เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:45:58 AM



หัวข้อ: รวีวาดเฉดรุ้งราวมณี
เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:45:58 AM
รวีวาดเฉดรุ้งราวมณี  

   รวีวาดเฉดรุ้งราวมณี        แรรุ้งรายสี
เรียวโค้งฟากโพ้นฟ้าไกล
   ลำรุ้งเรืองรองรวงใส      ฟายแดดร่ายไร
เลี้ยงรุ้งวับวาวป้ายฟ้า
   เคียวรุ้งพาดโค้งนภา         จบพสุธา
เกี่ยวฟ้าโน้มฟ้าจูบดิน
   ฟ้าใสเมฆสวยอวยจินต์     อวยเสกรุ้งศิลป์
ปิ่นรุ้งอวยใจเลื่อมพราว
   สูรย์ร่ายเสกรุ้งสกาว         เสกฟื้นใจเหงา
เสกวิญญ์ระรื่นยินดี
   ยามแรมร้างไร้สินี            เชยรุ้งมณี
บั่นเพลาวิโยคบ่มทรวง
   รวีวาดมณีรุ้งเรืองรวง       ดั่งเย้ยแมนสรวง
เย้ยอินทร์สิ้นชั้นพิมาน
   เลอล้ำไตรภพสถาน         จบจักรวาล
มิเทียบมิเทียมรุ้งเด่น
   เลื่อมรุ้งเก็จมณีเพ็ญ         ชวนพิศงามเช่น
เพริศแพร้วอะคร้าวปิ่นรุ้ง
   พราวพร่างบำเรออำรุง      ห่มใจฟายฟุ้ง
ยามเหงาห่มเนาดวงแด
   ยามเศร้าแหงนเง้อชะแง้     เบิกเบิ่งตาแล
ปิ่นรุ้งพิสุทธิ์รางชาง
   เรืองรุ้งอย่าเพ่อจรร้าง        ยั้งโค้งฟ้าค้าง
เนารั้งนภางค์นานเนา
   เนาแนบหลืบลึกใจเหงา      ห่มรวงรุ้งเงา        
กอดอุ่นพร่างใจอิ่มฝัน
   ปลอบคลายใจร้าวจาบัลย์   ปิ่มวายอาสัญ
พิษเหงายามร้างเจ้าใจ
   รวีวาดมณีรุ้งพิไล              แรเฉดสีใน
ลำโค้งแรฟ้างามยล
   รวงรุ้งเพ็ญทอบันดล           ชุบฟื้นใจหม่น
พาดพ้นวิโยคโศกครวญฯ

จาก...
สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554