เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:31:50 PM



หัวข้อ: ๐ ร่างที่ไร้วิญญาณ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:31:50 PM

(http://www.4x4.in.th/vision9/photo/15940-182.jpg)


เดินกระเซอะกระเซิงเถิงสามแยก
ก้นกระแทกลงจมตมเปื้อนร่าง
ท่ามสายฝนสาดซ่าฟ้าครืนคราง
ลุกยืนย่างต่อไปไม่พะวง

ก้าวขวาซ้ายเซซังโยกยั้งหยุด
แซะสะดุดคะมำง้ำงอก่ง
รีบโงหัวตัวฝืนขึ้นตั้งตรง
เสียการทรงแบหงายราบทรายดิน

ขวดกลมกลิ้งลงข้างทางป่าเงียบ
ปลาหมึกเสียบชืดเย็นกระเด็นสิ้น
สติก่อนสุดท้ายหายโบยบิน
แว่วได้ยินเสียงร้องก้องกากา

ความจำเก่าเท่านั้นในวันนี้
นานนับปีรันทดหมดคุณค่า
ความเป็นคนอนาถทาสสุรา
ชี้เทวาด่ายมถุยถ่มตน

รุ่งสางเช้าเมาสร่างสร้างเจ็บปวด
มือคว้าขวดยากหลีกดื่มอีกหน
ย้อมเยียวแย่แผลดำช้ำกมล
คลายทุรนรำพึงคิดถึงนวล

นับสงกรานต์ผ่านไปสองปีแล้ว
ไยน้องแก้วหลงกรุงมิกลับหวน
คืนดาวเกลื่อนเดือนคล้อยลอยลับควน
เหลือซากซวนหมองไหม้ไร้วิญญาณ

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ๐ ร่างที่ไร้วิญญาณ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 เมษายน, 2558, 09:44:22 PM
 :0895:


มองเห็นชายริมทางร่างปรากฏ
ฉันขับรถหวิดชนคนเมาผ่าน
กำลังซดน้ำเหล้าเมาจนคลาน
คงอยู่ย่านถิ่นใกล้คือใครกัน

เบรครถหยุดฉุดใจให้ยั้งคิด
เถอะ..สักนิดลงดูให้รู้นั่น
ทั้งที่รีบเหลือล้นคนสำคัญ
คงรอฉันคืนย้อนเหมือนก่อนเคียง

สองสงกรานต์ผ่านไปมิได้กลับ
เพราะตกอับยากไร้ใช่หลีกเลี่ยง
ค่ารถทัวร์ไม่มีฤดีเพียง
มิเอนเอียงบิดผันปันชายใด

แล้วสาวเท้าก้าวลงอย่างจงจิต
เพ่งพินิจจ้องชายคล้ายคนใช่
ผมดอกเลาเบาบางหูกางใบ
นึกว่าใครชายพุงโร  โถ..แฟนเรา

ละอองดิน

 :0895:


หัวข้อ: Re: ๐ ร่างที่ไร้วิญญาณ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 เมษายน, 2558, 08:00:32 AM

ถนนว่าง เว้นได้ ไยรีบจอด
หรือว่าน้อต ฟันเฟือง เครื่องร้อนเข้า
หรือยางแบน แล่นฝืด อืดล้อเพลา
หรือถังเปล่า หมดไฟ ไร้น้ำมัน

ไขประตู ดูพัก แน่ะยักคิ้ว
เลิกตาหลิ่ว ขึ้นลง โคลงหัวสั่น
ไม่เคยเห็น ขี้เมา เศร้ารำพัน
อ้าวแล้วกัน เท้าเอว เย้วจ้องมอง

เอาขี้มูก แฟดแฟด แปดดีไหม
คนอะไร คงบ้า แถมตาส่อง
สวมเสื้อยืด ยีนส์ฟิต หิ้ววิตตอง
เอื้อนทำนอง เอ่อเอ่อ เสียงเหน่อยาน

จะมาตู่ มาดแมน เป็นแฟนเขา
หล่อเฉลา เลิศหรู ดูภูมิฐาน
ถึงวันนี้ ขี้เมา มือเท้าคลาน
แต่ดวงมาน ทั้งสิ้น ให้ดินแล้ว

อ๊วก...ยังมาวอ่ะ

 :smiley03:

รพีกาญจน์