เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 30 เมษายน, 2558, 06:08:14 PM



หัวข้อ: ฝนเปลี่ยนไปใจเปลี่ยนทาง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 30 เมษายน, 2558, 06:08:14 PM
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/11193323_836508833086278_5848332490070374122_n.jpg?oh=f36f3b0bbf3d184ffc48567c4ee3ba94&oe=55D1D181&__gda__=1439267897_b818679e643099753ae12c70d0f6bee1)

..ฝนเปลี่ยนไปใจเปลี่ยนทาง..
.
บ่ายแดดร่มลมปกฝนตกอีก
หากหลบหลีกเมฆฝนจะพ้นไหม
แต่เมฆฝนก็เห็นตกเป็นใจ
ทำคนให้ใจหนาวทุกคราวเลย
.
ฝนตกปรอยค่อยเริ่มเหมือนเพิ่มเม็ด
น้ำตาเล็ดค่อยเริ่มไหลเพิ่มเฉย
มองสายฝนมาเยือนสั่นเหมือนเคย
หนาวจนเผยห้วงจิตคิดถึงเธอ
.
ฝนวันนั้นตกมาเป็นห่าใหญ่
มองทางไหนมืดมิดทำจิตเผลอ
อยากหลบฝนกับใครใคร่ละเมอ
แต่กลับเจอสวรรค์เสกสรรค์มา
.
ใต้เรือนรักอักษรเคยนอนฝัน
ขอสักวันได้พบและคบหา
ชายอักษรกลอนหนาวร้าวอุรา
แนบเคียงบ่าเขียนตอบคำปลอบทรวง
.
เหมือนดั่งใจให้สรรค์สวรรค์แกล้ง
ต่างเสแสร้งแต่งคำและย้ำหวง
รักอักษรดอกหนาสุดาดวง
แต่ทั้งปวงทำไมจากใจจริง
.
แต่ฝนไม่ตกซ้ำคนช้ำหงอย
หนาวเหน็บคอยถ้อยตอบมามอบหญิง
ฝนไปตกที่อื่นแค่ยืนพิง
มองเขาทิ้งอักษรตอนฝนพรำ.
.
พิณจันทร์
๒๙ เมษายน ๒๕๕๘