เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

เธอล้มลุกคลุกคลานกลางลานวัด
ดึกสงัดใจเต้นนึกเป็นผี
ท่ามสายฝนบ่นพำช้ำฤดี
ขอบวชชีหนีพรางล้างตรอมตรม

เธอทุรนปนแค้นถูกแฟนทิ้ง
ขาดพึ่งพิงที่พักหลังรักขม
จึงปลอบใจให้อ่อนผ่อนอารมณ์
เกิดนิยมชมชอบตอบแต่งงาน

ช่วยทำมาหากินสิ้นปีวอก
เธอก็ออกลูกชายชื่อประสาน
ต้นปีไก่ได้หญิงชื่อสิงคาล
สุขสำราญเฮฮามิจาบัลย์

อาทิตย์ที่สี่สายบ่ายเมษา
นักวิชาการเกษตรสู่เขตขัณฑ์
เป็นเพื่อนพี่ผูกเสี่ยวบ้านเดียวกัน
อีกสามวันเธอหายพร้อมชายไป

ฉันกระวนทนเศร้าเหงาอยู่หลัง
ด้วยความหวังออกหาหน้าเหนือใต้
ขึ้นแจ้งความตามตัวเสาะทั่วไทย
ลูกร้องไห้ไม่หยุดสุดกล้ำกลืน

สิบทิวาราตรีมีไหนหนอ
ฉันอาจท้อแต่ทดลองอดฝืน
มือกำหมัดสะบัดหน้าลุกท่ายืน
คงสักคืนเธอคลานซมซานมา

รพีกาญจน์

ชีวิตจริงของกรรมการวัดคนหนึ่ง