เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 30 เมษายน, 2558, 05:24:12 PM



หัวข้อ: ชีวิตลุ่มลุ่ม-ดอนดอน
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 30 เมษายน, 2558, 05:24:12 PM
(http://upic.me/i/qk/1451503_1419349208295396_630775643_n.jpg) (http://upic.me/show/48845992)
ชีวิตลุ่มลุ่ม-ดอนดอน
..of..กวีชาวบ้าน..
......
.เห็นใจกันสักนิดนะฟากฟ้า
หลายสิบปีผ่านมาเหนื่อยเหลือที่
ท่านมีเมฆเป็นอัญมณี
ส่วนสายลมคือเวทีสัมมนา
...
ดาวน้อยใหญ่ขวักไขว่โกลาหล
ลอยหมุนวนชนกันแสนหรรษา
แม้แต่นกยังผกผินผ่านดารา
แล้วตัวข้ามีสิ่งใดตั้งใจฟัง
..
แค่บ้านเล็กรูหนูดูหายาก
ความอดอยากมากมายตะกายหวัง
ทรัพย์สมบัติหามาด้วยกำลัง
ห้าสิบปีมีแต่พังทั้งชีวี
...
แหงนมองฟ้าคราใดใจกระอัก
ครึ่ง...ศตวรรษสิ้นศักดิ์ไม่มีศรี
ชีวิตเหนื่อยเฉื่อยชา...หาพอดี
ใครใครมีแต่สิ่งนั้นฉันแค่..มอง..