หัวข้อ: ร้อยใจให้เพื่อน (กลอนกลบท สร้อยสน ) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 เมษายน, 2558, 10:52:06 AM (https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/v/t1.0-9/10428143_832365226833972_1922966286861397504_n.jpg?oh=2fcd2aa3ffa6b877e0e5b0e8025dd12f&oe=55A4ED92&__gda__=1437044003_82ec3229711902807e638cd3a1a9e093)
ร้อยใจให้เพื่อน.. (กลอนกลบท สร้อยสน ) . ฤาจะมีมีใครเข้าใจบ้าง บ้างก็สร้างสร้างถมระทมหมอง หมองหม่นใจใจเอ๋ยมิเคยปอง ปองสิ่งของของเขาเป็นเงาใจ . ใจของเขาเขารู้แนบอยู่ชิด ชิดกายจิตจิตสองอย่าปองใกล้ ใกล้ทางเดินเดินเคียงจงเลี่ยงไป ไปที่ใดใดนั้นอย่าหันชวน . ชวนเริงรื่นรื่นรมย์เหมือนดมกลิ่น กลิ่นคำรินรินสรรจำนรรจ์หวน หวนสื่อหาหาส่งโดยตรงนวล นวลเดินป่วนป่วนปั่นมิหวั่นเลย . เลยยอมหนีหนีห่างหนทางสุข สุขแต่ทุกข์ทุกข์เราซ่อนเงาเฉย เฉยทั้งหมดหมดสานประสานเคย เคยมิเอ่ยเอ่ยถามเมื่อยามเจอ . เจอก็หันหันหลบมิพบหน้า หน้าที่มามาใกล้มิให้เผลอ เผลอต่อคำคำไหนเคยให้เธอ เธอเคยเพ้อเพ้อให้เคยได้ฟัง . ฟังด้วยนะนะสองประคองมั่น มั่นในฉันฉันนี้พาทีหวัง หวังให้เพียงเพียงเพื่อนครองเรือนรัง รังรักหลังหลังเก่าฉันเผาแล้ว. . พิณจันทร์ ๒๐ เมษายน ๒๕๕๘ . *กลอนกลบท สร้อยสน กำหนดให้มี ซ้ำคำภายในวรรคหนึ่งคู่ และซ้ำคำ ๑ คำปลายวรรคกับต้นวรรค ต่อเนื่องกันไป (อ้างอิง.แดนคนธรรพ์ แม่ศรีวรรณทอง อาจารย์ธนุ เสนสิงห์) ... *ขอบคุณท่านผู้ชี้แนะ *ไหว้ครูต้นแบบค่ะ |