หัวข้อ: ขอร้อง..อย่าพัดหวน เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 28 เมษายน, 2558, 08:02:02 PM (http://upic.me/i/0q/57-12.jpg) (http://upic.me/show/51367932)
ลม..อย่าพัดหวน.. ..... เก็บรู้สึกรู้สางอำพรางไว้ เจ็บครั้งนั้นยิ่งใหญ่เกินใจกลบ กำลังลืมกำลังเลือนกำลังลบ กลับมาพบหน้าคุณ..ชุลมุนใจ กำลังทิ้งทุกอย่างระหว่างหนี แต่ไม่ทิ้งศักดิ์ศรี...ดีดีให้ คนอย่างคุณค่าน้อย..นิดเกินไป โปรดจำไว้..ไม่มีวันหันกลับคืน ... สามปีกว่าหน้าลืมปลื้มไปเหลือ หมดใยเยื่อเชื่อไหม..ไม่เคยฝืน หลงผู้ชายอย่างคุณ..จนกล้ำกลืน หน้าระรื่น..ใจหม่นทนมานาน ... พรหมลิขิตขีดเส้นเน้นให้เจอะ ฟ้าเลอะเทอะ..กลั่นแกล้งแสร้งสงสาร ที่ผ่านมาลืมเขา.เราสาบาน ลืมรสรักอ่อนหวาน..นานเนแล้ว เหมือนแผลเก่ากลัดหนองร่ำร้องไห้ เกิดแผลใหม่อีกแผลอย่างแน่แน่ว เดินสวนทางทำไมใครก่อแนว ยืนใจแป่ว..สวรรค์จ๋าข้าช้ำจริง .... |