวป่าใหญ่ ลมโชยพัด สะบัดมา ครั้งคราใด สะท้านใจ โอนเอน แทบเป็นลม เห็นเมฆฝ้า ตาลาย คล้ายทิวเทือก สะอื้นเฮือก รันทด เหลืออดข่ม เลยค่ำแลง แสงจาง น้ำค้างพรม ทิ้งตัวจม ดินอ่อน นอนเดียวดาย ความหิวจับ สัปดาห์ ไร้อาหาร เสือพิการ โอดโอย โหยกระหาย สัตว์น้อยใหญ่ ไคลคลาน ผ่านมากมาย ได้แต่ชาย ตาจด หมดเรี่ยงแรง ยินจิ้งหรีด เรไร นกไพรร้อง เสียงกึกก้อง ฟ้าลั่น เหมือนกลั่นแกล้ง สักกวัดใบ ไผ่สีกอ ดังถ่อแทง เจ็บปวดแฝง ทั่วร่าง มิสร่างเซา จนดาวเคลื่อน เดือนคล้อย เมฆลอยต่ำ ความเงียบงำ มืดสลัว ทั่วขุนเขา ไก่ป่าขัน กระชั้นแว่ว มาแผ่วเบา คิดถึงเจ้า เศร้าเพิ่ม เติมอุรา คงอีกคืน ตื่นหลับ แสนสับสน นอนทุรน ก่นคำ น้ำนองหน้า จับตะคริว นิ้วน่อง ท้องหลังชา เสือชรา ดวงทรุด หยุดหายใจ รพีกาญจน์ |