เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 29 เมษายน, 2558, 11:09:38 AM



หัวข้อ: อย่าเป็น..เด็กดื้อ
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 29 เมษายน, 2558, 11:09:38 AM
(http://upic.me/i/46/10419965_877674168992221_8092449348686522344_n.jpg) (http://upic.me/show/55326310)
 อย่าเป็น..เด็กดื้อ
...
ช่วยหยิบจับขยับมือฝึกปรือบ้าง
มัวสำอางค์อ้อยอิ่งเดินทิ้งแข้ง
แม่สั่งเจ้าสอนเจ้าเปล่าฆ่าแกง
กลับแสดงสีหน้า..อย่ากระทำ
...
กลับจากเรียนเขียนอ่านวานน้อยนิด
กลับเบือนบิดเบี่ยงเบนจนเย็นย่ำ
ใช้ถูบ้านกวาดพื้นยืนพรึมพรำ
เช้าจรดค่ำ..ควรรึฮึ.งอแง
..
หากวันหนึ่งมารดา..ตายจากเหย้า
พี่น้องเจ้าจักเลี้ยง..เกี่ยงแยแส
ต่างก็มีครอบครัวต้องดูแล
ลูกคงแย่ยุ่งยาก..หากแม่ตาย
...
สิ่ีงที่บ่นบอกเจ้า..เช้าจรดค่ำ
คอยตอกย้ำพร่ำสอนก่อนจะสาย
แม่ยังอยู่เคียงข้าง..ช่างสบาย
เจ็บวางวาย..อย่าหมายหลบหรือละเลย
..
แม่ไม่อยู่ค้ำฟ้า..อย่าเหลวไหล
มิมีใครรอดแน่ ..แม่อยากเอ่ย
เร็วหรือช้ามาถึง..สะพรึงเอย
เจ้าอย่าทำชาเฉย..เลยลูกรัก
......