|
หัวข้อ: วิมานรังหนู (มิขังขึงไฟสรรค์ศิลป์) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:49:02 AM วิมานรังหนู
(มิขังขึงไฟสรรค์ศิลป์) วิมานรังหนูรกเรื้อ อยู่พอเหลือเฟือ ล้นเกินใช้สอยถ้วนสิ่ง หลบนอนเลื้อยกายพักพิง เอมใจอุ่นอิง หนักเหนื่อยการใดปลดปลง ร้ายสิ่งมิค้างคาคง เก็บมาพะวง พลุ่งจิตคลุ้งใจเร้ารุม สงบใจนิ่งกายสุขุม มิเอาร้ายสุม ทบกลุ้มอัตตาทับถม ขึ้งเครียดการใดรุกรม มิเก็บพันห่ม มุ่นหมกให้ใจโศกหมอง วิมานรังหนูหับห้อง ใช่เขื่องคับข้อง บ่มใจเลี้ยงกายยินดี บุราณท่านว่าคับที่ สุขล้นมากมี คับใจมิอาจทานทน ใดร้ายมิหอบเชยปรน ทิ้งขว้างข้างหน มิเก็บสุมถมรกรัง การใดร้ายหนักระวัง มินำประดัง กอดเกยเผาไหม้มานทรวง ห้องน้อยดุจพิมานสรวง โศกทุกข์ทั้งปวง ผ่ายผ่อนออกนอกรังนอน มิพร่ำเสพดื่มนิวรณ์ อุ่นต่างอาภรณ์ กรอกหลอนวิญญาณอารมณ์ คำใครร้ายใดเขื่องข่ม มิหลงจ่อมจม เก็บหอบพันห่มฤดี ใคร่ครวญใดร้ายใดดี ละเมียดถ้วนถี่ จำจดเลือกสรรบำเรอ ใช่เปลือกลมแล้งฝันเพ้อ บ้าใบ้ละเมอ มายาลวงหลอกสาไถย ห้องน้อยมิขังขึงใจ อีกคับข้องใฝ่ กุลีบรรณเจตนาจินต์ ไฟฝันปั้นเสกเพ็ญศิลป์ รังสรรค์ถ้วนสิ้น แต่ห้องเรื้อรกรังหนูฯ จาก... สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554 |