หัวข้อ: ฝนพรำคนช้ำใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 01 พฤษภาคม, 2558, 03:40:43 PM (https://scontent-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/11139412_838982862838875_6115539613638964743_n.jpg?oh=38f5b6590142bdec64c0511be4773383&oe=55CD040F)
...ฝนพรำคนช้ำใจ.. . สายฝนพรำย้ำจิตให้คิดถึง คนเคยซึ้งวันนี้อยู่ดีไหม ฟ้ามืดครึ้มตรงนั้นเคียงฝันใจ มองมองไปคล้ายเธอยังเพ้อคอย . แต่ก็คิดอีกทีไม่มีแล้ว ฟ้าฝั่งแนวมองเห็นเป็นเหงาหงอย คงทิ้งร้างทางใจไร้ร่องรอย คนห่างถอยฉันเห็นคล้ายเป็นเธอ . ฝนก็พลอยทำฉันให้หวั่นจิต ให้ยิ่งคิดจนพลอยเหงาหงอยเหม่อ กี่เนิ่นนานผ่านไปมิได้เจอ น้ำตาเอ่อรินไหลหนาวใจจัง . อีกเมื่อไร ใจเอ๋ยเขนยสุข เหงาเร้ารุกเมื่อไรให้สมหวัง เพียงสักน้อยน้ำใจไหลประดัง พอประทังหลังฝนผจญมี . เหมือนจะเห็นรำไรมาใกล้บ้าง หนาวน้ำค้างยังป้องประคองศรี หนาวน้ำตาผ้าซับบางราตรี สักนาทีก็เลือนกลายเหมือนเดิม . ความจริงใจให้มั่นยังหวั่นหรือ มิเคยยื้อสิ่งใดมาให้เสริม ขอหลบฝนห่มใจยามไข้เติม มิขอเพิ่มสิ่งใดแค่ใจเคียง . พิณจันทร์ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘ SXy-v1KbF4k&autoplay=1 |