เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 พฤษภาคม, 2558, 05:36:00 AM



หัวข้อ: ประชดรัก...เอ้าทำไมลงที่เรา!
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 พฤษภาคม, 2558, 05:36:00 AM
(http://upic.me/i/lz/01small.jpg)

นั่งยันขาหน้าประตูคู้ข้างห้อง
ตาจ้องมองมิเบื่อตื่นเมื่อไหร่
รีบกระโดดโลดเต้นเห็นดีใจ
เล่นวิ่งไล่ชื่นชอบวนรอบลาน

ภาระแรกรุ่งเช้าเข้าครัวจัด
ปรุงข้าวผัดตับปอดยอดอาหาร
ชงชาแช่แก้อืดนมจืดทาน
บริการสุดรักสุนัขเธอ

ฉีดวัคซีนกินยารักษาโรค
เอา"นำโชค"อาบน้ำทำเสมอ
บรรจงจัดปัดแปรงแต่งเลิศเลอ
คอยปรนเปรอเลี้ยงดูอยู่อย่างดี

หนาวลมเหนือเสื้อสวมผ้านวมห่ม
เปิดพัดลมครานอนไล่ร้อนหนี
คู่เคียงใกล้ได้ยลเพลงดนตรี
สุขครบสี่ปัจจัยใช่อย่างคน

มันรู้บุญคุณเจ้าของเฝ้าบ้าน
เลิกจากงานรอรับกลับทุกหน
ไม่โต้เถียงเสียงด่าว่าซุกซน
อีกเหตุผลห่อนหือรั้นดื้อดึง

หากป่วยไข้ไม่สบายหรือตายจาก
น้ำตาพรากอาทิตย์เพราะคิดถึง
คุณผู้ชายตายลงคงรำพึง
ร้องไห้หนึ่งคืนวันแค่นั้นพอ!

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ประชดรัก...เอ้ามาทำไมลงที่เรา!
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 01 พฤษภาคม, 2558, 08:22:57 AM
(http://fb.sanook.com/static_content/full/diy_1/2935/1844935/43d6c759426e63724fe8cf1bf93f7b85_1335434385.gif)

เดรัจฉานปานไหนใจแน่นัก
พร้อมจงรักคอยเฝ้าเจ้าของหล่อ
จิตผูกพันนานเนาเคล้าเคลียคลอ
บางครั้งรอคอเอียงยังเสี่ยงคอย

คุณผู้ชายหายไปไม่กลับบ้าน
ทรวงสะท้านแรงล้าอุราหงอย
พอยินเสียงเพียงสดับวาววับลอย
ถึงกับจ๋อย ถอยมาจ๋องมองอีกตัว

ผิดอะไรหรือเราเฝ้าแต่ถาม
นายไร้ความเมตตาพามามั่ว
สิ้นรักแล้วหรือไรใจสั่นรัว
นั่งเกาหัวไยนายหน่ายเร็วจัง

หูมิฝาดตามิเฝื่อนใช่เลือนหลง
อีกหน่อยคงทิ้งเก่าเราหมดหวัง
ตาละห้อยน้อยใจนายชิงชัง
หลบไปนั่งร่ำไห้ที่ปลายนา


นำโชค

(http://www.thaishop.in.th/image.php?id=86881621)