|
หัวข้อ: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 13 เมษายน, 2558, 12:45:31 PM (http://image.ohozaa.com/i/7ec/Aq8n8.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/3Bsc)
ไม่ต้องเคียงเรียงร้อยถ้อยอักษร เพราะงามงอนอ้อนจินต์มิสิ้นสาง ขอเพียงมีใจภักดิ์สลักวาง สี่ห้องว่างนางให้ได้เชยชม ไม่ต้องเคียงเอียงอาย ชะม้ายหา เพียงสบตาไหวหวั่นอันว่าขม จะกลายหวานซ่านซึ้งจึงนิยม น้ำค้างพรมคมสวาทบาดทรวงใน วิริน ๑๓/๔/๕๘ (http://image.ohozaa.com/i/7ec/Aq8n8.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/3Bsc) หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 พฤษภาคม, 2558, 07:40:09 PM (http://image.ohozaa.com/i/eee/NlmBMX.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xRWfS38kH6iA05qF)
จะเชื่อมดึงขึงสะพานผ่านเมฆหมอก ไยย้อนยอกตอกย้ำช้ำแค่ไหน จะเชื่อมดาวดึงดันพลันหายไป ฉันจึงเพ้อหวั่นไหวใกล้วางวาย อยากจะตัดเชือกขึงดึงมันออก แล้วใช้เหล็กมาตอกบอกคงง่าย ออ๊กด้วยลวดยวดยิ่งอิงแอบกาย จุดมุ่งหมายเอื้อมดึงไปถึงดาว วิริน ๑๔/๕/คข (http://image.ohozaa.com/i/eee/NlmBMX.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xRWfS38kH6iA05qF) หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 มิถุนายน, 2558, 09:06:08 PM :30: :30:
กาลครั้งหนึ่งดึงดาวสาวสิบหก ตาลอยวกเวียนวนจนเกินกล่าว คบเพื่อนรักชักนำจำเรื่องราว ตกเป็นข่าวฉาวโฉ่โถเวรกรรม คิดถึงหนอคิดถึงคำนึงนึก ความรู้สึกหวาดผวาตาแดงก่ำ เหม่อลอยพลอยหลบหน้าพาซอกช้ำ เกือบจะย่ำแย่ไปในวัยเรียน วิริน ๑๘/๖/๕๘ :30: :30: หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 มกราคม, 2559, 12:54:42 PM :30: มิอยากเคียงเรียงร้อยถ้อยอักษร มิอยากอ้อนวอนใครให้คลื่นเหียน มิอยากเอ่ยปากเล่าเมาอาเจียร มิอยากเขียนสื่อสารมานระทม เธอไม่รักไม่สนทนอยู่ได้ เธอมิใคร่ไยดีมีขื่นขม เธอเป็นอื่นหมื่นแสนแค้นตรอมตรม เธอกวนลมข่มอย่างไรไม่ไหวแล้ว วิริน ๘/๐๑/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 มกราคม, 2559, 03:36:27 PM ฉันจะร่วมร้อยเรียงเคียงอักษร
ฉันจะอ้อนหัวใจอยู่ปลายแถว ฉันจะคอยเขียนถึงเธอทุกรสแนว ฉันจะแจ้วเจื้อยไปเป็นอาจิณ อย่าสลัดกันไปหากไม่รัก อย่าไสผลักเมินหันมิผันผิน อย่ากรีดทรวงหน่วงใจไหลลงริน อย่าทิ้งสินน้ำใจน้องไปเลย สิริวตี :29: หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 มีนาคม, 2559, 11:41:08 AM :30: เธอมาร่วมร้อยเรียงเคียงอักษร เจื้อยแจ้วตอนกลางวันพลันเฉลย แสนออดอ้อนจริงใจได้คุ้นเคย มิละเลยเอ่ยบอกออกจากใจ มิสลัดรักใครให้เจ็บปวด กลัวเธอจะร้าวรวดปวดแปลบได้ ชื่นชีวันหันมาอย่าลาไกล ต่อกลอนให้สนุกเหมือนทุกวัน วิริน ๑๐/๓/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 มีนาคม, 2559, 03:57:00 PM น้องเจ็บปวดหัวใจใกล้ตายแล้ว
เพราะรักแคล้วเคลื่อนกายได้ไหวหวั่น ยิ่งกว่าถูกผลักไสไม่จำนรรจ์ ซ้ำมิหันมาแลแคร์กันเลย คงจะหนีลับไหนไกลกว่ารู้ หรือยังแอบซุ่มอยู่ดูเงียบเฉย มีดวงจิตแต่ดวงใจใยมิเกย ปากจึงเอ่ยเปรยบอกออกจากทรวง มิมีคนเคียงถ้อยร้อยอักษร มาออดอ้อนก็หายทำให้ห่วง ทิ้งฤดีชีช้ำเเย่ทั้งแดดวง เป็นพุ่มพวงรอเก้อเธอไม่มา :35: :35: สิริวตี :35: :35: หัวข้อ: Re: ...ไม่ต้องเคียง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 มีนาคม, 2559, 05:47:07 PM :30: น้องอย่าหยุดหายใจเร็วไวเข้า เดี๋ยวใครเขารู้ทันสักวันหนา จะจ้องจับลับลวงห่วงขวัญตา อย่ารอช้ารีบไวหายใจรัว น้องอย่าหยุดหายใจเดี๋ยวตายเปล่า บ้านกลอนเฉาแน่นอนวอนทูนหัว กลับมาเถิดพี่อภัยอย่าได้กลัว ร้อยถักชัวร์สรรสร้างอย่างเถิดเทิง วิริน ๑๐/๓/๕๙ :30: |