|
หัวข้อ: “ ร้าวใจ ” เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 22 สิงหาคม, 2556, 02:48:34 PM (https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/548329_524916400912191_577559807_n.jpg) “ ร้าวใจ ” เพราะหัวใจของพี่มากที่หวัง หากภินท์พังดั่งว่าจะลาไหม น้องมิเคยโกรธเคืองทุกเรื่องใด น้องลาไปเพราะเป็นว่าเห็นดี มากหัวใจให้แบ่งแอบแฝงอยู่ เมื่อน้องรู้ดูแล้วต้องแจ้วหนี เป็นสำรองของเขาไม่เข้าที หวั่นราวีจากเขาคือเราอาย ตัดสินใจให้เห็นเป็นที่สุด บริสุทธิ์เคียงใจให้สหาย มิได้เลือนลาลับเหมือนดับกาย มิได้พ่ายแพ้ใจจากใครเลย ยอมหลีกทางวางหม่นเพียงตนช้ำ อย่าได้พร่ำเรียกหาวาจาเอ่ย อย่าให้เขามองรู้ดูยังเกย คนคุ้นเคยคือน้องจำต้องลา อย่าได้หันมองเห็นจันทร์เพ็ญสวย ที่สำรวยก่อนนี้มากมีค่า เพราะหัวใจของน้องยังต้องตา แค่ผ่านมาเท่านั้นดวงจันทร์งาม หากพี่หันมองเห็นจันทร์เพ็ญหม่น อย่าได้สนเมียงมองมิต้องถาม เพราะคนใหม่ใจพี่ราวีตาม ขอจงห้ามใจพี่ไม่มี “เรา” พิณจันทร์ กระต่ายชมแข 22 สิงหาคม 2556 |